Ne ! Taşınıyor muyuz ?

59 9 1
                                    

" Doğa , Doğa kalk artık okula geç kalacaksın."

Yine okul ve yine annemin beni kaldırmak için sarfettiği cümleler. Her zaman ki gibi okula gitmek istemiyordum. Ama yapacak bir şey yok okula gitmek zorundayım.

Bu arada ben Doğa Çetin , 18 yaşındayım ,annemin ismi Çiğdem babamın ismi ise Burak, çok zorlu bir hayatım var. Doğru dürüst arkadaşım yok. Zaten olmasını da istemiyorum. Çünkü ne zaman bir arkadaşım olsa o ülkeden ayrılıyoruz. Neden mi? Çok merak ettiyseniz anlatayım.

Benim küçüklüğümden beri hep ailemin sorunları yüzünden oturduğumuz bölgeden taşınıyoruz. Çünkü bizi takip edip öldürmek isteyen düşmanlarımız var. Bunların biz çoook eskiden büyük babalarını öldürmüşüz. Yani bizim de büyük babamız öldürmüş. Şimdi yaşasaydılar her halde 150 yaşlarında olurlardı. Bunlar da intikam için bizim büyük babamızı öldürmüş. Tabi bizde sıra sıra birbirimizi öldürüyormuşuz. Şimdi de sıra bize geldi. İlk başta babamı öldürecekler. Sonra biz de intikam almak için onlardan birini öldürücez onlarda bizden biri ya annem ya da beni öldürecekler. Bu yüzden onlar yerimizi buldukça biz kaçıyoruz. Tabi bizi öldürürseler onlar kazanacak. Çünkü bizden başka intikam alacak kişi kalmadı!

Okula gelmiştim 11/fen-A sınıfındaydım. Sınıfıma girdiğimde geç kalmıştım. Ders fizikti. Bir süre dersi dinlemeye çalışıyordum. Ama ya bu şehirden
de gitsek. Tabi ki gidicektik. Ama ben artık bir bölgede kalıcı kalmak istiyordum. Habire şehir değiştirmek istemiyordum.

Ben bunları düşünürken öğretmenler masasında ki zayıf, sarışın , yeşil gözlü, uzun fizik öğretmeni benim adımı sayıkladı. Ne olduğunu anlamadan kafamı kaldırdım sanırım öğretmenin adı Ciğdem'di.

" Doğa burda mı ? "

" Evet benim. " Dedim ayağa kalkarak.

" Baban seni acilen aşağıda bekliyormuş. Gitsen iyi olur. "

Hemen kapıdan çıktım ve okul kapısının önünde bekleyen annem ve babamın yanına gittim.

" Ne oldu çok acil demişsiniz. Bari bekleseydiniz dersim bitseydi. "

" Bekleyemezdik çünkü çok önemli bir şey söyliyeceğiz. "

" Evet dinliyorum o çook önemli şeyi "

Annem konuşmaya başladı.

" Kızım yine yerimizi buldular. Bu yüzden de taşınıyoruz. "

" Ne ! Taşınıyor muyuz ? "

Bölüm Sonu

Arkadaşlar bu ilk kitabım olduğu için ilk bölümüm biraz kısa oldu. Ama ilerki bölümlerim daha uzun olacak. İnşallah beğenirsiniz ilerki bölümlerde çok güzel bir süprizim var.
Vote ve yorum yapmayı unutmayın.

Ölümle MücadeleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin