ANDREW's POV
two weeks after ng paguusap namin ni Pia hindi muna ako nagpakita sa kanya. tinatawagan niya ako for few days pero tumigil din siya. alam naman niya na kailangan ko muna magisa tungkol sa napagusapan namin. ganito naman ako simula ng malaman namin na may sakit ako.
oo may sakit ako. Cardiomyopathy, it's a heart disease. nung una di ko matanggap kasi bata pa ako. pero I realized lahat naman mapupunta dun kapag oras na talaga kaya I accepted it. until tumanda ako and naranasan ko yung hirap. sa bahay lang ako, bawal mapagod, ma stress, and yung hirap nila mommy, daddy everytime na aatakihin ako kasi feeling ko mamamatay na ako kapag ganun, so dumating yung time na lumayo na ako sa kanila para hindi sila mahirapan. at no choice sila, tinanggap nila yun. pero I always keep them updated. I stopped my medication 2 years ago wala pa namang nangyayari sa akin na fatal. pero kung meron man handa na ako.
pabalik na ako ng manila, ok na ako. nakausap na din ako ni Pia, I'm on my way sa IMO'S restaurant daw yun. then bumili daw ako ng flowers. hindi ko alam kung bakit, at anong topak ng pinsan ko pero sinunod ko. I bought a beautiful flower, thank you ko na din sa kanya kasi napaka understanding niya. I parked my car, went inside. nakita ko siya sa may dulong part ng resto and may kasama siya. tawang tawa lang siya kaya di niya napansin paglapit ko. at ng makalapit ako tuluyan I am very shocked.
"cuz, si sarah. sarah si" she was cut by her
"Andrew, right?" nanginginig ang kamay kong inabot sa kanya yung bulaklak. ang nagshake hands kami. so yun ang purpose ng flowers, para kay Sarah pala.
"thank you for this. its beautiful" sabi niya tapos nagsmile siya. sobrang ganda niya talaga
"paano I have to go. iniintay na ako ni jude. take care of each other" tinap niya ang balikat ko.
"P. ano ito?"
"alam na ni Sars yan." tsaka siya nagmadaling lumabas. ano yun? baliw talaga.
pagharap ko nakatingin lang si Sarah sa akin, nakangiti. napaupo na lang ako, napangiti, napainom ng tubig tapos bigla siya nagsalita.
"Andrew, relax. ako lang ito. so how'd you know?" tanong niya.
"tinawagan ako ni Pia, lunch daw kami dito sa IMO'S kaya.."
"no. what I mean flowers. tulips. white"
"sabi ni P bumili ako, pagpasok ko ng shop, that captured my eyes. ang ganda, binili ko kagad."
napalingon ako sa office malapit sa kitchen, nakita ko ang mommy at daddy niya, napahawak ako sa noo
"Andrew, what's wrong?"
"bakit hindi ko napansin, IMO'S, Geronimo's. I'm sorry, kulang ang mga na research ko..."
"you're researching about me?" tapos tumawa siya, pati mata niya nakatawa.
"aaahhmm... a li'l bit of info won't get you harm diba?"
"no. not really."
"so why?"
"why what?" then I smiled. I feel more at ease now.
"researching thing... "
"ah ok. ano kasi I felt kulang mga alam ko sayo after your concert. so medyo napahiya ako dun."
"you really don't know me don't you?"
"I'm sorry."
"No! you don't have to. natutuwa nga ako na you're not prentending that you know me well para lang iplease ako. marami dyan magkukunwari na kilalang kilala ako para lang makuha pansin ko or ibang babae "
