A heart that cannot love (complete)

kabanata 6

Kabanata 6

Grae's POV

Kusang nagbagsakan ang mga luha ko habang binabasa ko ang journal ni Mommy.

Ang alam ko hiwalay na sila ni papa noong iniwan kami nito. I didn't know na habang pinagbubuntis ako ni Mommy ay ganto ang nangyari sa kanya. I am open na nagkaroon si Mommy ng brain tumor pero hindi ko alam na habang meron syang malalang sakit at may pinagdadaanan pa syang iba na gawa ng totoo kong ama.

May galit na namumoo sa puso ko para kay papa. At habang binabasa ko ito mas lalong lumalaki ang paghanga ko kay Daddy. He was there for mommy when the time she needed him the most. I can see how he loved mommy unselfishly.

Umalis ako sa amin at iniwan ko si Lorenz sa mga magulang ko. It was the hardest decision I've ever made. Parang mas mamatay pa ako sa pagiwan ko kay Lorenz kesa sa sakit ko.

Para akong dagang nagtatago dahil hindi ko kayang makitang nasasaktan ang pamilya ko. By the way my baby girl is healthy. Sabi ng doctor yan kanina. I have a name na my baby girl Grae para same ng name ni Gray. I owe him everything.

I know this isn't right but I am starting to fall for him. Or I already fell?

--------

Renzo wants Avian to be in his custody pero hindi ako papayag. Even if I have to move heaven and earth para wag nya lang makuha ang mga anak ko gagawin ko.

Lalaban ako sa sakit ko, lalaban ako kay Renzo at ipaglalaban ko ang mga anak ko. Handa akong gawin lahat para sa dalawa kong anak dahil sila ang dahilan ko para lumaban ako at mabuhay. I love them both.

Nagagalit ako kay papa. I hate him dahil sa mga nalaman ko. Dati walang meaning iyon kapag sinasabi kong I hate him but now I really mean it. I hate him. I can feel my chest tightening. I hate him for what he does to my Mom. I don't want to see his face again.

Masama mang magalit sa totoo mong ama pero sa ginawa nya para sa akin ay tama lang iyon. Kasalanan nya kung bakit nawala si Cheska Savannah kung hindi dahil sa pagiging makasarili nya buhay sana ang kakambal ko. Sana wala akong gantong sakit.

"Grae honey, nandyaan ka pa ba? Your papa is here he wants to see you." Luhaang nagangat ako ng tingin kay mommy. My mom gasped at nagpalipat lipat ng tingin sa hawak ko at sa mukha ko.

"Ba-bakit nasayo yan? Tinapon ko na yan ah. Where did you get that?" nanginginig ang mga kamay ni mommy habang papalapit sa akin.

"I-is it true? L-lahat ba dito m-mommy to-totoo?" May chest is tightening. Sumasakit na rin ito at nahihirapan na akong huminga pero gusto kong malaman ang totoo.

"Honey i-it's all in the past. Ka-kalimutan na natin lahat ng yan. Give that to mommy."

Umiling ako kay mommy. Kalimutan? How? After kong malaman ang totoo?

"Tell me mom if it's true! Just answer me!"

Nagulat si Mom sa biglang pagsigaw ko pero agad ring tumapang ang itsura nito.

"Yes its true! Lahat ng nakasulat dyaan totoo. But you see I'm alive kaya hindi na importante yan. Kalimutan na natin yan dahil nakaraan na."

I shook my head. Tumayo ako luckily I saw my brother's car key kaya kinuha ko ito.

"No mom! I hate him! I hate him! I hate him before and now I hate him even more!" Sarado ang isip ko ngayon. Galit ako kay Papa o dapat ko pa nga ba syang tawaging papa? I can't think right at this moment. "Let me think first mom. I'm sorry."