Η συνάντηση/the meeting2

Π Ε Ν Η Ν Τ Α Ε Π Τ Α (57)

Z A Y N 'S.

Επρεπε να ταξιδέψω τόσο για να την δω. Και που; Στο πλάι του κολλητού μου. Δεν αντέχω πια όλες αυτες τις ανατροπές και τις μαλακιες. Γιατί τώρα που έχω συνηθίσει χωρίς αυτη εμφανίστηκε; Να με αναστατώσει;

"Άλλο ένα παρακαλώ!" Δίνω το ποτήρι μου

Σε δευτερόλεπτα έχω στα χερια μου το ποτήρι μου γεμισμένο με ουίσκι. Πόσα εχω πιει;

Στο μυαλό μου γυρίζουν συνεχεια εικόνες της. Μου την δινει πραγματικά όταν η ζωη μου αλλάζει ετσι ξαφνικά. Έχω να δω την Ντονίγια απο τοτε που έφυγα απο το Μπράντφορντ. Και έρχομαι απλά εδω και μαθαίνω οτι είναι η κοπέλα του Χάρρυ, και τσουπ. Μπροστα μου.

Μου βγαίνει μια μεγάλη άρνηση ο οποία ποδοπατείται σιγα σιγά με το αλκοόλ που ρέει μέσα μου. Εχω να πιω τοσο παρα πολλά χρονια, αλλα νιωθω πραγματικά χαλαρωμένος.

Την προσοχή μου τραβάει ο ήχος κλήσης του κινητού μου, που φτάνει στα αυτιά μου.

"Ναι" απαντάω την κλήση

"Που είσαι ρε μαλάκα όλη μέρα; Εχουμε ανυσηχισει ολοι!" Ναι, για αυτό με ταράξετε στα τηλέφωνα. Ασε μας ρε Νάιαλλ

"Καλά ειμαι" απαντάω με έναν αδιάφορο τόνο

"Πού είσαι; Εχει περάσει η ώρα Ζέιν, και η Άμι είναι μόνη της στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που έκλεισες!" Λες και είναι ανήλικη ξέρω 'γω.

Λες και δεν έχω δικαίωμα να πιω μόνος μου. Να 'μιληςω' με τον εαυτο μου.

"Νάιαλλ απλά άσε με. Θα πάρω ένα ταξί και θα γυρησω. Αργοτερα.."

"Λέγε που είσαι!" Μιλαει αποφασισμένος

"Δεν ξέρω" οντως, που είμαι;

"Ρώτα απλά να μάθεις!" Δεν θα με αφήσει ήσυχο και το ξέρω.

"Συγνωμη μπορείτε να μου πείτε το όνομα του μαγαζιού;" Φωνάζω στον μπάρμαν μέσα απο την μπάρα, και δείχνει να έρχετε προς το μέρος μου

"Μαύρη πάπια" ανασηκώνει τους ώμους του, κατευθεινόμενος για την προηγούμενη θέση του

"Ευχαριστω" πρεπει να μην ακούστηκα.. "Άκουσες;" Στέφω την προσοχή μου στον Νάιαλλ