Being an EXO's maid

XVII

AUTHOR'S NOTE: Yes. Alam kong isa to sa dalawang araw na pinaka masakit, pinaka-malungkot, at pinaka-kainggit-inggit na salubong para sa taong 2016. at pinaka-kaartehan ko kase 'di ko talaga ma-take na tinokis ko ang asawa kong si Byun Baekhyun at Oh Sehun dahil hindi ako sumipot sa date namin-este sa concert nila dahil maganda lang ako at hindi mayaman. Agree co #teambahay fellows? Kaway kaway at magtatayo ako ng fans-club ng mga palaging nga-nga at ipapangako ko sainyong pag ako'y umasenso magpapa-SSSSSVIP TAYO. As in sa stage tayo nakapwesto. We can touch their bodies! I swear! But sa ngayon, mainggit muna tayo sa mga ibang nakakahawak sa mukha nila. Nakakarinig ng boses nila live. Nakikita ang katawan nila harap-harapan. And enough with the talk. Tapos na akong umiyak for the Day 1. Iyak ulit tayo later sa Day 2. Magpasalamat na lang tayo at magkaparehong hangin na punong puno ng polusyon ang nilalanghap natin pati ng EXO. This is so freaking sad. At PROMISE TO EARTH ngayon ko lang na-realize at nag-sink in saakin na shit, yung EXO na napapanood ko sa korea nandito sa pilipinas sa bansang sinilangan ko? Ayoko nang pagusapan. Mag-uupdate ako at hindi da-drama! Enjoy~

------------

"Kyaaaaaaaaaaaaaaaaaah!" Isang malakas na tili ang narinig ko mula sa baba kaya napa-balikwas ako ng bangon dahilan para sumakit ng sobra ang ulo ko. Aish. Ang tanga ko kasi, eh. Pero hindi naman 'to nag-me-make ng any sense. Para san pa't mag-alala't mataranta ako pababa kung alam ko namang ang kaisa-isahang dahilan ng pag-tili, pag-wawala, rather, ng pinsan kong si Pinku.

Dahan-dahan akong lumabas patungong pintuan pero naalala kong may oh-so-great bisita nga pala kami kaya napabalik ako ng kwarto't nagtungo sa banyo para maghilamos at manipilyo.

Napaka-uncomfortable naman. Hindi ako sanay ng ganto!

Isa pa, nababahala ako. Although may pasok kami at alam ko namang exempted ako dun dahil sa pagiging tourist guide ko, e, nababahala pa din ako sa na-miss kong lessons.

Why bother nga naman, naka-lipad ka na nga sa pinapangarap mong bansa 90% ka pa sa isang grading sa lahat ng subject. Sobrang sulit naman neto. Di kaya top 1 ako sa buong 4th year? LOL.

Bago ako bumaba tsaka ko muling naisip kung naka-uwi na ba si Ate since wala naman siya sa kama pero nagulo ang higaan niya.

San kaya siya natulog? Isip isip ko.

Pagkababang pagkababa ko, lalong naningkit ang mga kyot kong mat sa nakita ko. Argh. Nakaka-inseyn! Ano ba naman itey!

Pero anong kina-iinis ko? Dahil ba hot si Sehun sa apron niyang hello kitty at naka-boxer shorts lang siya at walang pang-itaas habang nagpi-prito ng bacon at dahil nakita ko yon dahil tanaw sa sala namin ang kusina at ang weird ko naman yata pero mas weird kung pagmamasdan itong si Pinku na halos maglaway kaka-titig sa likod ni Sehun na wala namang dapat titigan dahil hindi naman sexy-shit, talaga bang, swerte ako? OH MY.

Erase, erase!

He's a friend, remember? Tama. kaibigan lamang at hindi na lalampas don maliban sa crush. hihihi. landi.

"EHEM!" Pinarinig ko nang bongga sakanya para naman mahiya't lumingon siya at nakakalimutan niyang puro babae ang kasama niya sa bahay na 'to at mahirap nang madevirginize ang mga mata ko kahit matagal na ding na-deverginize ang labi ko nang dahil na rin sakanya.

"Gising ka na pala." Panimula niyaz

"Ay hinde. Joke lang 'to. I'm still sleeping! Leche ka!" Bulyaw ko sakanya tsaka sya sinuntok ng pabiro sa braso bago ako samaan ng tingin ni Pinku.

"Baka nakakalimutan mong hindi ka pa bayad sa utang mo! Mas leche ka! Leche-Ah, Pinku. Pwede bang turuan mo kong mag hain para pag uwi ng auntie niyo kakain na lang siya?" Pasweet pa ang hayop!

"S-sige." Tarantang sagot ni Pinku saka nagbuhat ng mga pinggan.

"Oh Sehun, hindi ka pa ba uuwi?" Tanong ko sakanya.

"Hindi pa. Bakit gusto mo na akong umuwi?" Parang bigla siyang lumungkot.

"Ha? H-hindi, ah! Um. Baka kasi hinahanap ka na ng manager niyo tapos sisihin ako dahil andito ka sa pamamahay ko." Natigil siya sa pag aayos ng ulam at kanin.

"Hindi, ah. Sa totoo lang okay naman sakanila yun. Bakasyon rin naman namin 'to. Tsaka malay mo mapa-bilis or biglaang uwi kami ng Seoul. Edi malulungkot ka non dahil wala nang gwapong maknae ang bu-bwisit sayo araw araw pero malaki ang pwet at gwapong-gwapo?" Tawa siya ng tawa. Anong nakakatawa?

"HE HE! Pero infairness may point ka, medyo mabu-bwisit nga ako ng todo. At oo gwapong-gwapo. Gwapong-gwapo sa sarili! Leche'l Tapos umalis ako ng kusina habang tuma-tawa siya. Laughtrip siya, e! Leche siya!

Pinuntahan ko si Pinku na tila binudburan ng uod sa di malamang kadahilanan. Leszxeng 'to. Ni hindi nga ako pinansin kanina sa pag entry ko sa kusina dahil busy siya sa pag-papantasya kay Sehun tapos ngayong andito ako kikiligin na parang wala ako sa tabi niya?

"Hoy, Pinku!" Pambabatok ko sakanya.

"Ay hayofff, kitams akes nananahimik na kinikilig sa hapag-lafangan tapos babatukan mo ko sa 'di malamang kadahilanan?" Lecheng 'to! Napakadaming alam.

Hay nakuu, makukurot talaga kita sa singit leche ka!

"Mga salitaan netong lecheng 'to! Taksil ka kay Chanyeol ah! Masama yan! Mga salitaan netong hayoff na 'to!" Inirapan niya lang ako at himagikhik nanaman.

"Pero zrzly, 'te, anong pinakain mo kay Sehun at dito mo napatulog? Sobrang nakaka-frustate! Kasi diba, Oh Sehun tutulog sa munting bahay natin. At hello, first time in Ph History 'to ano!"

"Ang exaggerated mo naman! Saka ko na ikukwento LAHAT LAHAT kapag tayong dalawa na lang, dibale bukas sa school ay ikukwento ko sayo." Sumang-ayon naman siya don at saktong kakalabas lang ni Sehun galing kusina at naka-damit na rin siya.

Sakto din ay kapapasok lang ni tita mula sa pintuan at may dalang nayong na galing yata sa pamamalengke para may pagkain mamayang tanghalian hanggang hapunan.

"Kain na po tayo!" Masayang sabi ni Sehun bago niya ipinag-usog ng upuan si Tita saka siya umupo at nagsimulang kumain.

Yung totoo? Bakit iba ang awra ni Sehun ngayon? Yung Sehun na kilala ng lahat ay yung Sehun na cold, masungit bata man o matanda.

Pero ngayon iba talaga, e. Iba talaga 'tong isang 'to ngayon.

Hanggang sa matapos itong umagahang ito ay takang-taka lang akong nakatitig sa ngiting-ngiti at masiglang-masiglang si Sehun.

"O?" Nang makatayo na si tita ay tinaasan niya na agad ako ng kilay at sinungitan.

Pesteng 'to! Pakitang tao! Isip isip ko.
At pasimple ko nalang siyang inirapan.

"Leche, sa hapag at kay tita lang babait-bait. Kainis!" Bulong ko kaya napatingin saakin si Pinku.

"Anong pinaglalaban mo dyan, Aychi? Ano ba yun?" Sabi niya saakin.

"Wala! Bilian mo kumain, hindi ba may pasok ka?" Um-oo nalang siya at kumain na.

--------*-*-*

A/N: Hi! Super ikli lang niya kasi actually talaga, kahapon pa 'tong chapter na 'to based sa A/N ko sa taas. E, ayun medjj di ko na natapos. So yung A/N sa taas ay kahapon yan. [January 24, 2016] at yung ngayong naman, e [January 25, 2016]

Thanks!