Deszcz ze Śniegiem

III

Znowu szłam do szkoły jak na co dzień. Mijałam znowu to miejsce gdzie się spotkaliśmy. Shiby tam nie było...

Ale byłam głupia. Spotykasz kogoś, kto ubiera się tak samo, a ty od razu uważasz, że jest bezdomny... masakra -,-

Pobiegłam do szkoły nie myśląc już o tym, ale...

...w takim razie dlaczego okradł tą starszą panią?

***

Usiadłam w ławce obok okna, bo tam jest moje miejsce. Byłam trochę spocona przez to, że biegłam. Jeśli chodzi o przyjaciół... nie mam ich.
Wiele osób chciało się ze mną zaprzyjaźnić, ale byłam taka nieśmiała, że nikt mnie nie lubił... (takie tru ;-;)

Była wychowawcza, a że mnie ona nie obchodziła, patrzyłam przez okno. Na ławce dostrzegłam jakąś znajomą sylwetkę...

Z zamyślenia wyrwał mnie głos jakiejś dziewczyny:

- Nazywam się Shoko Ishida. Miło mi zawitać w tej szkole.

Miała piękne, czarne włosy z niebieskimi końcówkami, również niebieskie oczy i była strasznie wysooka. Ale przez to wyglądała tak śliiiicznieee...

Wszyscy byli nią zachwyceni tak jak ja.

***

Na przerwie chciałam się przywitać z nią, ale drogę torował mi wianuszek chłopaków otaczający Shoko. Zrezygnowałam. Podeszłam do okna i zaczęłam się wpatrywać w jedną osobę. Ona naprawdę mi kogoś przypominała...

...S-Shiba-kun?!

- Komu się tak przyglądasz? - t-to była Shoko!!!

- K-KYAAA!!! - zrobiłam się cała czerwona na twarzy z powodu tego, że nie spodziewałam się tak ważnej osoby jak Shoko i może dlatego też, że otaczał nas wieniec uczniów wgapionych tylko w nas.

- Spokojnie, nic ci nie zrobię! - rozkojarzyła się.

- N-Nie to nie taak! Po prostu nieźle mnie wystraszyłaś! - próbowałam się wytłumaczyć.

- Ładny ten chłopak po prawej, nie? - z-zaraz, czy ona mówiła o Shibie?!?

- To w niego tak się wpatrzyłaś? - uśmiechnęła się lekko.

- Emm... - chciałam się wytłumaczyć, ale zadzwonił dzwonek na lekcję.

***

Gdy lekcje się skończyły, pośpiesznie się ubrałam i wybiegłam na dwór upewnić się czy Shiba tam jeszcze jest.

Był tam. Rozmawiał, a w sumie prawie w ogóle nie odzywał się, ale stał z jakąś dziewczyną... S-Shoko?! C-Co ona robi?!?

Rozmawiając z nim cała promieniowała. Była taka... szczęśliwa.

Dostrzegłam na sobie wzrok Shiby. Ignorując dziewczynę podszedł do mnie.

- Co ty tu robisz?! - zapytałam.

- Czekam. - powiedział nieczułym tonem.

- N-Na kogo?

- Na ciebie. - lekko się uśmiechnął, a jego bezlitosny ton nabrał pewnych ciepłych barw.

Za nim wychyliła się Shoko. Była czymś zdenerwowana...

Shiba się odwrócił. Spojrzał na nią takim wzrokiem, jakby chciał powiedzieć: ''Co ona jeszcze tu robi...?''

Chciałam zmienić temat:

- P-Powinieneś być w szkole, a nie, że od rana czekasz na mnie przed nią.

- Nie lubię szkoły. - jego ton... czy on będzie zawsze tak mówił??

- T-To nie jest wytłumaczenie! - chciałam go przekonać, by nabrał chęci do nauki.

- Nie pójdę i już. Koniec tematu. To co? Wracamy do domu?

- Mhm... - i tak chciałam już wrócić, bo zaczęło mi się robić zimno od tego stania.

- Ekhem, czy mogę ci ją ukraść na chwilę? - wtrąciła się Shoko.

Shiba nie odpowiadał.

- T-Tak! - odskoczyłam po czym odeszłam z nią kilka kroków od Shiby.

- Słuchaj, mała. Ja się w nim zakochałam, a ty bezczelnie przeszkodziłaś nam w rozmowie!!!

- C-Co?!? - o-ona go k-k-k-kocha?!?!

- Tak, tylko nie mów o tym nikomu, a szczególnie Naokiemu, okej?!

- On... się nazywa Shiba...

- Ehh... Nigdy nie miałam pamięci do imion, Akemi.

- Mam na imię Miyuri... - westchnęłam ciężko.

- Nieważne!!! Ale następnym razem jak będę z nim rozmawiać to masz siedzieć cicho i czekać aż skończymy, jasne?!?

- T-Tak!

- Okej, to teraz wracaj do domu, a ja z nim pogadam, oki?!

- T-Tak... - odparłam i poczłapałam w stronę domu.

Jakim cudem ona się w nim zakochała?! Przecież go nie zna...

Było mi smutno, nie wiem czemu... Wyszłam drugim wyjściem ze szkoły i musiałam wracać okrężną drogą...

***

- Gdzie jest Miyuri?

- Nie wiem, chyba poszła do domu drugim wyjściem. Ale... teraz jesteśmy tu sami, hm?

...

- EJ!!! ZARAZ, CZEKAJ!!! ONA JUŻ DAWNO WYSZŁA, NIE DOGONISZ JEJ!!!

***

Szłam bardzo wolno... ona się w nim zakochała? To przecież niemożliwe! I... czy to moja wina? Dlaczego tak mną rządziła? I czemu to akurat ja musiałam pój...

- MIYURIIII!!!!

?

Nagle poczułam uścisk, jakbym została przytulona...

- Shiba?

- Dlaczego poszłaś? - spojrzał mi w oczy.

- N-Nie mogę powiedzieć... - czułam jak łza spyłwa mi po policzku. Czemu?

- To dlaczego płaczesz?

- Nie wiem... - zaszlochałam.

W tej chwili znów poczułam uścisk... jakbym została... przytulona...