How I met you.

25.

''Hey pap.'' Papa opent zijn ogen, maar een groet terug krijg ik niet meer. ''Je gaat toch niet dood, toch? Want dat kan niet. Ik heb je nodig. Je moet er nog minstens 20 jaar zijn. In die tijd moet je nog zo veel zien, in die tijd gaat er nog zoveel gebeuren.'' Papa draait zijn hoofd om. ''Lieverd, om die eerste vraag te beantwoorden, ja ik ga dood. Waarschijnlijk binnen nu en 24 uur. En om op die opmerking daarna terug te komen, ik zou zo graag nog 100 jaar leven. Zo lang mogelijk bij jou en je zusje blijven, maar dat gaat niet. En dat weet je. Ik zou je mijn hele leven beschermen. Maar je kan het zo goed zelf. Echt waar, vertrouw op mij. Ik ken jou misschien nog wel beter dan jij zelf.'' ''Ik hou zo veel van je! Jij zegt wel dat ik zonder je kan, maar dat is niet zo. Je hebt mijn eerste vriendje nog niet eens ontmoet. Je hebt me nooit kampioen zien worden. Je zal nooit opa worden. Na dat je dood bent heb ik geen vader meer.'' ''Ik heb jouw eerste vriendje wel ontmoet. Hij was hier vanmorgen. En jij zal altijd aan vader hebben. Misschien wel niet meer in levende lijve, maar wel hier.'' Papa geeft een aai over mijn hoofd.