SARAH's POV
tahimik kami pumasok ng bahay nila mommy at daddy. sumabay na ako pauwi sa kanila. hindi ko pa din natanggal ang ngiti sa mukha ko. naiisip ko pa din siya, kung bakit nangyari yun. kung bakit hinayaan ko, matapos nun yung puso ko parang tumalon, una yung flowers, pangalawa yung halik sa noo.
"bakit tahimik ka?" tanong ni mommy sa akin pagupo sa sofa
"wala my, napakarelaxing lang ng araw na ito."
"kamusta? how was it spending time with Pia's cousin?"
"Andrew, mommy. it was ok, I enjoyed it. mabait magalang madaldal."
"gwapo siya"
"my, magkaibigan lang kami"
"sa ngayon. but I can see may something."
"mmmyyy!!!! suma-something ka na dyan ha."
"what's with the kiss princess?"
"daddy!!!" alam ko namumula na ako. makapanukso naman kasi itong mga magulang ko.
"bakit? kung dumiskarte parang daddy mo. flowers, halik sa noo."
"pangit po ba tignan?" ngayon lang ako naging open sa kanila kaya nakakapanibago pero ang sarap sa pakiramdam
"..." tahimik sila. talk please.
"sorry po. hindi ko siya napigilan. masyado po akong na overwhelm sa haba ng araw na magkasama kami. daddy pwede po ba talaga itong nararamdaman ko, ganito kabilis?"
"hay ang prinsesa namin bata pa talaga. Ash wala sa tagal yan. kung naramdaman ng isang tao mahal niya yun kahit 2 oras pa lang o it takes him 10 or more for her or him to love still pagmamahal pa din yun." sabi ni dad
"pero make him do the first move. babae pa din tayo. malaki ka na alam mo na dapat. just take your time."
"hindi ko nga po alam kung masusundan kagad kasi po..."
"kasi..." sabay nilang sabi
"hindi niya kinuha number ko." napayuko ako kasi nakakahiya naman talaga tagal namin nagusap pero di kami nakapag exchange ng numbers. ayoko hingin kay Pia kasi sabi ni mommy siya dapat first move
"kung gusto ng panahon kayong dalawa, magkikita kayo. hindi niyo kailangan maghanap. pahinga na ang prinsesa namin. mahal ka namin. congratulations" humalik na sila sa akin at lumabas ng kwarto.
ANDREW's POV
2weeks na ang nakalipas simula nung magkasama kami ni Sarah. hindi ako nagkaroon ng lakas ng loob mahingi number niya kay Pia, nahiya ako. nagpaka busy muna ako sa business ko. resto bar siya ng mga sikat. minsan ginagamit for launching ng album, live concerts. 5 branches na siya at nandito ako ngayon sa Eastwood branch. madaming tao. sabi ng manager may miniconcert daw, pero dahil pumunta ako dito para magcheck ng statements sa office lang ako. 9pm na nagstart na yung concert. na-curious ako kung sino yung artist kaya lumabas ako, may nakasalubong ako 2 audience papuntang c.r.
"ang galing talaga ni sarah worth it yung haba ng pila kanina." natigil ako sa paglakad ng marinig ko yung pangalang nabanggit. pinilit ko maglakad kung saan kita ko yung stage, may narinig akong mga sumigaw
"I love you Sarah." group of audience
"We love you Sarah." group of audience
"I'm all out of love
I'm so lost without
I know you were right
believing for so long"
I heard again her angelic voice. I can't help but stare, listen and smile dahil nakita ko siya ulit. this time hindi ko hahayaan na maghiwalay kami ng hindi ko alam ang number niya, twitter account, instagram kung meron, facebook, wag lang kami mawalan ng communication. I won't let this chance pass.
sinabihan ko ang operation manager na pakiusapan si Sarah na pumunta sa office ko after ng mini concert. and I'm waiting right now. I heard someone's knocking, pumunta muna ako ng cr hayaan ko muna sila maupo.
"good evening mr. rodriguez." bati sa akin ng road manager niya.
"good eve..ning" why am I stammering. bigla na lang siya lumingon sa akin.
"good evening Sarah" napatayo siya sa pagkakaupo. sobra ko ata nagulat
"upo kayo. sige lang. do you want anything, juice coffee?"
"no thank you mr. rodriguez" sagot ng r.m nya, tsaka ako naupo
"kamusta ms. geronimo. its nice to see you again."
"mr. rodriguez haven't heard from you for awhile "
"parehas lang tayo busy" nangiti siya. the question is bakit kami masyadong pormal.
"Ash, sir labas muna ako. Ash hintay na lang kita sa sasakyan." paalam ng r.m niya naramdaman siguro na si Sarah talaga gusto ko makausap, pagkalabas niya huminga na ako ng malalim.
"kamusta?"
"ayos naman. back to work, after two weeks."
"I'm sorry"
"for what?"
"nothing" iniisip ko pano ko makukuha number niya
"I have to go. late na masyado. maaga calltime ko tomorrow." mabilis siyang tumayo, agad ko naman siyang hinabol bago siya makalabas.
"Sarah, I'm sorry for the kiss. alam ko masyadong mabilis. hindi ko lang napigilan yung nararamdaman ko after that."
"hindi naman kita tinulak o pumiglas so it means gusto ko din. nadala lang siguro tayo ng good vibes, magaan sa pakiramdam"
"sinabi ko sa sarili ko na kapag nagkita tayo ulit ng walang nagko-connect sa atin hindi na kita pakakawalan o hayaang umalis ng hindi ko nasasabi ito."
puno ng taka at tanong yung mata niya habang nakatingin sa akin. habang papalapit ako siya namang pagatras niya hanggang mapasandal siya sa pinto. dead end. hinawakan ko kamay niya, nanginginig siya, namutla.
"hindi kita hahayaang umalis"
"bakit?"
"may hihingin pa ako sayo" tinignan ko siya sa mata, hindi ko maiwasan tignan ang labi niya, napansin ko napalunok siya. gusto ko tumawa sa mga reaction niya
"bakit di mo pa sabihin"
"nagmamadali ka" nilapit ko pa ng sobra ang mukha ko sa kanya. nang pumikit siya tsaka ako may binulong sa kanya
"can I have your number?" gusto kong tumawa ng malakas siguro akala niya hahalikan ko siya, sa sobrang inis kumunot noo niya sabay tulak sa akin. napaatras ako.
dumiretso siya sa table ko at kumuha ng papel at ballpen, sinulat yung number niya, sa asar niya pabagsak niyang nilapag yung ballpen. gusto ko talagang matawa ng malakas pero sobra kong pinigilan. palabas na siya ng hinatak ko ulit yung kamay niya
"you're still not going"
"let me go. kanina pa ako naaasar sayo" I keep quiet, I just listen to her.
"sabing let me go or else sisigaw ako, mr. andrew rodriguez pwede ba?!"
bago pa siya tuluyang sumigaw niyakap ko na siya ng mahigpit. matagal din kami sa ganoong pwesto, ng medyo lumayo na siya sa akin. I kissed her again sa forehead, tip her nose, them what makes her shock more is sweet peck on her lips. mabilis siyang bumitaw sa akin that made her way out of my office. hindi ko na siya nasundan nagulat na lang ako, para siyang bula ang bilis mawala.
naupo na lang ako. nakatitig sa kawalan na may malapad na ngiti sa labi.
