#Özel bölüm#

217 4 0
                                    


Çok istedim özel bir bölüm yazmayı uzun zaman oldu ama sıkıldığımda okudugum zamanlarda ikincu bir kitap gelmiyor deyil aklıma ama vaktim yok o kadar meşgulüm ki bende böyle uzun özel bölümler yazmaya karar verdim merak ettiyiniz herşey olacak emin olun umarım beyenirsiniz. Medya Rüzgar bu arada.

--

"Meyt! Meyt kalk acıktım ya."

Kaç saattir uyandıracak kimseyi bulamamıştı ailenin en küçük üyesi yatağın üzerinde ne kadar zıplasada derin uykusundan kimse uyanamıyordu. Dün geceden kalmalardı herkes tabi sadece Mert deyil, yatakta sarılarak uyudugu Can'da ondan farksızdı ikiside düne ait hiçbirşey hatırlamicaklardı uyandıklarında.

"Rüzgar hadi abicim git babanın yanına bak bakim ben ordamıyım"

Onlardanda hiçbirşey çıkmayacagını anlayınca yataktan kalkıp oturma odasına geçti. Kimseyi uyandıramayınca evden çıkıp merdivenlerden yavaşça yukarıya çıktı hiçbir evin ziline boyu yetişmediği için kapıyı tekmelemeye başladı. Bir süre sonra kapı açıldı.

"Sevilay açıktım ben heykes uyuyor. Uyandıyamadım Yağmuy olsaydı geliy alırdı beni."

Sonunda yemek yiyebileceği için sevinmişti Sevilay Teyzesi onu kucağına alıp mutfağa geçti.

"Nilüfer bak Paşamız gelmiş çok acıkmış"

Rüzgar başını sallayarak onayladı kahvaltı masası hala kuruluydu oturup birşeyler yemeye başladı gerçektende çok acıkmıştı.

"Bak Mert abine omlet yapmıştım o yemesin hepsini sen ye birtanem"

Nilüfer teyzesi omletleri ısıttıktan sonra Rüzgar'a verdi o iştahla yemek yerken bir yandanda içi acımıştı.

"Abla nolacak bu çocuk böyle yazık perişan olup duruyor Arda'da ondan farksız çocuk var diye işede gidemiyor"

Sevilay derin bir nefes aldı bir yandanda Rüzgar'ın o tombik elleriyle yemek yemeye çalışını izliyordu.

"Bilmem ki okulada gitmiyor sürekli sinirlenip bağırıyor hadi Yağmur varken iyiydi idare ediyordu giderken çok agladı zaten 'nasıl bırakacam ben onu aklım kalıyor?' diye "

Kapının çalmasıyla Sevilay, Rüzgar'ın yanağından kocaman öpüp kapıyı açmaya gitti. Arda gelmişti hala uykulu gözleriyle.

"Rüzgar burdamı?"

Sevilay, Arda'nın içeri girmesi için biraz daha kapıyı açtı. "Acıkmış, sizi uyandırmaya çalışmış içerde yemek yiyor"
Arda, Rüzgar'ın yanına gidip yanına çöktü.

"Hani izinsiz gitmek yoktu."

Rüzgar umursamadan yemeyine devam etti sonuçta onu uyandırmaya çalışmıştı ve kendiyle ilgilenmediyinin farkındaydı.

"Acıktım ben ve uyanmadın ki baba."

Küs olduğunu belki edercesine konuşmamak için yemekle sadece ağzını dolduruyordu.

"Tamam özürdilerim şimdi bana söz ver bir daha haber vermeden gitmek yok"

Rüzgar başını salladı sadece ve Sevilay Teyzesinin yanına gidip kucağına alması için kollarını uzattı istesiyi olmuştu Sevilay Teyzesinin yanağından öptü.

"Ben gidiyorum sonra gelirim yine Yağmur ararsa söyle küstüm ona. Gelmiuor hiç."

Sevilay başını sallayıp güldü ve yeniden yanağından öptü. Arda kucağına Rüzgar'ı alıp eve geri getirdi odada Can ve Mert pes oynuyolardı.

Oyun Bozan (Tamamlanmış) DüzenleniyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin