Cassandra & Calum

6

Arabadan inerken, marketten aldığımız şeyleri avuçlarımın arasına aldım. Doğal alana doğru giderken, yeşilliklere baktım. Cassandra acı çeker gibi gözlerini kıstı. "Burada arı varsa ben yokum."

Ona güldüm. "Merak etme seni korurum."

Cassandra bilmişlikle bana doğru döndü. "Denize düşen yılana sarılır diye boşuna dememişler."

Gülerek dudağımı büzdüm. "Bak alınıyorum ama."

Ashton, Flora'nın önüne geçti. "Biz ateş yakmak için çalı toplamaya gidiyoruz."

Ashton ve flört etme çabaları: Adım 1

Ona gözlerimi kısarak baktım ve güldüm. Cassandra koşarak Flora'nın kolunu tuttu. "Beni onunla yalnız bırakma."

Kendimi tutamadım ve bir kahkaha koyverdim. Flora gülümsedi. "Zararsız görünüyor."

Elimdeki poşetleri bıraktım ve Cassandra'ya doğru yürüdüm. "Benden bu kadar korktuğunu bilmiyordum."

Ve yine Cassandra oldu. "Sen kimsin ki senden korkacağım?"

Dudağımı ısırdım ve ona bakıp gülümsedim. "Ah, bu halin çok ateşli."

Cassandra parmağını ağzına sokarak kusuyormuş taklidi yaptı. Gerçekten etkileyebileceğim en son kadın olabilirdi. Bir de lezbiyenleri saymazsak, evet en son kadın Cassandra idi. Ashton, Flora'ya şakacı bir şekilde seslendikten sonra tepeye doğru yürümeye başladılar.

Cassandra ellerini arka cebine sıkıştırdı ve bana döndü. "Ne yapmayı planlıyorsun?"

"Ayılarla dans."

Onun yüzüne baktım ve gözlerini devirerek yanımdaki kütüğe oturdu. Bana baktı. Düşünceli bakışlar yüzüne perde indirmişti.

"Ne yapmaya çalışıyorsun?"

"Ne?" diye güldüm.

"Bir soğuk davranıyor bir yakın davranıyorsun. Aran yok mu senin?"

Kaşlarımı kaldırdım. "Peki sana ne demeli? Hiç olmadığın biri gibi davranıyorsun."

Bacaklarını ileriye doğru uzattı ve iç çekti. "Hayır Calum. Ben buyum. Geri dönmeyeceğim. Senin gibi birkaç beyinsizin beni aptal yerine koymasına izin vermeyeceğim."

Ve istediğim cevabı aldım. "Yani bu bir maske?"

Aniden Cassandra geri çekildi. Gözlerini bana dikti. "Yakalamazsın diye umuyordum."

Gülümsedim. "Aslında zekiyim."

Ellerini bacaklarına koydu. "Evet, biliyorum."

Bana baktı. Birden gülmeye başladık. Cassandra saçlarını arkaya atarken, gülümsedi. "Biliyor musun? İğrenç bir şey."

"Herkesin senden korkması değil mi?"

Dudaklarını yaladı. Ayağa kalktım ve ateş için biraz ot koymaya karar verdim.

"Evet. Kendimi yalnız hissediyorum. Bazen ise çok seviyorum. Çünkü herkesin beni sevmesine muhtaç olmadığım için onurlanıyorum."

"Bu yüzden sana kendin ol diyorum. Şu an olduğun yerden o kadar rahatsızım ki.."

Homurtu çıkardı. "Ama şanslıyız ki gücü seven bir kadınım."

Dikleştim ve Cassandra'ya baktım. "Ailen ne diyor bu konuya?"

Birden yüzündeki her şey soldu. Aslında Cassandra'yı dibe vuran buydu.  Ailesi koyu Hristiyandı. Ve o dönem çıplak fotoğraflarının dolaşması çok ironikti. Cassandra yaşadıklarını ailesinden saklamayı başarmıştır ama içindeki öfke sönmeyecekti. Sönmezdi.