Bu bölüm biraz hatta baya erken geldi *-* bu 5 bölüm hazır olduğu için yayınlayayım dedim ama 6. Bölüm hazır olmadığı için geç gelebilir. Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin *-*
Son birkaç günümü, şu an yaptığım gibi dans pratiği çalışmak, menajer Kim'in eleştirilerini dinlemek ve Tae Hyung'un bakışları altında gözlerimi kaçırarak geçirmiştim. Günde 4 saat uyuyor olmamı göz önüne alırsak, aslında neden bu denli stresli ve sinirli olduğum açıkça belli oluyordu.
"Düzgün yap şunu."
İkisi de zevk alıyormuş gibi oturdukları yerden bana emirler yağdırmaya devam ediyor, müziği tekrar tekrar başa sarıp daha iyi yapabilmem için uğraşıyorlardı.
Ancak bu benim sinirlerimi bozuyordu.
Bu sebeple, menajer Kim müziği tekrar başlattığında hiçbir şey yapmadım, ne dansa başladım, ne de herhangi bir haraketlenme gösterdim.Derin bir nefes aldıktan sonra alnıma dökülen saçlarımı geriye atarak ikisine baktım.
"İstiyorsan kalk sen yap."
İkisinin önüne çökerken, nefes alış verişlerim biraz olsun yavaşlamıştı.
"Yemek yemeden çalışmak istemiyorum."
"Yemek mi yemek istiyorsun?"
Menajer Kim'in alaycı bir şekilde konuşmasından aldığım 2 kiloyu tekrar yüzüme vuracağını anlamıştım.
Ve tahminimde yanılmamıştım.
"2 kilo almışsın, daha ne yemeğinden bahsediyorsun?"
"Acıktım diyorum, amacın beni öldürmek falan mı?"
"Para bulabiliyorsan git kendin al. Sana yemek veremem."
"Öyle mi?"
"Öyle."
Elindeki su şişesinden bir yudum aldıktan sonra müziği tekrar açtı ve "Başla bir an önce." dedi.
Ancak onu yine dinlememiş, yerimde dikilmeye devam etmiştim. Yaklaşık bir buçuk haftadır yaklaşan çıkışım için yemeden uyumadan çalışıyordum ve en azından az bir miktar da olsa yemek hakkımdı.
Müzik çalıyor, menajer Kim ve Tae Hyung'un bakışları da üzerimde kilitlenmiş bir şekilde bekliyordu.
Bakmamaya çalışsam da, bakışlarım istemsiz olarak ona kaymıştı kısa bir süre. Geleli yaklaşık 2 hafta oluyordu ve bu süre içerisinde menajer Kim hariç, ben de dahil kimseyle konuşmuyordu.
İkisine de aldırmadan yerdeki telefonumu aldım ve hızla odadan çıkarak kapıyı çarptım; sinirimi başka bir şekilde dışa vuramıyordum.
Menajer Kim'in peşimden gelmesini umursamadan şirektin en üst katına doğru koştum, artık beni bu denli sıkmasına katlanamıyordum.
Vokal öğretmenlerimin yüzünü dahi göremiyordum, onların ilgi odağı tamamen Soo Joo'ya kaymış, şarkıyı en güzel şekilde söylemesi için her şeyi yapıyorlardı.Ben ise dans öğretmenim, diğer dansçılar ve aptal menajerlerim dışında kimsenin yüzünü göremiyordum.
Bazen, başka bir işte çalışsaydım hayatımın çok daha güzel olabileceğini düşünüyordum.
Terasa çıktığımda tüm vicudumdaki tüyler aniden gelen soğuk havayla diken diken olmuştu.
