Η συνάντηση/the meeting2

Ε Ξ Η Ν Τ Α Ο Κ Τ Ω (68)

Η διαδρομή προς το Λονδίνο είναι ήρεμη, με το ραδιόφωνο να παιζει χαμηλά ήπια ροκ μουσικη. Αρέσει και στου δυο μας αυτο το είδος, και μπορω να πω πως το απολαμβάνω.

Είμαι χαλαρή σε αυτη την διαδρομή. Ξέρω οτι έπρεπε να έχω κουβεντιάσει μαζι του για αυτη την συμπεριφορά αλλα την συγκεκριμένη στιγμή ειναι κάτι που θα απέφευγα.

Αφού του δώσω μερικές οδηγίες, παρκάρουμε στο πάρκινγκ του σπιτιού του παππού μου. Έχω πάρα πολύ καιρό να τον δω και ανυπομονώ!

Ο Ζέιν παρκάρει και χωρίς να χάσω χρόνο πηγαίνω προς τον παππού μου.

"Έι, γειά σου μικρη" με χαιρετάει με ένα ζωηρό τόνο, ενώ εγω χώνομαι στην αγκαλιά του. Απο τον ήχο της φωνής του καταλαβαίνω πως είναι χαρούμενος.

"Λοιπόν να σου γνωρίσω. Ζέιν αυτος είναι ο παππούς μου, παππού απο εδω ο Ζέιν" χαμογελάω και τους συστήνω.

"Χαρά μου που σας γνωρίζω κύριε Τζέιμς" χαμογελάει και του δινει το χέρι του

"Και εγω αγόρι μου" απαντάει ο παππους μου και κατευθείνομαστε μεσα στο σπίτι.

Το πρώτο πράγμα που μου τραβάει την προσοχή είναι οι μεγάλες πιατέλες που είναι γεμάτες φαγητο και τα κόκκινα σουπλα που διακοσμούν την μεγάλη τραπεζαρία.

"Έσύ μαγείρεψες παππού;" Τον ρωτάω με ένα χαμόγελο στα χείλη μου.

Νιωθω λίγο άβολα και νευρικά που γνωρίζει τον Ζέιν, και γενικα που είμαστε εδω μαζί. Δεν έχει ξανα γνωρίσει καποια 'καρδιά' μου όπως ο ιδιος αποκαλεί καο αυτο με κάνει ολο και πιο νευρική

"Για να λέμε αλήθειες με βοήθησε λίγο η θεία σου η Λίζα" λέει σαρκαστικά και μου αρεςει πολύ αυτή του η πλευρά

"Ανυπομονώ να δοκιμάσω" χαμογελάει ο Ζέιν

"Ωραία, καθήστε εσείς και εγω πάω να φέρω ένα κρασί" μας απευθεινεται ο παππους μου προτού φύγει για την κουζίνα

"Πολύ συμπαθητικός" σπάει ο Ζέιν την σιωπή, όμως λίγο.. ξερά;

"Ναι, είναι" του χαμογελάω εγω πρώτη, ξέροντας οτι αν είμαστε ετσι ψυχροί, το σχεδιο μου για απόψε δεν θα πετύχει.

"Άντε ρε, ακόμα να ξεκινήσετε;" Αστειεύεται ο παππούς μου ενώ δινει στον Ζέιν το κρασί για να το ανοίξει.

Το δείπνο ήταν αρκαιτά καλό. Πάντα μου άρεσαν οι αγγλικες γεύσεις πόσο μάλλον της θείας μου. Και η μαμά μου είναι καλή στην μαγειρική, δεν λέω. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ χαλαρή και διασκεδαστική. Ο Ζέιν μας δηιγήθηκε για τον χρονο που πέρναγα με τη να αδερφή του σε αυτη την μεγάλη πόλη όταν τους έφερναν οι γονείς τους και ο παππους μου μας εξήγησε ποσο αλλάζει το Λονδίνο και τα παράπονα του για κάποια σημεία του. Αναφίβολα πέρασα πολύ όμορφα σημερα, σε αυτό το δείπνο.