ZOMBİ ÇAĞI

28. BÖLÜM BİR BAŞBELASI

Hepimiz garip bi şekilde bu garip adama bakıyoduk, ataktaydı ve sallanıp duruyodu.
Masaya baktıgımda alkol şişelerinin yanında esrar tozları vardı.
İçerisi çok pis kokuyodu.

(Leandro) meraba ben Leandro bunlarda arkadaşlarım, bizi kurtardığın için saol.

Elini uzatmıştı Leandro.
Ama elini sıkmamıştı bu adam.

(Moustafi) benim adım Moustafi.
Sizi kurtarmamın tek nedeni şu fıstık.
Biraz eğlenelim bi kadın görmeyeli çok uzun zaman oldu.

Dediklerini çok zor anlıyoduk.
Audrina ya doğru yürümeye başladı.
Bi anda Leandro tuttu yakasından bi kafa attı.
Nerdeyse ters takla attı.

(Leandro) seni aşağılık herif.

(Moustafi) lanet olsun pislik, bunu neden yaptın ki canın cehenneme.

Yediği kafa darbesiyle birazda olsa kendine gelmişti.
Leandro Moustafi yi kolundan tuttu büktü ve lavaboya doğru götürdü.
Suyu açtı ve kafasını suya soktu.
Kaldırdı iki tokat attı geri soktu.
En sonunda getirdi kanepeye attı.
Moustafi biraz doğruldu ve direk uyuşturucuya yöneldi tam çekecekken Adriana saçından tuttu kaldırdı ve bi yumruk attı.
Masayı da devirdi.
Moustafi lanet olsun ondan başka mal kalmamıştı.
Felan diyip durdu. Biraz bekledik.
Moustafi kendine gelmişti baya, aslen Texaslıymış biraz tanıdık onu benim gözüm hiç tutmamıştı onu pek bi mala benziyodu.
Başımızı belaya sokabilecek bi adaya benziyodu.

(Leandro) bi an önce burdan çıkmalıyız ilaçları Oakese götürmeliyiz.

(Stefan) burdan nasıl çıkarız, ilerideki hastanenin önünde araçımız var, oraya gitmeliyiz.

(Moustafi) sakin ol adamım heyecan yapma

Leandro bi anda üstüne yürüdü şimdi sakinliği sana gösteririm die.

(Moustafi) hey hey tamam tamam kızma hemen kızma sakin ol. Aşağı çok kalabalık en üst katta yan binaya giden bi yol var.

(Stefan) nerden biliyosun.

(Moustafi) bizimde bi grubumuz vardı, ozaman yapmıştık öyle, daha doğrusu yapmışlardı.

(Audrina) peki nerdeler şimdi.

(Moustafi) bi sabah kalktıgımda gitmişti hepsi beni burda bırakmışlardı.

(Leandro) en doğru kararı vermişler, hadi bizde gidiyoruz. Sen burda kalıyosun.

(Moustafi) hey hey nedemek gelmiyosun yani bunu borçlusunuz bana hepinizin hayatını kurtardım.

(Stefan) Leandro haklı en azından borçluyuz bunu.

Leandro şöyle biraz bekledi.
Sonra hadi gidelim dedi.
Kapıyı yavaş bi şekilde açtık, dışarı koridorda bi kaç zombi vardı bize arkası dönük duruyolardı, diğer tarafa doğru sesizce çıktık hızlı bi şekilde gidiyoduk, merdivenlere geldik yukarı çıkmaya başladık.
Bi anda Moustafi merdivenlerden aşağı doğru düşmeye başladı bağıra bağıra sanırım ayakkabısının ipine basmıştı.
Merdivenin aşağısında yerde öylece duruyodu.
Leandro bize koşun yukarı diye bağırdı kendi aşağı doğru koşmaya başladı hepimiz yukarı koşuyoduk.
Etrafta zombi sesleri vardı.
Leandro moustafi yi kaldırdı yukarı doğru koşmaya başladılar.
Stefan karşımıza çıkan bi kaç zombi vurarak geçtik.
Binanın en üstüne geldik Leandroda bize yetişti yukarıda yaklaşık 10 15 zombi vardı.
Binanın diğer ucuna koşmaya başladık, koşarken zombileride vuruyoduk, Moustafinin dediği yere geldik diğer binaya geçiş iki tahta vardı. Geçmeye başladık geçiş yolu dar ve biraz uzun olduğundan tek tek geçiyoduk. Etraf zombi dolmuştu.
Bize çok yakındı.
Herkes geçti en son Leandro geçti, Stefan tahtayı kaldırdı tam atarken zombi Stefan'ın üstüne zıpladı. Stefan yere düştü anında Leandro vurdu zombiyi hemen, koştuk binanın kapısını açtık aşağı doğru inmeye başladık, merdivenden aşağı doğru inmeye başladık en alt kata indik, ama her taraf zombiydi.
Bize doğru geliyolardı.
Hemen yukarı çıktık, Leandro bi evin kapısına ateş etti kapıyı açtık içeri girdik. Hemen kapıya barikat kurduk.
Etrafı kontrol ettik içeri temizdi ama dışarıda her taraf zombiydi.
Burada tutsak kalmıştık.
Oakese yetişmeliydik, ya fenalaşırsa, ya ilaç gerekirse, bi an önce çıkmalıydık burdan ama nasıl...