Herald POV
Habol hininga kong tinakbo ang OR nang marating ko ang hospital kung saan dinala si Ross. Pauwi na ako nang tumawag siya kanina at biglang sinundan ng ingay na di mapaliwanag ay hindi na ako mapakali. Pakiramdam ko ay may hindi magandang nangyari kay Ross.
Agad akong tumawag sa bahay at napag alaman ko mula kay Maze na galing doon ang ate ni Ross at nagkaroon sila ng pagtatalo. Pagkababa ng tawag ay agad akong nakatanggap ng tawag mula sa unknown number. Doon sinabi kung anong nangyari kay Ross.
Ako daw kaagad ang tinawagan ng nurse dahil number ko ang nakalagay sa in case of emergency contact person sa ID ni Ross.
Tumawag na din ako sab mama ni Ross habang papuntang hospital.
Kasalukuyang ginagamot daw si Ross sa loob ng ER. Pilit kong kinakalma ang sarili ko pero di ko pa rin mawala wala ang kaba ko. Pakiramdam ko ay may tambol sa puso ka.
Hindi ako mapakali sa kinatatayuan ko. May uupo, tatayo, lalakad at pabalik. Pakiramdam ko nga ay nanginginig kalamnan ko. Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko.
"Where is my son? " Dinig kong sigaw ng kilala kong boses. Agad kong hinanap ang pinaggagalingan ng boses. "Herald, thanks god you're here. Anung nangyari? Nakausap mo na ba ang mga doctor? " umiiyak na ang mama ni Ross. Sinubukan ko siyang pakalmahin.
"Hindi pa tita. Nasa ER pa siya tita. Hinihintay ko lumabas yung doctor. "
"Why are you here? " Napalingon ako sa nagsalita. Si Rochelle. Ang ate ni Ross.
"Look, alam kong ayaw mo sakin, Rochelle. Pero nakikiusap ako na for once, pikit mata ka nalang muna." Diin kong wika sa kanya.
"Ang lakas din naman ng loob mong sabihin yan sa akin! " Galit nitong wika. "Kung tutuosin, kasalanan mo ito. Kasalanan mo! "
"Rochelle stop it already. Kung hindi mo kayang suportahan ang kapatid mo, umuwi ka nalang. Hindi ka kailangan dito! " Si tita na ang nagsalita."Mama! Kaya lumalaki ang ulo ni Ross dahil kinukunsinti mo palagi siya... "
"Dahil nakikita kong masaya ang anak ko. Sa haba nang panahong nakikita kong nagiging misarable ang buhay ni Ross, hindi naman masamang pagbigyan siyang maging masaya Rochelle. "
"Alam mo ba kung anong pinagsasabi mo ma? Kalokohan na ito mama. Ikaw pa ang tumutulak na maging imoral ang anak mo! "
Isang malutong na sampal ang natanggap ni Rochelle sa kanyang mama. Hindi ko inaasahan iyon. Pero lumapit nalang ako sa likod ni tita. Natahimik si Rochelle."Imoral na kung imoral. Palibhasa kasi Rochelle, hindi mo matanggap na nagiging masaya ang kapatid mo samantalang nagiging misirable ka." Galit na si tita. Unang beses ko itong nakita.
"Tita tama na po. Aalis nalang po ako. Tawagan nyo nalang po ako pag may balita na kayo kay Ross. " As much as I hate it to do, kailangan kong umalis. Ayaw ko nang ganito.
"Dapat lang hindi ka... " pinutol ni tita ang sasabihin ni Rochelle.
"No Herald. Dito ka lang hashanapin ka ni Ross."
Wala na akong nagawa. Hindi nalang ako umimik pa.
Tila nabunutan kami ng tinik nang sabihin ng doctor na ligtas na si Ross. Umalis si tita upang asikasuhin ang room ni Ross. Ayaw ko man pero nasiwan ako kasama si Rochelle nas nakaupo sa di kalayuan.
"I know iniisip mo na ayaw ko sa iyo. Pero believe me I'm doing this for my brother. Ayokong masaktan lang siya ulit. Pati ikaw. " Pagbasag ni Rochelle sa katahimikan. "Alam ko kung paano siya nasaktan noong iwan siya ni Anna. Sino bang kapatid ang ayaw maskitang nagiging masaya ang nakakabatang kapatid. Pero Herald, iba ang papa ko. Kung kay mama ok sa kanya ito , pagdating kay papa ibang usapan iyon."
Wala akong masagot sakanya. Hindi ko alam kong natutumbok ko ba ang gustonyang pahiwatig. Sa ngayon si Ross lang ang inaalala ko.
"All I know Rochelle I can fight for him. Hindi ako komportableng nalulungkot siya at nasasaktan. You don't need to worry to much you know why? Because I love him. At alam kong mahal nya din ako."
🍁🍁🍁🍁🍁
Nailipat na si Ross sa isang private room. Hindi ko namalayan kong saan na nagpunta si Rochelle. Wala din si tita dahil nagpaalam na may aasikasuhin.
Pinasgmasdan ko nalang si Ross na hindi pa gumigising mula pa kanina.
Laking pasasalamat ko talaga na hindi siya nagkaroon ng mastinding pinsala. Tanging mga sugat na bunga ng mga basag na salamin lamang ang natamo niya. May mga pasa din dulot ng impact marahil ng pagkakabunggo na ilang beses daw gumulong ang sasakyan.
Ang kanang paa nito ay naka balot. Hindi ko masyadong naintindihan ang sabi ng doctor kasi wala ako sa wisyong maskinig.
Hinaplos ko ang mukha nito. May ilang gasgas at sugat ito pero hindi naman natakpan ang pagiging pogi nito. Inabot ko ang kamay nito at inilapit sa aking bibig. Hindi ko namalayang naluluha na pala ako.
🐾🐾🐾🐾🐾
Nagising akong tila may humahaplos sa mukha ko. Agad akong napadilat. Bumungad sa akin ang nakangiting si Ross. Agad akong na payakap sa kanya nang walang pasabi sabi. Dahilan upang mapaungol siya.
"Babe dahan dahan, masakit pa yung katawan ko." Hindi ko siya pinansin.
"Hon please, don't you ever do that again. Muntik na akong atakihin sa puso. Akala ko mawawala ka na. " naiiyak kong sabi.
"Babe I'm not leaving you. Pakakasalan pa kita. Gagawa pa tayo ng madaming anak. "
"Tumigil ka nga." Napalo ko tuloy siya sa kapilyuhan niya. Napa Aray naman ito.
"Come here." Utos nito. "Gusto kong katabi kita dito."
"Ross manahimik ka nga. Madaganan ko pa yung mga sugat mo lumala pa. " Saway ko sa kanya.
"Hindi yan. Sige na kasi. Hindi ako sanay matulog nang di kita katabi."
In the end. I end up sleeping on his side. Knowing Ross, hindi talaga titigil hanggat hindi nakukuha ang gusto. Iniwasan ko nalang na gumalaw. Naka unan ang ulo ko sa isa niyang balikat habang naka harap ako sa kanya. Ang isa niyang kamay ay nakayakap sa akin.
"Babe? " bulong niya.
"Yes? " sagot ko.
"I love you. "
"I love you too. "
"I love you more. " sagot niya sabay halik sa labi ko na tinugon ko naman ng buong puso.
Gush I will never get tired of loving this man.
Haha akala ng iba magiging amnidia story ito ito. Sorry. Hehehe
Hoperb mapasaya kayo ng update na ito....
Next isa pang new character ang lalabas abangan...
XOXO
eRockinLove
BINABASA MO ANG
Just Stop, We're in Love
RomantizmNagsimula sina Ross at Herald sa simpling kasunduan hanggang sa tinutoo na nila ang kanilang relasyon. Sa kanilang nagiging disisyon, anu anu kayang mga hamon ang susubok sa kanila? "Sinabi mismo ng tatay mo sa harapan ko na ikakasal ka! Ikakasal a...