Lakin ne güzel de gülerdi o ;
Bıyıklarından gamzeleri görünürdü.
Ah bir de gözlerindeki çizgiler,
Her birinde geçmişin kahkahaları.
Kirpiklerine takılırdı bakışlarım,
Göz bebeklerinde demlenirdi.
Kuş tüyü yastıklara değişmem
Kokusunu içime çektiğim omuzlarını
En çok da saçlarını severdim,
Dar ağacı gibi ruhumun sallandığı.
Nefesim kesilirdi de
Parmaklarımı çekemezdim.
Yarın derdi hep daha çok yarınlarımız olacak.
Oldu da vesselam; yalan söylemedi.
Eksik söylemiş, yaşatarak tamamladı.
Ayrı geçti yarınlarımız, ayrı hayatlar olduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENSİZLİĞİN MISRALARI
PoetryOy ve yorum yapmayı unutmayın! Arkadaşlarınızı etiketleyin! Kütüphanenize ekleyip yeni bölümlerden haberdar olun ! İlginiz için TEŞEKKÜRLER :)
