Maffiabaas

12

Ik voelde mijn bed bewegen. Langzaam opende ik mijn ogen en zag Sky op de rand van mijn bed zitten. 'We moeten niet te laat komen voor onze vlucht neem ik aan.' Ik keek op mijn wekker en zat meteen overeind. 'Heb jij je spullen al ingepakt?'

'Ik ben al helemaal klaar. Ga jij je maar douchen, ik pak wel voor je in.'

'Ook een paar pakken hé. Ik heb daar nog twee afspraken waarvoor ik er wel een beetje netjes uit moet zien.'

'Ja ja,' zei ze terwijl ze me de kamer uitduwde met een stapeltje kleren.

Toen ik na het douchen de badkamer uit kwam zag ik dat de koffers al in de hal stonden. Ik liep de trap af en trof Sky aan op de bank. 'Waarom heb je niet even gewacht met die koffers. Dan had ik ze naar beneden gedragen.'

'Omdat dit leuker was. Zullen we maar gaan.' Ik knikte en bracht de koffers naar de auto. Al snel zaten we in het vliegtuig. Sky had er alles aan gedaan om bij het raam te zitten. Ik staarde haar even aan tot ze me aankeek. Ik voelde dat ze haar hoofd op mijn schouder legde. Snel legde ik mijn arm om haar heen en hield mijn hand op haar middel. Het was al zolang geleden dat ik deed bij iemand. Bij die meiden die ik gewoon voor een nacht wilde deed ik dit niet. Dat hoefde ook nooit, want het was maar voor een nacht. Ik zag op het scherm dat we nog een heel uur moesten vliegen. Sky haalde haar hoofd weer van mijn schouder af en pakte haar laptop onder haar stoel vandaan. 'Ik moet nog een kleine aanpassing in het filmpje maken en hij moest vandaag opgestuurd worden. Dus als ik het nu vast doe hoef ik hem straks alleen nog maar op te sturen.'

'Mag ik hem al zien dan,' vroeg ik met een smekende blik. 'Nope. Je mag wel over een weekje mee. Ik denk dat Brett ook gaat komen.'

'Hoe moet ik daar komen dan?'

'Doe nou niet of je dom bent, want je bent best een nerd met je filmgeschiedenis,' zei ze grijnzend. 'Hoe weet jij dat,' vroeg ik met een grijns. Ze had dus tussen de boeken in het studeerkamertje zitten snuffen. Dat kon gewoon niet anders. 'Tja. Je let nou eenmaal niet altijd op me.' Mijn grijns werd nog groter, maar ik liet haar maar gewoon werken. Na drie kwartier sloot ze haar laptop af met een tevreden blik wat me al vertelde dat het gelukt was. 'Waar slapen we eigenlijk?'

'In mijn vakantiehuisje.' Ze keek me bedenkelijk aan, maar zei er niks meer over. Met een taxi reden we naar het huisje. Daar aangekomen had Sky meteen de wifi al gehackt en was bezig met het filmpje sturen. Ik liep naar de tuin en keek naar de zee wat natuurlijk weer een prachtig uitzicht was. Ik voelde een paar armen om me heen komen. 'Je hebt nooit verteld hou je aan dat litteken bij je wenkbrauw komt. En dat zou je wel nog doen dat had je gezegd.' Ik draaide me met een zucht naar haar om. Ze was af en toe echt te nieuwsgierig maar ze had wel gelijk. Ik had gezegd dat ik het haar nog zou vertellen. Ik liep bij haar weg en ging binnen op de bank zitten. Ze kwam nu ook naar binnen gelopen en ik voelde een tik tegen mijn hoofd. Ik stond boos op en zag haar haar longboard pakken. 'Nee Sky! We gaan nu eerst praten.'

'Ik wil niet met jou praten, want er valt niet met jou te praten.'

'Omdat ik iets nog niet kan vertellen?'

'Ik heb mijn verhaal toch ook gedaan.'

'Dat weet ik en dat is ook erg, maar dit ook en ik kan hier gewoon niet makkelijk over praten,' zei ik terwijl ze wegliep met haar longboard. 'Sky! Waag het om nu gewoon weg te gaan. 'Sky!' Ik liep achter haar aan naar buiten, maar ze was al de heuvel af aan het rijden. Woedend liep ik terug naar binnen en smeet de deur achter me dicht. Ik liep door naar de woonkamer en pakte een foto van het kastje en gooide die op de grond. Ik dacht dat het de foto van Nicolas en mij was dus het boeide me weinig. Ik liep naar de keuken en pakte de veger en blik. Ik ruimde de glasscherven op en pakte toen de foto. Ik brak toen ik zag dat het de foto was van mijn ouders, mijn broer en mijzelf. Met mijn rug ging ik tegen de muur zitten en hield mijn hoofd tussen mijn knieën terwijl ik de tranen over mijn wangen liet rollen. Ik zag hoe de zon onder begon te gaan en Sky was nog steeds niet thuis gekomen. Ik begon nu toch een beetje ongerust te worden, maar ik was te brak om op te staan. De fles Jack Daniels in mijn hand was van helemaal vol naar bijna helemaal leeg gegaan. Ik dronk het laatste beetje snel achter elkaar op. Ik zette de fles naast me op de grond en staarde naar buiten. Een paar minuten later hoorde ik de deur open en dicht gaan. Ik probeerde op te staan en viel meteen weer naar de grond. Er viel met mijn val ook een vaas mee. Vooral omdat ik die vast probeerde te pakken om mijn eigen val te breken. Het liet in ieder geval een hoop kabaal achter. 'Jace? Wat ben je... Jezus.' Sky hielp me voorzichtig omhoog en begeleidde me naar de bank. 'War ben ji gewist,' zei ik met een dubbele tong. 'Ik kan beter vragen wat er met jou is gebeurd. Blijf zitten jij.' Ik deed wat ze zei en keek haar na. Ze liep naar de keuken en iets later kwam ze terug met een glas water die ze aan me gaf. Niet dat een glas water nu zou helpen met de hoeveelheid dat ik gedronken had. Ze kwam weer naast me zitten terwijl ze me onderzoekend aankeek. 'Komt dit omdat ik weg liep,' vroeg ze onzeker. 'Neh Sky.' Mijn hand ging automatisch naar mijn litteken en daar kwamen de tranen weer. Ik kon niet meer sterk zijn. Hoe graag ik ook sterk wilde blijven wanneer ik bij haar was, ik kon het niet meer. Dit had zo ommekeer op mijn leven gehad en nu was er weer zo'n ommekeer, ditmaal een goede, maar het was er wel een. Ze sloeg haar armen om me heen en legde haar hoofd tegen dat van mij. 'Als je me niks vertelt kan ik je niet helpen Jace. Laat me je nou asjeblieft helpen.' Ik had het gevoel dat ik minder last begon te krijgen, maar  dat kon helemaal niet. Ik was wel gewend aan wat alcohol, maar dit was gewoon echt te veel. 'Ik gaan nar bed.'