Maffiabaas

21

We zaten nog steeds in het steegje en ik hoorde eindelijk geen schoten en sirenes meer. Ik zag de politieauto voorbij rijden. De sirenes waren uit en het was nu alleen nog maar stilte. Het enige wat ik op dit moment hoorde was Sky haar ademhaling. Ik stond op en tilde Sky weer op waarna ik haar weer op de motor zetten. Dit was onze kans om voor morgenochtend thuis te zijn. Ik zette de motor weer aan en reed het steegje uit op weg naar huis. Op de snelweg hoorde ik weer schoten en voelde ik een kogel langs mijn oor schuren. Vloekend keek ik in mijn spiegels en zag ik een man half uit zijn raam hangen terwijl die zijn pistool weer op ons richtte. Ik gaf wat meer gas en begon tussen de weinige auto's te slingeren zodat de man niet goed kon richten. In Amsterdam zelf zou ik ze wel kwijt raken. Gewoon van die nauwe rot steegjes inrijden. Nadat ik dik een uur door Amsterdam geracet had zag ik ze niet meer en reed naar huis.

Het grind op de oprit knarste onder de banden van mijn motor. Tim kwam meteen naar buiten. Ik zette de motor af en klom er van af terwijl ik Sky vast hield. Tim tilde haar van de motor af en bracht haar meteen naar binnen. Buiten zakte ik tegen de muur aan naar de grond. Hoe kon ik dit laten gebeuren. Waarom had ik haar meegenomen en niet zoals Tim zei haar naar Owen gebracht. Ik voelde een platte hand hard op mijn wang komen en keek op. Het was Eva, maar natuurlijk was het Eva. Wie kon het anders zijn. 'Hoe durf je,' zei ze boos.  De tranen kwamen in mijn ogen te staan. Ik kreeg weer de schuld voor een bloedend lichaam. Ze had geen idee hoeveel pijn het mij deed om Sky zo te zien. Nu pas leek ze mijn oor en mijn arm op te merken, want ik zag haar woedende blik veranderen naar een bezorgde blik. Ze liep naar binnen en kwam later terug met een EHBO-doos. Ze begon met mijn oor. Ik had nog geluk gehad dat die kogel er alleen maar langs schaafde. Ze gaf me een bevelende blik toen ze klaar was met mijn oor en gehoorzaam trok ik mijn jack uit. Met een pincet peuterde ze de kogel eruit en maakte snel de wond schoon waarna ze me hechte en verband er omheen deed. 'Kom je mee naar binnen.' Ik schudde nors mijn hoofd. Dit kon niet meer verholpen worden. Waarschijnlijk wilde Sky me straks vermoorde. Ik stond op toen Eva weg was en pakte mijn fiets waarmee ik naar de kroeg fietste. Ik had alcohol en een vrouw nodig. Of te wel ik had afleiding nodig. Ik liep de kroeg in en ging meteen door naar de bar waar ik een vodka bestelde. Ik zag een blond meisje me aankijken. Ze had wel wat weg van Sky, alleen had ze bruine ogen en geen sproetjes. Ik liep op haar af en zette een verleidelijke glimlach op. Ik draaide een lok van haar haar om mijn vinger heen terwijl ik haar onderzoekend aankeek. Ze was goed genoeg voor een nachtje. Tussen mij en Sky was het nu toch over nu Eva weer terug was. Ik glimlachte naar haar terwijl ik mijn vingers over haar arm naar beneden liet glijden. 'Wat doet zo iemand als jij in zo kroeg als dit,' zei ik terwijl ik heel even om me heen keek. Ik boog voorover naar haar oor toe. 'Je lijkt me veel te netjes voor zo kroeg als dit. Niet dat ik het erg vind,' fluisterde ik in haar oor en gaf speels een beetje in haar oorlel. 'Wachten op iemand zoals jij.' Ik trok haar mee naar buiten. 'Ik kan je geen luxe ritje gunnen, maar wel een ritje.' Ik pakte mijn fiets en ze klom al achterop voor ik het door had. Er was alleen een probleem en dat was dat ik niet naar mijn eigen huis kon gaan, maar dit was zo meisje dat stiekem uit huis geglipt is en dat eigenlijk niet uit mag gaan van haar ouders. Ach ik kon het proberen.

Bij mij thuis aangekomen sprong ze er meteen af terwijl ik de fiets op de grond gooide. Ik begon haar te zoenen terwijl ik haar richting de deur duwde tot ik een deur hard dicht hoorde klappen. ik keek op en keek meteen in die ijsblauwe ogen. Het leek alsof het ijs in haar ogen begonnen te smelten. Ze draaide zich weer om en liep weer naar binnen. Ik kon alleen maar verstijfd toe kijken. 'Laat maar zitten. Je dacht zeker mijn vriendin is er niet ik kan nu wel vreemd gaan.' Ik kon niet eens op haar antwoordde. Wat had ik zojuist gedaan. Het was nu echt over. Ik had gewoon nog een kans en die heb ik nu zelf verziekt. Ik had moeten weten dat ze ruzie zou gaan maken met der moeder en voor mij op zou komen. 'Zal ik je wel nog een lift naar huis geven. Alleen een lift.'

'Nee dank je,' zei ze nors. Ach dit was het zoveelste meisje waarvan ik niet eens de naam wist. Ik raapte  me fiets op die ik in de garage zetten en liep naar binnen. Meteen voelde ik een klap in mijn gezicht en ging ik naar de grond. Tim trok me aan mijn shirt omhoog en smeet me tegen de muur aan. De klap van de muur was in mijn hele lichaam te voelen. Mijn benen wiebelde onstabiel heen en weer en ik wist dat er nog maar een klein tikje voor nodig was om me nu naar de grond te krijgen. Ik was nooit bang geweest voor iemand in de maffia. Niet voor David, Valentijn, een van de jongens, maar er was altijd één iemand waar ik wel bang voor was en dat was Tim. 'Ongelofelijke klootzak die je er bent.' Hij sloeg me nog een keer in mijn gezicht. Mijn benen hielden me nog net overeind maar ik proefde het bloed dat uit mijn neus kwam lopen al op mijn lippen. Misschien als ik zei dat ik het zelf ook wist dat hij zou stoppen. 'Ik weet hoe dom ik ben. Ik dacht dat het al over was, omdat Eva nu terug is. Dat ze me niet meer hoefde.' Weer voelde ik een klap en nu hielden mijn benen het echt niet meer. Zijn handen grepen weer naar mijn shirt en ik voelde dat hij me weer met gemak omhoog trok. Je zou denken dat nu die ouder was hij iets minder sterk was geworden, maar niets was minder waar. 'Ik zou je zo graag willen vermoorden op dit moment, maar dat kan ik niet doen, want dan zal je niet lijden.'