ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ

το ατύχημα

Σήμερα έχω ρεπό, ξύπνησα πριν την Μελίνα... ήταν νωρίς ακόμα και έτσι δεν την ξύπνησα... πήγα να κάνω ένα ζεστό μπάνιο. Έβγαλα τα ρούχα μου και τα άφησα στο πάτωμα, άφησα το νερό να τρέχει μέχρι να γεμίσει η μπανιέρα, μπήκα μέσα και άφησα το σώμα μου ελεύθερο μέσα στο νερό έκλεισα για λίγο τα μάτια μου και άφησα έναν αναστεναγμό να μου ξεφύγει.. σκεφτόμουν την Μελίνα.. σκεφτόμουν το χθες.. που της έκανα έρωτα και εκείνη έτρεμε πάνω στο κορμί μου και παραδινόταν σε εμένα ήταν μαγική στιγμή, ήταν η στιγμή που την έκανα δικιά μου
Πήρα την πετσέτα και τυλιχτηκα με αυτήν, κοιτάχτηκα στον καθρέπτη για λίγο και τα μάτια μου έλαμπαν στην σκέψη της! Την αγαπάω!! Γαμωτο την αγαπάω είπα από μέσα μου και έκανα γροθιές τα χέρια μου και βγήκα από το μπάνιο. Πήγα στο δωμάτιο να ντυθώ και παρατήρησα ότι η Μελίνα δεν ήταν εκεί! Που πήγε;
-Μελινα;; φώναξα δυνατά μα απάντηση δεν πήρα... Μελίνα! Ξαναφωναξα πιο δυνατά... έβαλα βιαστικά μια φόρμα και πήγα στο σαλόνι όπου την βρήκα να κάθεται στον καναπέ, διάβαζε ένα βιβλίο και φόραγε ακουστικά για αυτό δεν με άκουσε όταν την φώναξα!
-καλημέρα μου είπε γλυκά ενώ τα μάτια της έλαμπαν
-ααχ καλημέρα είπα και κάθησα δίπλα της
-όλα καλά ; με ρώτησε κλείνοντας το βιβλίο της
-εε ναι ναι είπα
-σίγουρα ; με ρώτησε και ήρθε πιο κοντά μου
-ναι σίγουρα απλός δεν σε βρήκα στο κρεβάτι μας και ανησυχισα λιγάκι αυτό μόνο είπα και την κοίταξα δαγκωνωντας τα χείλη μου
-ναι ξύπνησα και έκανες μπάνιο και είπα να καθίσω στο σαλόνι να διαβάσω το βιβλίο
-δεν πειράζει κοριτσάκι μου είπα με βραχνή φωνή και εκείνη κοκκινισε στα λόγια μου
Για λίγο κανείς μας δεν μίλαγε είχαμε βυθιστεί και οι δύο μας στις σκέψεις μας...

-θέλεις να πάμε μια βόλτα; έχει πανέμορφη μέρα σήμερα είπα καθώς άνοιγα λιγάκι το παράθυρο
-που;ρώτησε η Μελίνα με απορία
-σε δεν ξέρω όπου μας βγάλει πάμε έναν περίπατο με τα πόδια
- ένταξη πάμε είπε και χαμογέλασε πλατιά

Μόλις βγήκαμε από το σπίτι η Μελίνα προχωρούσε μπροστά μου και εγώ στεκόμουν πίσω της σαν άνδρας και με σταθερό βήμα την ακολουθούσα, καθώς περπατούσε μπροστά θαύμαζα το σώμα της, της ταίριαζαν πολύ αυτά που φόραγε και ας ήταν απλά ρούχα... περπάτησα λίγο πιο γρήγορα και πήγα δίπλα της...

ΜΕΛΙΝΑ

Νιώθω πολύ ώρα πως κάποιος μας παρακολουθεί μα δεν βλέπω κανέναν γύρω μου... μόνο εγώ και ο Μάνος ευτυχώς ήρθε δίπλα μου και νιώθω πιο πολύ ασφάλεια τώρα...