Ειναι μια ιστορια ενος κρητικου και μιας νεαρης κοπελας που γνωριζονται κατα τυχη... Εκεινος απο την πρωτη στιγμη την ερωτευεται και σαν ανδρας κανει την αρχη. Εκεινη φενεται αδιαφορη... Αλλα στην πραγματικοτητα Δεν!! Ειναι... Θα ειναι δυσκολο να τ...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Πηγα στο σπιτι μου και πεταξα τα ρουχα μου στο πατωμα, χαιρομουν για αυτο που γινοταν στην ζωη μου μα στεναχωριομουν κιολας... Δεν ειχα τον Στρατο εδω μαζι μου, να του πω οσα νιωθω για εκεινη και να μου δωσει συμβουλες, δεν ηταν εδω να με βοηθισει να σκεφτω πιο καθαρα! Δεν ηταν εδω να πιουμε μια ρακι ή μια τσικουδια να ξεχαστουμε και να χορεψουμε μια ζεμπεκια. Τωρα εχω την Μελινα ομως! Και ορκιζομαι στον εαυτο μου και στην ανδρικη μου τιμη οτι θα την προσεχω! Δεν θα αφησω να παθει ποτε! Τιποτα! Αν χρειαστει θα δωσω και την ζωη μου... Κοντευει μεσημερι , απο ωρα σε ωρα θα παω να την παρω και θα παμε σπιτι μας! ... Νιωθω τοση χαρα αλλα ταυτοχρονα και αγχος , πως θα ειναι η πρωτη μας μερα μαζι; πως θα ειναι η πρωτη μας νυχτα μαζι; θελω τοσο πολυ να την δω χαλαρη με απλα ρουχα να καθετε στο σπιτι μας! Ειχε αρχισει να βρεχει εξω, ειχε συννεφια απο το πρωη και τωρα ο ουρανος ξεσπα μα λιγο βροχη δεν μου χαλαει την χαρα, ετσι και αλλιως ειναι ρομαντικο ενα τετιο τοπιο. Αρχισα να μαζευω τα πραγματα μου μεσα σε μια τεραστια μαυρη βαλιτσα , πηρα τα ρουχα μου,τα ξυραφακια μου και αλλα διαφορα προσωπικα αντικειμενα μου μαζι με αυτα και μια φωτογραφια των γονιων μου και ενα δαχτυλιδι της γιαγιας μου, μου το ειχε δωσει ο παππους μου λιγακι πριν πεθανει και μου ειχε πει " αυτο αγορι μου θα το δωσεις σε μια γυναικα στην ζωη σου,σε αυτην που θα γινει η ζωη σου" τοτε δεν τον ειχα παρει και πολυ στα σοβαρα μα τωρα καταλαβαινω ακριβως τι εννοουσε ...η εικονα του μου ηρθε ατο μυαλο και εμοιαζε τοσο ζωντανη.. 2:21 πηρα μια βαθια ανασα ισως η πιο βαθια που εχω παρει σε ολη μου την ζωη! Πηρα την βαλιτσα μου και την εβαλα στο αυτοκινητο, μπηκα και εγω μεσα και επιασα το τιμονι με τρεμαμενα χερια κοιταχτηκα στον καθρεπτη και πηρα μια βαθια ανασα ξανα μα αυτο δεν με χαλαρωνει... Οποτε αποφασισα να αναψω ενα τσιγαρο, σπανια καπνιζω μα οταν καπνιζω το εχω αναγκη, και τωρα ηταν μια τετοια στιγμη. Ανοιξα το παραθυρο και πεταξα εξω το ηδη τελειωμενο τσιγαρο και ξεκινησα... Ειμαι εξω απο το σπιτι της, βγηκα απο το αυτοκινητο και πηγα προς την πορτα.. -περασε μεσα ειπε η πηνελοπη φαινοταν λιγακι στεναχωρημενη, ο θανασης δεν ηταν εδω σημερα ηταν στην δουλεια -γεια σας ειπα ενω κουναγα νευρικα το δεξι μου ποδι καθως καθομουν στον καναπε -η Μελινα ετοιμαζει τα πραγματα της θα κατεβει σε λιγο, ειπε καθως εφερνε ενα πιατο με κουλουρακια σπιτικα -με την ησυχια της,δεν βιαζομαστε ειπα με εναν αδιαφορο τονο στην φωνη μου
