Η συνάντηση/the meeting2

Ε Ξ Η Ν Τ Α Ε Π Τ Α (67)

Δεν μπορώ παρα να νιώθω τόσο πληγωμένη. Πράγματι τίρησε αυτό που είπα, δεν γύρισε σπίτι. Δεν το έχει ξανα κάνει.

Θέλω να δίωξω αυτή την σκέψη απο το κεφάλι μου και πηγαίνω στο μπάνιο. Νίωθω να ανακατεύομαι, αλλά ευτιχως ειναι παροδικό. Μπαίνω κατευθείαν στο μπάνιο για ένα χαλαρωτικό ντόυζ.

Ενώ το νερό τρέχει μετα μανίας πάνω μου νιώθω να ζαλίζομαι. Πριν μαυρίσουν τα πάντα γυρω μου πιάνομαι απο το τηλέφωνο του ντόυζ.

Δεν πέφτω. Θέε μου τι εχω πάθει; Είμαι άρρωστη, σίγουρα ειμαι. Κλείνω το νερό και φοράω το μπουρνούζι μου.

Σε λιγότερο απο μία ώρα πρέπει να είμαι στην σχολή, και είμαι ακόμα έτσι. Ελπιζω να έιναι εκει ο Ζέιν. Να του ζητήσω εξηγήσεις;

Και μόνο που σκέφτομαι αυτο που έκανε εχθές το βράδυ νευριάζω. Ξέροντας όμως οτι τα νεύρα δεν θα με βοηθήσουν στην προκειμένη περίπτωση, αφού πάρω μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσω, ορμάω στο δωμάτιο της ντουλάπας μου.

Διαλέγω ένα χαλαρό τζίν και μια φαρδιά μπλουζα. Δεν αισθάνομαι πολύ καλά σήμερα, οπότε θέλω χαλαρά ρούχα.

Αφού φορέσω τα μαύρα βάνς μου, πηγαίνω ξανά προς το μπάνιο. Παίρνω το σεσουάρ και στέγνωσω όσο πιο γρήγορα μπορω τα μαλλιά μου. Δεν έχω κουράγιο να τα ίσιωσω ή κάτι τέτοιο, οπότε τα πιάνω μια χαλαρή γαλλική πλεξούδα. Τέλος εφαρμόζω λίγο μάσκαρα στις βλεφαρίδες μου.

Λίγο αργότερα, έχω φύγει απο το σπίτι και κατευθύνομαι προς την πανεπιστυμιούπολη. Ευτηχως που δεν είναι μακρια απο το σπιτι μου και σε λίγα λεπτα βρίσκομαι εκει.

Τα μαθήματα μου περνούν βασανιστικά αργά. Όλη μέρα κανένα σημάδι του Ζέιν, ούτε του Τζόρτζ. Είδα για λιγο την Κέιτ αλλα δεν έδωσα πολύ σημασία.

Φτάνοντας στο σπίτι η ελπίδα μου να δω κάποιο σημαδι του Ζείν ολοένα και μεγαλώνει. Του έχω τηλεφωνήσει αρκαιτές φορές με κανένα απόλυτος αποτέλεσμα.

Με το που ανοίξω την πόρτα, πετάω την τσάντα μου στην τραπεζαρία και ανεβαίνω όσο πιο γρήγορα τις σκάλες.

Έμα τεράστιο κύμα ανακούφισης με διαπερνά με το που βλέπω τον Ζέιν να κοιμάται στο κρεβάτι μας.

"Δόξα τον Θεό" μονολογώ αφήνοντας μοα τεράστια εκπνοή που δεν ήξερα ότι κρατούσα.

Η ώρα ειναι μόλις 5 το απογευμα και πρεπει να βρίσκομαι στο Λονδίνο στις 8 το βράδυ, οποτε έχω μερικό χρόνο στην διάθεση μου να ξεκουραστώ.