Chapter 32.1

612 14 0
                                    

CHAPTER 32.1

[AIRI’S POINT OF VIEW]

“Airi, what are you doing here?!”

Naramdaman kong may nagpatong ng jacket sakin pero di ko pa din tinitingnan kung sino un. Patuloy lang akong umiyak.

Bigla ko tuloy naalala ung sinabi sakin ni Alex na ‘what are you doing here?’ nung unang beses kong magpunta sa rooftop.

Nung pangalawang beses nya na kong niligtas.

Peste ka Alex! Nasaan ka na ba?!

“Stupid Airi!”

Bigla akong natauhan. Ung boses na un...

Napaangat ang ulo ko at nakita ko si Alex na nakatayo sa harapan ko na may hawak na payong.

Lalo akong naiyak.

“Airi...?”

Walang ano ano’y tumakbo ako at niyakap sya.

“Airi?”Sabi nya. Naiyak ako lalo. Akala ko.... akala ko di ko na sya makikita.

“Nakakainis ka!!! Whaaaa!”Sabi ko sabay hampas sa kanya.

“Aray! Teka nga, maghunos dili ka nga muna! Teka! Aray naman!”Reklamo nya habang binubugbog ko sya ng sapak.

“I hate you!! Nakakainis ka!! Peste kaaaa!!! Akala ko... akala ko....”Sabi ko sa kanya.

Napatigil ako sa paghampas sa kanya at ang mga kamay ko nasa balikat nya.

“Sabi mo, babantayan mo ko. Di ka aalis sa tabi ko. Sabi mo kung nasaan ako andun ka din, pero ba’t ngayon.... ba’t ngayon....”Tuloy tuloy pumatak ang luha ko. Di ko namalayan na nakayakap na ko sa kanya.

“Bakit...? Ba’t ka aalis? Ba’t ka mag-dodrop sa school? Akala ko ba babantayan mo ko?”Tanong ko sa kanya. Hinarap nya ako sa sa kanya.

“Kanino mo nalaman nyan?”Tanong nya.

“It doesn’t matter. Just answer me,please. Kailangan na kailangan ko ng sagot sa mga tanong ko.”

“Airi... I... I don’t want to hurt you anymore. Dahil sakin, naalala mo si Axel.”

“But that’s nonsense!”Sigaw ko sa kanya. He cupped my face.

“Listen to me Airi. Di lang naman ung dahilan eh.”

“Then tell me!! Alex... tell me why?”

“I c-can’t tell you... di ko kaya. Just please Airi, layuan mo nalang ako.”

Napatigil ako. “A-Anong sabi mo?”Pinagpapray ko na sana mali lang ako ng rinig.

Na hindi ako sinasabihan ni alex na layuan ko sya.

“Let’s stay away from each other now. Wag na tayong mag-usap.”

Ayaw mag sink sa utak ko lahat ng sinasabi nya.

“Alex.........No, bakit...?”-ako

Pinagdikit nya ang mga noo naming at pareho kaming nakapikit.

“This is for our sake, okay? Just... Just listen to me. Ayaw ko man mangyari toh but I have to.”Sabi nya. Di tumigil ang pagdaloy ng luha ko.

Humiwalay na sya at tumalikod. Naglalakad na sya papalayo...sakin.

Pinagmasdan ko sya habang naglalakad. Never ever kong naimagine na mangyayari toh saming dalawa.

Mahal kita.....”

A Love Tale(Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon