Maffiabaas

5

Ik zat op de bank met de tv aan terwijl ik mijn pistool schoon maakte. Af en toe keek ik naar de tv omdat ik wat interessants voorbij hoorde komen. Ik hoorde de deur achter me dicht vallen en keek meteen om. 'Hey. Hoe voel je je?'

'Ja gaat wel.' 

Ze liep langzaam naar mij en de bank toe. Natuurlijk wist ik meteen wel waarom. Ik legde mijn pistool op het tafeltje neer en schoof wat op. 'Wat deed je met dat pistool?'

'Een beetje onderhoud plegen om het zo maar even te noemen.'

Ik keek haar strak aan. Ze kwam wat nerveus naast me op de bank zitten. 'Ik wil thuis een kijkje nemen of er nog iets van spullen over zijn.'

'Je weet dat ik al bij je huis ben geweest.'

'Jace,' zei ze geïrriteerd. 'Laat me gewoon even naar huis gaan.'

'Goed trek je jas aan dan gaan we.'

Ik liep voorop naar de garage en Sky had moeite met het bijhouden van mijn pas. Eenmaal in de auto onderweg naar haar huis keek ze naar het voorbijrazende landschap. 'Jace?'

'Ja?'

'Hoe wist je waar ik woonde? Ik bedoel...'

'Laten we het daar maar nog niet over hebben.'

Het werd meteen weer stil in de auto. Ik zag haar uitdrukking naar een pijnlijke uitdrukking gaan en vroeg me eigenlijk af of dit mijn schuld was. Ik wilde eigenlijk haar hand vastpakken, maar ik wist zeker dat ze me daar niet genoeg voor vertrouwde. Ik stopte een paar straten verder op van haar huis om zo min mogelijk op te vallen. Er zaten twee meiden op een bankje verderop. Ze waren ongeveer net zo oud als Sky. Ze begonnen een beetje te giechelen toen ik even snel hun kant op keek. Dat was toch een groot verschil tussen Sky en hun. Die meiden deden giechelen als ik naar ze keek en van Sky kreeg ik alleen maar een arrogante blik.  Ik liet mijn blik weer naar Sky glijden en hield haar in de gaten. Ze leek wel in een soort trans te zitten en toen ze opkeek keek ze wat geschrokken alsof ik haar betrapt had. Automatisch haalde ik een wenkbrauw op. 'Is er iets?'

'Die meiden staren naar je.'

Dit vond ik eigenlijk wel leuk, want er zat een bepaald toontje in wat me wel aansprak. Ik keek weer even naar de meiden waarna ik me snel weer op Sky richtte. 'Natuurlijk doen ze dat,' zei ik met een grijns. 'Ik ben hartstikke aantrekkelijk.'

'Heb je nooit gehoord dat bescheidenheid een aantrekkelijke eigenschap is?'

'Alleen van bepaalde mensen,' zei ik met dezelfde grijns op mijn gezicht. 'Als je vriendelijk bent kom je misschien verder in het leven, maar op dit moment is de wereld van de ijdele mensen. Zoals ik.' Met een glimlachje knipoogde ik naar de meiden, die meteen een beetje rood werden. Ik hoorde Sky naast me zuchtte. 'Wat zien ze in je.'

'Alles,' zei ik met een klein lachje erachter aan.

We begonnen maar wat sneller te lopen. De verveling begon een beetje bij me op te komen nu ik geen gesprek meer met Sky had. Zachtjes begon ik in mezelf te neuriën. 'Moet je dat doen? Het is irritant.' Ik begon nog luider te neuriën. Ik vond het vroeger al heerlijk om der te irriteren, maar dat leek nu alleen nog maar meer zo te zijn. Ze schopte geïrriteerd tegen een blikje. Ik stopte met neuriën toen het me opviel dat we al bij haar huis waren. Ik zag Sky opkijken en zag de angst weer een beetje op haar gezicht verschijnen, maar er zat ook verbazing in haar blik. Waarschijnlijk omdat ze iets anders voor zich zag bij het aanzien van het huis en ja hoor. 'Het ziet er hetzelfde uit.'

'Vanbuiten ja.' Ik legde mijn hand op mijn pistool. Ik voelde nu eigenlijk pas weer het koele metaal mijn huid binnen dringen. Oplettend liep ik naar de voordeur en de hal in. Er was een zachte doffe dreun te horen toen we de trap op liepen. 'Blijf een beetje achter me.' Ze gaf me snel de sleutel en ging weer een beetje achter me staan. Ik maakte de deur open en liep onderzoekend naar binnen. Er zat een kat op de grond die me met zijn grote ogen aanstaarde. Gelukkig was ik niet bang voor katten anders zou het best gênant worden. Ik pakte de kat op en draaide me met een blije glimlach om naar Sky. 'Het was maar een kat.' Ze haalde opgelucht adem en kwam naast me staan. Het was binnen helemaal leeg. Precies zoals Tim, Brett en ik het besproken hadden. Ik zag haar na een poosje naar de keuken lopen. Bezorgd liep ik achter haar aan. 'Wat moet iemand nou met onze spullen.' Ik schudde mijn hoofd terwijl mijn mond zich lichtjes tot een halve glimlach vormde. 'Ik weet het niet Sky.' Ze keek nog een keer om haar heen. 'Tevreden. Er is hier niets meer, net zoals ik al gezegd had.' Ze schudde haar hoofd. 'Ik wil mijn kamer zien.' Ik wilde er net tegen in gaan, maar bedacht me. Er was niets of niemand meer op Dorothea in het appartement hier onder na, en die kat natuurlijk. Maar voor de rest kon er verder niets meer zijn, want Tim en Brett hadden hier vanochtend alles weg gehaald. Ik haalde mijn hand van mijn pistool af en ging er wat meer ontspannen bij staan. 'Als je dat perse wilt.' 

Het licht op de gang was uit, maar ik had niet het idee dat Sky niet de weg in haar eigen huis wist. Ze had de deurknop al vast en het leek wel alsof ze daarna niet meer bewoog. Ik keek haar vragend aan, maar toen zag ik dat ze nog bezig was met het omdraaien van de deurknop. De deur vloog met een ruk uit zijn scharnieren en ik voelde hoe ik met mijn rug vol tegen de muur achter ons aan knalden. Tijdens de knal hoorde ik een aantal botten kraken. Eén van Valentijns mannen hing boven me met een mes in zijn handen en een grote grijns. 'Zo, daar is de kleine Jace dus.' Ik probeerde mijn pistool snel te pakken terwijl ik mijn blik op Sky gericht had die verderop nog op de grond lag. Ik zag hem omkijken en een nog grotere grijns op zijn gezicht komen. 'Gevoelens aan het krijgen voor Sky Maerten.' Ik duwde mijn pistool tegen zijn borst aan en schoot zonder nog maar er over na te denken. Ik duwde hem net op tijd van me af voordat hij op me kon vallen. Ik sprong op en rende naar Sky die ondertussen verward op haar knieën zat. Meteen trok ik haar overeind en keek haar even onderzoekend aan. 'Kom op, we moeten gaan.'

'Nee, ik moet wat uit mijn kamer halen.'

Ze rende haar kamer in en iets later kwam ze met een rugzak met spullen erin weer aan lopen. Ik keek haar verbaasd aan. Tim en Brett hadden alles weggehaald en nu kwam ze met een rugzak met spullen erin de kamer uitlopen. Ik pakte haar arm strak vast en trok haar met me mee het huis uit en weer terug naar de auto. In de auto zag ik haar me bezorgd aankijken. 'Wat is er Sky?'

'Je bloed.'

Ik racete naar huis en stapte daar meteen uit waarna ik wat chagrijnig voor haar uit liep. Ik liep meteen door naar de badkamer en trok mijn blouse uit. Die vuile hufter had een stuk glas in mijn schouder gestoken. Ik pakte de EHBO-doos  en begon met een pincet het stuk glas uit mijn schouder te vissen. 'Fuck. Vuile hufter dat het er was.'

'Laat mij maar.' Ik keek op en zag Sky binnen lopen. Ze pakte de pincet uit mijn handen en nu begon zijn het stuk glas uit mijn schouder te vissen. 'Kan je ook iemand hechten, dat zou namelijk makkelijker zijn,' zei ik met een halve glimlach. 'Met een beetje hulp misschien wel.' Ik pakte de spullen uit de doos en gaf het aan haar. Ze maakte mijn wond verder schoon en begon me te hechten. Ik keek haar strak aan. 'Heb jij niks? Ik heb liever dat jij eerst opgelapt bent dan dat ik dat ben.'

'Met mij is alles goed.'