Η συνάντηση/the meeting2

Ε Β Δ Ο Μ Η Ν Τ Α Ε Ν Α (71)

Λίγο αργοτερα έχουμε πλέον φτάσει σε ένα κεντρικό μπαρ στην περιοχή του Στραντφορντ. Απέξω στέκονται ο Τζόρτζ με την Κέιτ και ο Χάρρυ με την Ντονιγια. Απο την μια νιωθω λιγο άσχημα που ήρθαμε τελευταίοι αλλα ο εγωιστικός μου εαυτός ευχαριστιέται που δεν θα σταθεί με το ζευγαρι του τρόμου μόνος του, ουτε για ένα λεπτό.

Την ίδια στιγμή που κατεβαίνω απο το αυτοκίνητο, πηγαίνω προς το μέρος της Ντονίγιας και του Χάρρυ, και τους δίνω απο μία αγκαλιά.

"Είσαι μαζί μου Ντονίγια σήμερα, ότι παρατηρήσεις ξέρεις" της ψυθιρίζω ενώ ξεμπλέκω τα χέρια μου απο πάνω της και εκείνη ακολουθεί

"Πόσο χαίρομαι που σας βλέπω παιδιά! Είδικα τον Χάρρυ που έχω να τον δω ου.." χαμογελάω στους φίλους μου. Νιώθω το υποσυνήδιτο μου να με χτυπάει για να χαιρετήσω και τους άλλους και τελικά το ακουλουθώ.

"Γειά σας παιδιά!" Στρέφομαι προς το άλλο ζαυγάρι και ρίχνω μια άγρια ματιά στον Τζόρτζ. Εμ, δεν είχα προγραμματήσει κάτι τέτοιο..

"Γεία σου Άμι, δείχνεις πολύ όμορφη σήμερα!" χαμογελάει ο Τζόρτζ και εγω απορρίπτω αυτη την φορα το υποσυνίδιτο, που μου λέει να τον χαστουκίσω αυτή την στιγμή. Παίζω το δικό μου παιχνίδι.

"Σε ευχαριστώ πολύ" απαντάω με ένα ψευτικο χαμόγελο

"Και εσύ Κέιτ, δείχνεις.. διαφορετική" είναι πάρα πολύ όμορφη.. Το τιραντέ κόκκινο κοντό μπλουζάκι της, έχει ένα τόσο σωστό μπουστο που τονίζει το μπούστο της ενω η κολλητή λευκή της φούστα αναδυκνίει τις καμπύλες της.

"Όου, σε ευχαριστώ πολύ" μου απαντάει ενώ κοιτάζει αλλού. Κοιτάζει τον Ζέιν;

Επιλέγω να το παίξω αδιάφορη για να δω που θα πάει το παιχνίδι τους.

"Πάμε προς τα μέσα" προτεινω και Κινούμεστε προς την γυάλινη πορτα του μπαρ.

Ενα έντονο σύννεφο καπνού διέρχεται στα πνευμονία μου με το που μπαίνω μεσα σε αυτο τον χώρο. Εχω συνηθίσει αυτη την μυρωδιά λόγω Ζέιν, αλλά οχι σε τέτοιο βαθμο. Κανονικά απαγορεύεται το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους.

"Άμι!" Ξυπνάω απο τις σκέψεις μου αφού ακουω το όνομα μου

"Συγνωμη, αφαιρέθηκα" απολογούμαι στον Ζέιν

"Προχωρά" νεύει κοιτώντας την μπάρα. Εκει θα κάτσουμε;

"Γιατι δεν καθόμαστε σε ενα τραπέζι;" Προτεινω και καλωσορίζω ενα αίσθημα δυσφορίας στο στομάχι μου.