Maffiabaas

4

Al snel hoorde ik een auto het grindpad oprijden. Ik liep snel naar de deur en maakte die open. Ik zag dat hij  net wilde aanbellen, maar op dit moment was dat echt niet nodig. Ik liep piekerend terug naar de woonkamer terwijl ik nog altijd de ice-pack tegen mijn wang aanhield. 'Wat is er gebeurd,' vroeg hij met een grijns. 

'Niks,' zuchtte ik. Ik zag hem wel in zichzelf denken en ik wist precies wat hij dacht, maar daar wilde ik nu niet op in gaan. 

'Hoe weet je zo zeker dat het Valentijn was?'

'Ik heb net één van zijn mannen dood geschoten om Sky te helpen. Dat is waarom ik het zo zeker weet.'

'Is ze nu hier,' vroeg hij verbaasd.

Brett had haar ook als klein meisje gekend, maar niet zo goed als ik. Logisch ik woonde bij ze, maar hij herkende haar in de club ook niet. 'Ja Brett. Waar zou ze anders zijn? Ik bedoel bij Tim is ze nu ook niet veilig.'

'Waar is ze?'

'Haar oude slaapkamer.'

Hij stond op van de bank en liep naar de slaapkamer terwijl ik hem op de voet volgde. Bij de kamer aangekomen leunde ik tegen de deuropening aan. Hij draaide zich weer naar me om met een verbaasde blik. Het viel nog mee dat zijn mond niet was opengevallen.

'Dat is dat meisje van de club. Sky heeft ons dus Marco zien vermoorden.'

'Dat klopt ja.'

'Ik dacht dat je haar in de club had vermoord, logisch dat je het niet hebt gedaan natuurlijk. Maar weet je wel zeker dat het Sky is,' zei hij iets wat chagrijnig.

'Dit is overduidelijk David zijn dochter. Der karakter is precies hetzelfde als dat van hem en ze is nog altijd een grote eigenwijze driftkop.'

Hij rolde met zijn ogen en liep boos weg. Ik snap waarom, want ik had het hem gewoon meteen moeten vertellen, maar dat kon ik gewoon niet. Waarom moest hij nou zo kutterig erover doen. Ik had mijn beste vriend nodig en geen irritant kutje die nergens mee eens is. Ik keek de kamer weer in en zag dat Sky wakker was geworden en zich overeind had getrokken. Ik liep de kamer in terwijl ik met een klein glimlachje naar mijn voeten keek.

'Zo je bent eindelijk wakker,' zei ik terwijl ik op de rand van het bed ging zitten.

Ze keek me wat wantrouwend aan. Ik hoorde haar haar keel bij elkaar schrapen terwijl ze me aan bleef kijken. 'Hier drink wat.' Waarom was ik toch zo bezorgd om haar. Ik ergerde me zelfs aan mijn eigen stemklank.

'Waar ben ik?'

'Je bent bij mij thuis. Rust nog wat uit, je bent namelijk nog steeds lijkbleek.'

Mijn houding paste zich meteen weer aan toen ik de deur uitliep. Brett zat onderuitgezakt op de bank. 'Klootzak die je er bent,' zei ik terwijl ik voor hem kwam staan.

'Wie is hier nou een klootzak. Je doet al chagrijnig tegen me sinds dat zij ons Marco heeft zien vermoorden.'

'Is dat niet logisch dan. Ze mocht nooit van ons te weten komen en ik wist dat daar was, want ik had haar zien staan en zag gewoon dat ze op ons lette. En ik weet hoe nieuwsgierig ze is en toch ben ik zo dom geweest om niet eerst uit haar zichtveld te gaan.'

'Nou ja. Die beste vriend van der...'

'Wat is er met hem,' vroeg ik met een grijns. Ik wist dat Brett homo was. Hij had het nog nooit tegen me gezegd, maar ik weet hoe hij naar sommige mannen kan kijken.