Maffiabaas

20

Er werd op mijn deur geklopt en meteen zat ik overeind. Tim kwam de kamer in en keek even snel naar Sky. Ik stond op en liep met hem mee naar de gang. 'Ik wil niet dat ze mee gaat Jace. Breng der naar Owen nu ze nog slaapt daar is ze veilig.'

'Ja, maar ik ben dan de volgende dag niet meer veilig. Ze vermoord me.'

'Jij let dan op haar.' Ik knikte naar hem en hij liep weer zuchtend weg. Ik snapte best dat hij wilde dat Sky niet mee ging. Dat wilde ik zelf ook liever niet, maar ze had het al in haar hoofd en dan krijg je het er niet meer uit. Ik liep mijn kamer weer in en ging op de rand van het bed zitten. 'Je wilt niet dat ik mee ga hé?' Ik keek om en zag haar mij strak aankijken. Ik trok een mondhoek omhoog en draaide mijn gezicht weer van haar af.  'Ik zou inderdaad liever hebben dat je naar Owen gaat.'

'Ik kijk wel uit. Echt waar.'

Ik kleedde me om en liep naar beneden. Gio lag er nog precies hetzelfde bij als gister. Die ging dus gewoon echt niet mee. Ik wilde niet dat hij zich zomaar opofferde. Sky en Tim zaten bij mij in de auto en Mats en Nicolas reden achter ons aan naar de basis. We zouden vanavond ernaar toe rijden met zes auto's en vierentwintig man. Samen met Brett en Tim liep ik naar de wapenkamer om alles in de kantine te leggen. Tim pakte de koker met boog en de vele pijlen erin en liep alvast terug naar de kantine. Ik zag hem in mijn ooghoek ook een paar messen pakken. Toen ik samen met Brett de kantine in liep zag ik Sky al met de koker op haar rug staan. We legde alle wapens op de tafel en deelde ze uit. Ik liep op Sky af en keek haar streng aan. 'Zorg dat je bij mij in de buurt blijft. Je hebt alleen pijl en boog en geloof het of niet, maar dat is nou niet bepaald het beste wapen.'

'Ik heb meer wapens,' zei ze met een grijns en haalde twee messen uit haar riem. Ik trok haar tegen me aan en gaf een kus op haar hoofd. Dit zou zomaar de dag kunnen zijn dat ik haar zou verliezen. Dit kon misschien wel de laatste keer zijn dat ik haar levend zou zien. Ik liep naar de tafel en pakte twee pistolen en een mes. 'Goed. Iedereen weet het plan. Hou je hier strak aan en dan komt iedereen er gewoon levend vandaan. En het belangrijkste is Eva weer in veiligheid brengen.' Ik keek naar Tim die mij een knikje gaf en weg liep. Uiteindelijk liep de hele groep het gebouw uit naar de auto's. Ik stopte alles op de juiste plek en liep met Sky naar mijn auto waar Tim en Joris al stonden te wachten. 'Rij jij voorop, of rijdt Nicolas of Mats voorop.'

'Ik natuurlijk.' Sky kwam naast me zitten en keek naar buiten. Ik zag de andere vijf auto's achter me aanrijden en begon nu wat sneller te rijden. Ze konden me toch wel bijhouden. Ik parkeerde vlakbij het gebouw van Valentijn. Het was vroeger een ziekenhuis, maar nu was het echt een of ander spookhuis. Ik sms'te naar onze infiltrant die meteen antwoordde dat we nog tien minuten moesten wachten op de dienstwisseling. Ik deed mijn lichten uit en keek zijdelings naar Sky. Ze leek niet eens een beetje nerveus te zijn. Alsof ze dit al duizend keer gedaan had. Ik legde mijn hand op haar been en wreef heen en weer met mijn duim terwijl ik het gebouw in de gaten hield. Na voor mijn gevoel een uur gewacht te hebben zag ik een lamp in het gebouw vier maal knipperen. Meteen stapte ik uit en zag dat iedereen mijn voorbeeld volgde. Vier van de groepen liepen vast vooruit naar hun positie. Wij vier en het groepje die in Nicolas zijn auto zat wachtte even omdat wij eigenlijk al op onze positie zaten. Ik kreeg de berichtjes binnen dat ze klaar stonden en gebaarde naar Nicolas. Sky volgde mij op de voet. Tim en Joris deden het wat rustiger aan. Ik stopte met lopen en tikte op Sky haar schouder, waarna ik naar het dak wees. Ze pakte haar boog en drie pijlen die ze tegelijkertijd afvuurde. Een grijns kwam op mijn gezicht te staan toen ik alle drie de mannen neer zag gaan. 'Tim, Joris. Jullie houden hier de wacht. Sky en ik gaan naar binnen,' fluisterde ik tegen ze. Tim keek me boos aan, maar we hadden een afspraak die hij zelf geopperd had. Ik zou op Sky letten. Ik gebaarde naar Nicolas dat hij en Karsten ook naar binnen moesten gaan. Ze deden hetzelfde als Sky en mij en slopen naar de deur van het gebouw. 'Zin om een goede entree te maken,' zei ik grijnzend. Nicolas schudde zijn hoofd. Dat feest ging dus niet door. Ik pakte een zakmes uit mijn broekzak en haalde de deur van het slot. In de hal kon je twee kanten op. Het was ook nooit gewoon makkelijk maar een kant, nee het waren er altijd twee of meer. Nicolas en Karsten gingen naar links terwijl ik met Sky naar rechts liep. Ik hoorde Sky stilstaan en stopte zelf ook met lopen terwijl ik door het donker probeerde te kijken. Ik voelde een kleine windvlaag van een pijl langs mijn gezicht komen en iets later hoorde ik van uit de verte een doffe zachte klap. Verbaasd keek ik achterom en zag ik haar grijnzen. Ik liep naar een deur waar licht door heen kwam en toen ik hem opende was het in een keer raak. Eva zat met touwen vast gebonden op een stoel. Ik gebaarde naar Sky die een mes uit haar schoen haalde en de touwen los sneed. Ik hoorde het geluid van schoten en mijn hand ging meteen naar mijn mobiel waarmee ik snel een berichtje verstuurde. Ik keek om naar Eva die nu wankelend op haar benen stond en ik zag nu pas hou vermagerd ze wel niet was. Ik gaf Sky mijn pistolen en tilde Eva op. 'Ze weten dat we er zijn dus we kunnen nu wel geluid maken.' Ze knikte en liep achter me aan. Ik hoorde een paar schoten van achter me komen. Het kon zijn dat Sky die had gemaakt of dat we gewoon echt onder vuur lagen. Eenmaal buiten zag ik Tim en Joris meteen naar de auto lopen. Nicolas en Karsten kwamen achter ons aangerend. Ik keek om en zag Sky de pistolen weer laden en richtte. Snel liep ik door tot ik een schreeuw hoorde. Ik liet Eva bijna uit mijn handen vallen. Nicolas pakte haar net op tijd over. Ik greep Karsten en Nicolas zijn pistool en draaide me snel om. Ik zag hoe ze haar naar de grond sloegen en haar tegenstribbelende armen. 'Jace we moeten gaan. We komen wel terug voor haar, maar we moeten nu gaan.' Ik keek om me heen en zag twee motoren staan. Ik kon motorrijden, ik kon ons zo in veiligheid brengen. 'Ga maar.'

'Niet zonder jou Jace.'

'Godverdomme stap die auto in Nicolas en ga. Ik laat Sky hier niet zomaar achter.' Hij deinsde wat terug en volgde mijn bevel op. Sky werd nog een paar keer geslagen. Haar armen werden stevig beetgepakt en de twee mannen trokken haar over het asfalt naar het gebouw. Ik zag nog twee mannen naar buiten komen rennen. Ik lade mijn pistolen en zei heel snel mijn rijmpje in mijn hoofd om iets meer moed te krijgen. Ik schoot de twee mannen die naar buiten gerend kwamen dood en liep snel op Sky en de andere twee mannen af. Ik pakte een mes vanonder mijn riem vandaan en gooide hem in iemands borst. Ik zag dat Sky bij haar mes was gekomen en in een van de mannen zijn pols sneed. Hij liet haar verschrikt los en ik zag haar zo snel mogelijk op proberen te staan. Bijna meteen viel ze weer naar de grond. Ik stak een van de mannen neer met mijn zakmes en liep door naar de man die zich alleen maar bezig hield met Sky. Hij leek totaal niet door te hebben dat ik al bij hun was aangekomen. 'Dat zou ik niet doen,' zei ik dreigend terwijl ik mijn pistool tegen zijn slaap drukte. Hij liet haar abrupt weer los en keek mij via zijn ooghoek aan. Ik hielp haar een beetje overeind en knikte naar de motoren. Ze wankelde meteen weg. Met het handvat van mijn pistool gaf ik hem een harde knal tegen zijn slaap aan en rende richting Sky. 'Hou je vast.' Ik tilde haar op en rende door terwijl de pistoolschoten om ons heen steeds luider werden. Dat gevoel had ik in ieder geval. Ik zette Sky voorop de motor en ging snel achter haar zitten terwijl ik hem startte en wegreed. In mijn spiegels zag ik de koplampen van een auto achter me verschijnen. Had het nou maar spitsuur geweest dan waren we ze zo kwijt. Ik reed de snelweg op en zag in de verte al een politieauto rijden. Lekker zo. Normaal heb je van beide geen last en nu heb je juist van beide last. Ik gromde zachtjes en voelde dat Sky haar ademhaling sneller was geworden. Ach hun waren degene die schoten daar gaan ze vast eerder achteraan dan iemand die zonder helm op een motor reed. Ik versnelde mijn snelheid en reed de politiewagen voorbij terwijl ik een steek in mijn arm voelde. Dat betekende niet veel goeds. Ik hoorde de sirenes aangaan en de schoten hielde op. Bij Voorschoten reed ik de snelweg af. Op dit moment zag ik alleen de politieauto achter me aankomen. Ik versnelde mijn snelheid in de smalle straatjes. Het was toch nacht en er liep op dit tijdsuur niemand buiten. Toen ik de auto even kwijt leek te zijn reed ik snel een nauw steegje in en zette de motor uit. Ik haalde Sky er vanaf en liet haar tegen de muur aanzitten. Haar gezicht zat helemaal onder het bloed en ik voelde een mes in mijn maag komen. Figuurlijk rustig maar. Ik trok mijn jack en shirt uit. Onder mijn shirt had ik altijd nog een hemd gelukkig maar. Ik trok snel mijn jack weer aan en ging voor haar zitten. Voorzichtig begon ik haar gezicht met mijn shirt een beetje schoon te maken. Dit was mijn grootste angst, haar onder het bloed zien zitten. De sirenes van de politieauto was nog steeds te horen. Ze waren dus nog steeds opzoek naar ons. Ik stond op en zette de motor iets verder het steegje in zodat die minder op zou vallen. Ik gooide mijn shirt in de vuilnisbakken in het steegje en ging naast Sky op de grond zitten. Ze legde haar hoofd op mijn benen en ik voelde haar ademhaling iets regelmatiger worden. Ik pakte mijn mobiel en zag dat ik 13 gemiste oproepen had van Tim, 5 van Nicolas, 2 van Mats en 8 van Brett. ik zuchtte en ging met mijn hand door Sky haar haar. Het zat vannacht niet mee. Ik hoorde nog altijd de sirenes loeien, maar ik hoorde dat er nu ook een paar schoten gelost werden. Ik tilde Sky op mijn schoot en ze legde meteen haar hoofd op mijn schouder.