Being an EXO's maid

XX (His side) special

Sehun

Gusto ko lang mapag-isa. I want to be alone. So I decided to hang out at the library. Atleast don, makakatulog pa ako. But I realized, may lunch nga pala sa roof deck. Kaya don na lang ako pupunta. Hindi pa naman 12 pm so I guess wala pa sila dun.

For sure She's there. Some part of me wants to see her. Pero may part din na ayaw ko. Yah. Naiinis pa din kasi ako. Pero ano nga bang magagawa ko? Yeah. Use less lang din naman 'tong pag iinarte ko. As if namang papansinin niya ko. As if. As if.

Umakyat na 'kong roofdeck. At hindi na ako nagulat sa ingay nila. Psh. Pano ako mapag-iisa kung andito sila?

"Hyung! Yah! Nandyan ka lang pala! I mith youuu!" Baekhyun said as he clung into my neck.

"Ackk! Aish! Layas nga! Wtf, hyung?! Are you gay? So gay!" I rolled my eyes.

"Wow! Said the one who rolled his eyes." Tapos tumawa siya. Aish. Abnormal.

"Wala pa ba sila?" Lay said habang nag c-crave na dun sa ihahandang pagkain.

Hindi ko sila pinansin at nag dire-diretso sa dulo. Umupo ako at humawak sa railings. Tumingin ako sa baba para malaman kung gano ka-taas ang building na 'to.

I remember Luhan, he has a fear of heights. I wanna see him. I know after all, Luhan is the only one to understand me.

"Mukhang malulunod ako ah," I know siya yun. Tumabi siya saakin at ginaya ang pwesto ko. Hindi ko siya tinitignan. Naiinis pa din ako at nalulungkot. I'm so fvcking sad.

"Ang lalim naman kasi ng iniisip mo. Hindi ko malangoy." She smiled even though nahihirapan siya. I know ipinagtataka din niya kung bakit ako nagkakaganto and I know nahihirapan siya. Pero diba wala naman siyang pake? God I swear I am so frustrated!

"Hindi ka ba nagugutom? Ako kasi medyo gutom na. Pero hindi pa sila nagtatawag kaya okay lang." Still, dedma ako sakanya. I bet wala na siyang masabi kaya iyun na lang ang sinabi niya.

"Sehun.... Bakit hindi mo ako pinapansin? Kaninang umaga naman diba sa bahay.... Kahit ang sungit mo.... Kahit ang yabang mo kanina.... Okay lang.... Pero yang mga mata mo kanina may laman.... May sinasabi... Iba yung lamig eh... May problema ba?" That caught me off guard. Nabigla ako pero hindi ko ipinahalata. My heart was beating so so fast. Shit. Ppyeongshina! What am I going to do?!

"Wala. Wala akong problema." I tried to stay calm pero hindi ko kaya. So I decided to stand up and leave.

Nang hinawakan niya ang braso ko, natuwa ako. Seems like she does not want me to leave. But I don't care. I'm mad. I'm effin' sad.

"Bakit ba ayaw mong sabihin saakin? Akala ko ba magkaibigan tayo?" She's calm when she said that. And I know any time she'll burst out into tears.

"Kaibigan?" Tumawa ako sa sinabi niya.

Siya pa ang may ganang mag-sabi ng ganun? Samantalang ako itong nakarinig ng kung anu-ano kanina?

"Kung may problema man ako ay wala ka na don." I said as I stand up.

Tumayo din siya. What now?!

"Ah, tama nga ako. Tama nga ako na wala lang sayo 'to. Na hindi mo naman talaga ako kaibigan hindi ba? Nasabi mo lang na kaibigan mo ako dahil ako lang iyong nandyan nung mga panahong nalalabuan ka sa sarili mo. Ako lang ang nagpaintindi pero isang gabi mo lang pala ata ako naging kaibigan." Umiiyak siya. She's crying hard. Yung iyak na nasasaktan? Iyong iyak na hirap na hirap.

"Ay mali. Baka nga ni isang segundo hindi mo ako naging kaibigan. Siguro tama nga din ako, na nag-assume lang ako. Oh Sehun nga naman kasi 'yan, mag eexpect akong kaibiganin ako?" She even faked a laugh. She is really a strong girl. I know that. Sa lahat ng mga kagaguhang ginagawa ko, i know, nalampasan niya yun. At ngumingiti siya kahit gaano pa ako ka bwisit.

"Sa tingin ko ay talagang wala ng makakaintindi pang tao sa pag uugali mo, dahil wala kang kayang tanggaping tao diyan sa puso mo kahit simpleng pagkakaibigan lang." Tumalikod siya at naghahanda ng lumabas ng roof deck. Pero binangga ko siya at humakbang sa harapan niya habang nakatalikod.

"Don't say that because it was you who doesn't care about this shit. Remember, ikaw ang hindi nagpapahalaga dito. Dahil sinabi mo noon ang mga bagay na nalikutan mo na ata... Ang mga bagay na ipinangako mo for this fucking friendship that doesn't even works pero kinalimutan mo iyon because you fucking hate me! And the truth is, you really don't understand me. Because if you really are, you know what I feel inside. Pakiramdam ko na back stab ako. Pakiramdam ko laro laro at showtime lang na sinabi mong 'friends' na tayo. No Aychi. I'm MUCH BETTER correct than you. Please put your shit together. It's not good."

I left. I left the place. Bumaba ako. Lumabas ako ng school. Wala na akong pake kung may maka kilala saakin dito. I am mad. I am mad at myself. Am I being too selfish? Masyado ba akong naging makasarili to think na wala siyang pakialam?

NICE. IM SO NICE. I WANT TO COMMIT SUICIDE. FVCK IT.

*PEEEEEEEP* *SCRAAATCH*

------------

Holla sino iyung nag ligtas kay Aychi hahahahahaha. Laghoaattt!

A. Mr. Weirdo?
B. Xiumin?
C. Sehun?

HAHA SPOILER. SORRY NA! :PPP LOL SIGE MATATAGALAN ULIT UP DATE
Sorry pala ang ikli hahahaha. Pov lang naman kase ni Sehun 'to.