ZOMBİ ÇAĞI

23. BÖLÜM UMUT DOLU ARAYIŞ

Duyduğum şey

(Leandro)
(Burası güvenli sakin olun sizi bulacaz, burda hastalık yok korkma seni bulacam)

Diyordu nasıl olurdu bu yani Oakesin abisimiydi bu derken ayağa kalktı leandro bana döndü biseyler söylemeden ben zıpladım hemen

(Richard) sen Oakesin abisimisin?

Bi anda gözleri parladı

(Leandro) ne sen nerden tanıyosun Oakesi kimsin sen o nerde

Olan biten herşeyi anlatım en son helikopterle giderken gördüğümü

Hemen dışarı çıktı bi kaç kişiyle konuştu zırhlı bi aracı aldı, yanına Gerlard, Dawson, Stefan ve Beni aldi yola çıktık hızlı bi şekilde, başımdan geçen herşeyi anlatım, bu dörtlü grup çok yakın arkadaşlarmış.
Leandroya Oakese küçükken anlattığı şeyleri sordum.
Direksiyonda Stefan vardı,
Ve anlatmaya başladı leandro...

(Leandro) biz çok gizli bi birimdik okadar gizlili birimin adını bile bilmiyorduk, operasyonlar gizli çok gizli silahlar, bigün büyük çok büyük adamlar konuşurken duydum gelecekte düzen değişecek, yeni bi düzen oluşacak işler istedikleri gibi giderse yeni dünyanın hakimi olacaklarını söylüyorlardı ve bikac şey daha.
Sonra bize çok özel bi görev verildi, çok önemli birisini fransada bi ormanlık alana bırakmamız söylendi. Kardeşime son sözlerim onlar oldu.
Bizler çok özel yetiştirilmiş bi ekibiz güç, taktik, hız, zeka aklına gelebilecek her konuda eğitim aldık.
Adamı gerekli yere bıraktıktan sonra bi yarım saat beklememiz söylendi, bizde beklemeye başladık ekibimiz toplamda 17 kişiydi.
Ve bi anda Sait isimli asker bi anda kaçın bomba diye bağırmaya başladı.
Bomba düzeneğinin üstüne yattı.
Bizler ne olduğunu anlamaya çalışırken bi anda çok sert bi şekilde aracımız patladı.
Çok yara almıştık, kendime geldiğinde herkes ölmüştü sadece biz ataktaydık.
Sanırım getirdiğimiz adam virüsü ilk taşıyan kişiydi uyandığımızda güvenli bi yere geçtik, çok uzun bi süre orda kaldık, yaralarımızı sardık, kendimize geldik.
İntikam istiyoduk, ama anlam veremiyorduk, neden en iyi askerlerini kaybetmek istesinler ki ?
Ve sonra bu şeyler ortaya çıktı, kendi ekibimizi kurduk, kendi ortamımızı, ve heyecanla intikam alacağımız günü beklemeye başladık.
Ve alacağız

(Richard) peki kimseyi görmediniz mi, yani kimi arıyorsunuz?

(Leandro) eski ekipteki herkesi aradık kimse açmadı, sadece Gewen isimli bi kız açtı, neler olduğunu sorduk, kardeşini hastaneye götürdüğünü söyledi, ve tesiste çok büyük bi patlama olduğunu.
Kimse kurtulamamış, Gewenin dışarda olduğundan haberleri yokmuş tek bildiğimiz bu.

Onlara benim üstümde yapılan deneyden bahsetmedim.
Bi anda gök gürledi yağmur yağmaya başladı. Ama bi tuhaf yağıyordu .

(Richard) su anda yağmur mu yağıyo

(Gerlard) ne yağmuru dostum handa çok güzel

Dışarı bidaha baktığımda yağmur felan yağmamıştı.
Lanet olsun deliriyomuyum neler oluyo

(Richard) peki nereye gidiyoruz

(Dawson) en son görülen helikopter şehir dışında doğru gidiyordu.

Ama anlam veremediğim birşey vardı, Dawson Gerlard ve Stefan niye Leandroyu takip ediyodu?
Leandro camdan dışarı bakarken Gerlard a yaklaştım ve usulca sordum.

(Richard) siz neden öyle güvenli bir yeri bırakıp Leandroyu takip ediyosunuz?

(Gerlard) Leandro bizim için çok değerli hepimizin zamanında kaç kere canını kurtardığını anlatsam akşam olur, onun için düşünmeden ölürüz onun kardeşi bizim kardeşimiz

Leandro bize dönmüştü.

(Richard) peki bıraktığınız yere ne olacak yani okadar uğraş çaba

(Leandro) hepsinin canı cehenneme kardeşimi bulayım gerisine yeniden bakarız.

Bu konuşmalar arasında sürekli kafamı kurcalayan düşünceler vardı.
En büyüğü zombi olmamıştım, acaba çözüm benmiydim, İrem acaba söylediğim şeyler hakkında ne düşünüyordu,
Oakes ne yapmıştı hayattalarmıydı.
Leandro çok telaşlı, endişeliydi kardeşini bulma ümidiyle gidiyorduk nereye gittiğimizi bilmeden, arıyorduk.