ZOMBİ ÇAĞI

5. BÖLÜM ACI GERÇEK

Herşey çok güzel burada kalalı tam bir hafta oluyo. Zombileri felan tamamen unutmuştuk, eglenceler, partiler, yemekler içkiler. Tam anlamıyla başka bir dunyaydı. Yaklaşık otuz kırk kişi vardı burada, günleri saati tamamen unutmuştuk zamanı kendimize göre ayarlıyoduk. Yeni arkadaşlar edinmiştik, herkezi tanımıyodum, yarısını tanımıştım neredeyse. Ama bigün uykumun en tatlı yerinde Oakesin beni sarsmasıyla uyandım.

( Oakes ) kalk, kalk Richard uyan

( Richard ) ney ney Oakes noluyo. Delimisin sen bu saatte uyandırılırmı hiç

( Oakes ) uyan Richard uyan, içim hiç rahat değil, hiç dikkat ettinmi, bir haftadır buradayız ve bir hafta boyunca bu saatler arası bişeyler oluyo bi hareketlilik oluyo birileri biyerlere gidiyo. Bunu araştırmamız lazım.

( Richard ) ya Oakes yat uyu boş yere kuruntu yapıyosun.

( Oakes ) Peki bu insanlar bukadar kişiyi Doyuracak yemeği nereden buluyolar.

( Richard ) şeyyyyy.

( Oakes )Peki söyle bana bir hafta boyunca tam altı kişi kayıp, farkındamısın. Dört kız Chloe, Olivia, Samantha, sophia iki erkek Patrick ve Samuel

( Richard ) onlarda kim

( Oakes ) bilmiyosun demi sanırım kimse bilmiyo, siz eğlenirken kendi halinde olan insanlar kayboluyo farkında değilsiniz. Bi işler dönüyo burada bakmamız lazım. Şşşş dinle bak yine geçiyolar.

Biz konuşurken ayak sesleri geliyodu dışarıdan. Oakes haklı olabilirmiydi, zeki birisiydi aslında yanılmasını umuyodum, içime bi kurtda düşmüştü. Dışarı çıktık, birileri bi çuvalı sürükleyerek götürüyodu. Peşlerine takıldık hemen, evin alt katına doğru iniyolardı, bize alt kata inmek yasak demişlerdi.takip ettik onları Tysonda geldi oraya etrafı kontrol ettiler biz uzaktan seyrediyoduk onları evin altında depo gibi bi yere girdiler. Beklemeye başladık biz, yarım saat sonra çıktılar, bizde on dakka sonra gittik kapının önüne ama kapıyı kitleyip gitmişler. Lanet olsun napacaz Oakes derken Oakes kilidi açmaya çalışıyodu. Elinde tokaya benzer bişeyle uğraşıyodu. Yaklaşık onbeş dakika kadar uğraştı. Yeter artık Oakes açılmıyo işte uğraşma derken tık sesiyle birlikte kilidi açtı. Içeri girdik karanlıktı içerisi, Oakes ve ben ışık arıyoduk, düğmeyi buldum açtım. Büyük garaj gibi biyerdi burası, içerde sadece ufak bi oda gibi bişey vardı, üstü siyah çarşafla örtülmüş etrafta başka bişey yoktu,yerler kandı. Oakes ve ben yaklaştık ve çarşafı bi anda çektik. Bide ne görelim büyük bi kafes, içerde çok kalabalık bir zombi grubu vardı, birisini yiyolardı. Oakes sanırım ailesi bunlar. Dedi bu adam Zombileri besliyodu. Hemen diğerlerine haber vermemiz lazım uyarmamız lazım hepimiz tehlikedeyiz. Buradan çıkmak için hareketlendiğimizde Tyson ve dört kişi geldiler.

( Tyson ) vay vay vay burda kimler varmış. Bi süredir seni izliyorum Oakes gerçekten zeki birisine benziyosun, peki etraftaki kameraları düşünemedinmi

( Oakes ) senin amacın ne yaptığını sanıyosun

( Tyson ) hiç, ailemi besliyorum. Tanıştırıtım annem,babam, abim, sevgilim, küçük kardeşim, teyzem, dayımlar, halamlar, Becerdiğim hizmetçi ve hizmetçiden olan gizli çocuğum. Ev böyle olunca sır saklaması daha kolay oluyo. Biz soy ağacı geniş bi aileyiz

( Richard ) sen delimisin onlar ölüler yaşamıyolar.

( Tyson ) Hayır biz öyle sanıyoruz elbette bununla uğraşan bilim adamları vardır. Bu bi virüs bi panzehir üretecekler.

( Oakes ) ya üretemezlerse ya sen yeni bir çağın başlangıcı olacak insanları öldürüyorsan

( Tyson ) üretecekler

( Richard ) Peki neden insanları zombilerin önüne atıyosun

( Tyson ) beslenmeyince huysuzlaşıyorlar. Aa bide insanların böyle acı çekmesi hoşuma gidiyo. Sıradaki menüde siz varsınız

dört adam üstümüze geldi Oakes direk teslim oldu, şaşırmıştım bi anda teslim olmasına ben direndim bi adam Oakesi tuttu üçü benim üstüme geldi, Oakes hiçbişey yapmıyodu çok sinirlenmiştim. Ben adamlara karşı direniyodum ama benden kalıplıydılar ve güçlü beni yüz üstü yere yatırdıar. Gördüğüm tek şey Tysonun Oakesin yanına gelip gerçektende Akıllısın keşke arkadaşında senin gibi akıllı olsaydı dedi. Ben hala çırpınıyodum bağırıp çağırıyordum, bi anda başıma sert bişeyle vurdular ve bilincimi kaybettim...