Our Destiny L.P. Fanfiction

4.Το βράδυ

Όταν επιτέλους μας φτάνουν ο Liam χαμογελάει (αποκαλύπτοντας το υπέροχο, λευκό χαμόγελό του).

-Liam, χάρηκα, συστήνεται στη φίλη μου.

-Malory! Για τους φίλους Mal, λέει αυτή.

-Από 'δω τα παιδιά: Zayn, Niall, Harry και Louis. Τα κολλητάρια μου!, τους κλείνει το μάτι!

-Γεια παιδιά, λέμε ταυτόχρονα με τη Mal.

-Έτοιμές?, ρωτάει αυτός που λέγεται Harry και κοιτάει την κολλητή μου.

Ο Harry είναι ένα πολύ ψηλό αγόρι με μπόλικες χαριτωμένες μπούκλες και ένα απλά εκθαμβωτικό χαμόγελο και πράσινα μάτια. Πρέπει να είναι ο μικρότερος και ο προκλητικότερος των αγοριών. Κι απ'ότι βλέπω έχει τατουάζ στα χέρια του (μπορεί και αλλού...).

-Έτοιμες! απαντάει ελαφρώς προκλητικά θα έλεγα.

Ωχ! Εδώ θα έχουμε θέμα. Η Mal μπορεί να έχει σχέση, αλλά λατρεύει να περιτριγυρίζεται από αγόρια και να φλερτάρει απροκάλυπτα μαζί τους. Όμως τις άλλες φορές δεν είχε τον Josh. Αρχίζω να φοβάμαι για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα αυτό το βράδυ.

Liam's pov

Είναι και οι δύο πολύ όμορφες. Η φίλη της είναι ψηλή και με ωραίο γυμνασμένο -απ'ότι μπορούσα να καταλάβω- σώμα με τις ίδιες αποχρώσεις που έχει η Anne σε μαλλιά και μάτια, αλλά πιο άγρια χαρακτηριστικά. Ίσως να υπερβάλλω, αλλά μου θυμίζει Αμαζόνα κυριολεκτικά. Είναι δυναμική κοπέλα και είδα από την αρχή ότι άρεσε στον Harry. Ύστερα απο λίγο φτάνουμε στο Funky Buddha και πιάνουμε έναν μεγάλο καναπέ στην μέση του μαγαζιού. Από τα λίγα που άκουσα από τη συζήτηση των κοριτσιών, μάλλον τους αρέσει το μέρος. Χαίρομαι! Νιώθω πως θα περάσουμε τέλεια σήμερα!

Μόλις όμως το σκέφτομαι, βλέπω την κοπέλα που έρχεται να πάρει την παραγγελία μας και μου έρχεται ο ουρανός σφοντύλι.

-Liam? Τι κάνεις εδώ?, λέει με φανερή έκπληξη και χαρά.

-Γειά σου Irina. Εγώ έρχομαι κάθε βδομάδα εδώ, άρα εσύ τι κάνεις εδώ? Έπιασες δουλειά?

-Ναι. Πριν τρεις μέρες, απαντάει και μετά γυρίζει να δει ποιοι απαρτίζουν τη μικρή -σχετικά- παρέα μας. Μόλις βλέπει την Anne και την Mal η έκφρασή της απότομα αλλάζει και βγάζει μια προσποίηση που θυμάμαι πολύ καλά από παλια.

Η Irina ήταν η κοπέλα μου όταν ήμουν πανεπιστήμιο, αλλά χωρίσαμε εξαιτίας της τρομερής ζήλειας της. Μια ζήλειας που ξαναβλέπω αποτυπωμένη στο προσωπό της. Δε ξέρω αν είναι με κάποιον άλλον τώρα ή αν εξακολουθεί να νιώθει κάτι για μένα, αλλά όταν αφορά τα κορίτσια που συναντάει πάντα θα ζηλεύει. Θεωρεί τον εαυτό της καλύτερο κι αυτό είναι κατί που με ενοχλεί.

Συστήνεται στα κορίτσια. Τα παιδιά τα ξέρει από παλιά. Είμασταν όλοι στο ίδιο πανεπιστήμιο. Έκεί τους γνώρισα.

-Τί θα πάρετε?, λέει εμφανώς στραμμένη πάνω μου.

Τέλεια! Κι εκεί που έλεγα πως θα περάσω καλά σήμερα...

-Θα πάρουμε μια μπουκάλα Absolut Votka και δύο χυμούς. Έναν προτοκάλι και έναν βύσσινο , απαντάει ο Zayn και με βγάζει από τη δύσκολη θέση, αφού η Irina γυρνάει να τον κοιτάξει.

Ευτυχώς φεύγει σχεδόν αμέσως αφήνοντάς με, με έξι άτομα να με κοιτάζουνε έντονα. Τα τέσσερα από αυτά με ειρωνία και τα άλλα δύο με απορία. Πρέπει να ξεκινήσω να εξηγώ....Ωχ! Δύσκολη προβλέπεται τελικά η βραδιά, άσχετα απ'όσα σκεφτόμουν αρχικά. Και με την Irina να με κοιτάζει διαρκώς, η θέση μου χειροτερεύει και η αμηχανία μου μεγαλώνει....