Akap

three

Charlie,

I’m sorry for I didn’t expect that letting you know my feelings towards you would made you pissed. It’s just that I never thought about the thing could happen. You’ve been a great friend to me. I’m sorry if I come to miss all the sweetness I had experienced with you during those times when we are together. I’d be happy to let you know that I am glad to be your friend even for a short period of time. I wish I could still spend some time with you this week but life doesn’t have time to give the opportunity though…

KKKKKRRRRRRIIIIIIIIINNNNNNNNGGGGGGGG!!!!!!!!

Maya maya pa pumasok na ang adviser namin. Istorbo naman ito. Nilingon ko ang upuan ni Zach sa bandang unahan sa dulo pero wala pa ito, siguro late lang. kumuha ako ng libro at binuksan iyon sabay ipinatong ko ang sulat para hindi halata na iba ang binabasa ko.

“Class we’ll going to have a short quiz today. I want you to review for minutes and we’ll going to have the quiz when I come back” sabi ng adviser namin. Syempre attentive ako na nakatingin sa kanya nuon dahil strikto sya at gusto nya na lahat nakikinig kapag sya nagsalita.

Maya maya pa lumabas na si Mam na may dalang mga cartolina at mga libro. Saka naman ako bumalik sa pagbabasa ng sulat ni Zach.

…I prayed for it. You’ve been busy the whole week with the club to joined into that’s why I run out of time to ask for some time to talk to you..

“Charlie, pahiram naman ng notes oh..” Si Yen  kinalabit ako. Kaines naman ang istorbo oh. Agad ko naman isinara ang libro para matakpan ang sulat ni Zach, syempre ang Mars ko pa na ito ay hindi kaya magtago ng sikreto. Mahirap na.

“Sa bag ko Mars. You get it nalang.” Agad naman nya itong kinuha at malaya akong nakabalik sa pagbabasa.

…I’ve worked on my papers here in school and I am scheduled to leave tomorrow morning.

Ha? Aalis bukas? Eh may pasok pa saka saan naman sya pupunta? Ingleserong to pinahihirapan pa ako magbasa.

-_____-

..sya nga pala..

Uyy.. tagalog na. Gusto ko yan.

^______^

..magiingat ka sana palagi. I hope na sana magkita pa tayo ulit. Hindi ko alam kung kelan ako makakabalik or kung makakabalik pa nga ba ako. My mom would want me to stay in Manila ‘cause she had her business to look into and she needs me to stay at home with her. I would never know if this will be the last time I’ll get in touch with you so please allow me to say.. I love you and if by chance I get to see you again, I promise to work for you until you learn to love me too.

Sincerely,

Zachary Hermann

*****************************************************************************

Ang bilis ng panahon simula na naman ng klase ngayon. As usual par na naman langgam na nagkalat nag mga estudyante dito sa campus. Mukang marami na naman ang transferees.

So what do you expect?

Nakaupo ako ngayon dito sa grotto. Yung totoo, 15 mins nalang at magsisimula na ang first class ko. Wala parin si Yen. Kahit kelan talaga nag babaeng yun. Nag-angat ako ng tingin hanggang sa mapansin ko na papalapit na pala ang Mars kong as usual ay late na naman.

“Mars.” Hingal na sabi nya. “Sorry ha. Naman kasi si Daddy ang tagal tagal nya eh may nawala na ewan kanina tapos hinanap pa nya. Buti hindi ako na late. “ Naupo na sya sa tabi ko na parang walang nagyari at nasimula nag ilibot ang paningin nya sa paligid. Ako naman hinugot sa likod ng bag ang cp ko.

Wala padin kahit ano mula kay Zach. Napa-buntong hininga lang ako.

Napakaraming sinasabi ni Yen sakin kanina pero wala man lang pumasok sa isip ko  sa marginig ko ang pagtunog ng bell. At nagsimula na akong pumunta sa room. Buti nalang malapit lang dito sa grotto yung room ko at yung first 4 subjects ko ay nasa 1st floor lahat. Syempre ayaw kong mapagod sa kakaakyat ng hagdan kaya pinili ko talaga ang klase sa 1st floor.

Pagpasok ko sa room muntik pa akong mawalan ng upuan pero syempre hindi pwedeng mangyari yung dahil hindi naman lumalagpas ng 40 ang students per sroom. Hindi ko tuloy alam kung matutwa ako na may nakita akong upuan na bakante sa likod. Oo, sa likod sa tabi ng isang lalakeng maputi na nerdy dahil naka salamin at may binabasa na kung ano.

Nga pala nasabi ko ba na Math ang 1st subject ko? Mas gusto ko kasi na matapos agad ang pressure kaya ito agad ang kinukuha ko na first subject. Hindi naman masyadong excited ang Professor namin dahil first day palang ay binigyan na nya kami ng problem solving na iniwan nya sa board bago lumabas saglit.

7+(x)2-5=2+3+x

Uy, madali lang. As is chicklet. (Sisiw I mean.)

^_____^

Napansin ko yung katabi ko busy padinsa pagbabasa. Sinulyapan ko nga. Aba! Mangga pala! Tinan mo nga naman ang pagkakataon na magkaroon ako ng katabi na mahilig din sa anime. May mahihiraman ako ng books ngayon at nakakatipid yun.

At heto na nga ang charm ko. Gagamitin ko na to make friends with my seatmate. Teka, charm? Ako? In my dreams.

Hahahah :D

“Um.. may seatwork tayo sa board oh, di kaba gagawa?” pangiistorbo ko.

^__________^ smile ng malawak.

************************************************************************************

There he is!

Sino kaya ang katabi ni Charlie?

abangan... :)))