βεντέτα

8.4K 446 11
                                    

Μελινα:Θεέ μου

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Μελινα:
Θεέ μου... δεν το πιστεύω! Μου δίνει δαχτυλίδι.. δεν ξέρω όμως τι να κάνω.. είναι λίγο νωρίς ακόμη για να ξέρω σίγουρα ότι θέλω να το δεχτώ.. ναι τον αγαπάω μα αυτό είναι πολύ μεγάλη κίνηση, ήδη έχουν αλλάξει πολλά τον τελευταιο καιρό στην ζωή μου και μάλιστα πολύ γρήγορα... δεν θα ήθελα να αλλάξω και κάτι ακόμα έτσι γρήγορα. Όταν είδα το δαχτυλίδι τα πόδια μου δεν με κράταγαν, δεν μπορούσα να καταπιώ ούτε και να μιλήσω να πω μια λέξη... ένα ναι! Η ένα όχι...

-εε... Μάνο μπορώ να έχω λίγο χρόνο να το σκεφτώ; είπα δειλά-δειλά
Σιωπή επικράτησε για μερικά δευτερόλεπτα και ύστερα ο Μάνος απάντησε στην ερώτηση μου...
- ναι μπορείς είπε αλλά φάνηκε να τον πείραξε ήδη αυτό που είπα όσο καλά και αν προσπάθησε να το κρύψει... τον ξέρω καλά πλέον και βλέπω στα μάτια του ότι τον πείραξε και στεναχωρήθηκε

Μάλλον έκανα βιαστική κίνηση.. δεν έπρεπε να της το δώσω ακόμα, δεν είναι έτοιμη για αυτό ακόμα είναι μικρή... αλλά συνέχεια το ξεχνάω αυτό! Μου ζήτησε χρόνο για να το σκεφτεί και θα τον έχει... θα έχει όσο χρόνο χρειάζεται..

7:15... χτύπησε το ξυπνητήρι.. ώρα για δουλειά, ωραία! Και δεν έχω κοιμιθει καλά γιατί σκεφτόμουν πολλά όταν η Μελίνα έπεσε για ύπνο δίπλα μου, ποτέ δεν κοιμάμαι πριν από αυτήν πάντα κοιμάμαι λίγο αργότερα γιατί μου αρέσει να την βλέπω να κοιμάται αλλά χθες βράδυ δεν είχα ύπνο καθόλου! Σκεφτόμουν αυτό το καθίκι που όχι μόνο σκέφτηκε.. αλλά άγγιξε την γυναίκα μου.. δεν έχω τελειώσει μαζί του! Θα του δείξω εγώ τι σημαίνει κρητική βεντέτα! Έχω δώσει τον λόγο της ανδρικής μου τιμής ότι κανείς ποτέ δεν θα πειράξει την Μελίνα..και αυτός έκανε το λάθος να το τολμήσει, τώρα θα πληρώσει! Δεν θα τον αφήσω έτσι...
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και έβαλα κλασικά φόρμα με ένα φούτερ είχε κρύο σήμερα, ήπια στο πόδι έναν καφέ πήρα το μπουφάν μου και έφυγα, είχε πολύ κρύο σήμερα...
Έφτασα στην δουλειά 5 λεπτά νωρίτερα σήμερα! Ρεκόρ δεν λέω... ξεκίνησα να δουλεύω, πήγε 12:30 ήταν ώρα για ένα διάλειμμα, βγήκα έξω από το κτίριο για ένα τσιγάρο στην πίσω μεριά του κτιρίου... ήταν κάπως στενά και παντού είχε ξερά φύλλα και σπασμένα κλαδιά, άναψα το τσιγάρο και ρούφηξα μια γερή τζούρα...όταν άκουσα μια γνωστή φωνή να προφέρει το όνομα μου..

ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ Donde viven las historias. Descúbrelo ahora