απόδραση..

3.9K 278 8
                                    

Είμαστε στην Θεσσαλονίκη! Αισθάνομαι ήδη κάπως καλύτερα μετά από όλα αυτά που έγιναν, η Μελίνα φαίνεται πιο ήρεμη τώρα, όπως όταν την γνώρισα και μέχρι πριν από λίγο καιρό πριν γίνουν όλα αυτά στην ζωή μας

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Είμαστε στην Θεσσαλονίκη! Αισθάνομαι ήδη κάπως καλύτερα μετά από όλα αυτά που έγιναν, η Μελίνα φαίνεται πιο ήρεμη τώρα, όπως όταν την γνώρισα και μέχρι πριν από λίγο καιρό πριν γίνουν όλα αυτά στην ζωή μας.. μπορεί ακόμα να έχω να αντιμετωπίσω τον Αλέξη αλλά έχω λίγο χρόνο για εμάς.. για να ξεχαστώ από όλα όσα έγιναν.. και να περάσω χρόνο με το κοριτσάκι μου... η μάλλον με την γυναίκα μου, μου φαίνεται παράξενο να την αποκαλώ έτσι, συνήθως την λέω κοριτσάκι μου.. ένα χαμόγελο ξέφυγε από τα χείλη μου καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά...

-γιατί χαμογελάς; είπε η Μελίνα απορημένη
-τίποτα τίποτα
-θα μου πεις ; είπε λιγάκι θυμωμένα
-σκεφτόμουν κάτι...
-τι;
-ότι δεν είσαι το κοριτσάκι μου πια! Είσαι η γυναίκα μου είπα και το στομάχι μου μούδιασε, η ανάσα μου έγινε βαριά και Το άρωμα της με διαπερνούσε! Την ήθελα τόσο πολύ αυτή την στιγμή, ήθελα να την κάνω δική μου για άλλη μια φορά...
Η Μελίνα φάνηκε να παραξενεύτηκε μόλις της είπα τι σκεφτόμουν, και κοίταξε το χέρι της για να βεβαιωθεί ότι φοράει το δαχτυλίδι της και χαμογέλασε αυθόρμητα.. την πλησίασα σιγά σιγά κοιτάζοντας την έντονα στα μάτια και έλαμπαν ξανά! Μετά από τόσα δάκρυα έλαμπαν ξανά τα μέλια της μάτια, τα μάτια που ερωτεύτηκα και αγάπησα! Πλησίασα ακόμη πιο πολύ μέχρι που ένιωθα την καυτή ανάσα της πάνω στα χείλη μου και το πρόσωπο μου, ακούμπησα το κάτω χείλος μου απαλά πάνω στο δικό της χωρίς να την φιλήσω και εκείνη ανατριχιάσε, τύλιξε τα χέρια της γύρω μου και εγώ την φίλησα στην αρχή απαλά και ύστερα με πάθος, τα στόματα μας ήταν το ένα μέσα στο άλλο και ένα βογκιτο μου ξέφυγε χωρίς να το έλεγχο... εκείνη άρχισε να χαϊδεύει τα μαλλιά και ένιωθα όλο μου το σώμα να ανατριχιάζει... χωρίς κανένας να καταλάβει ποτέ έγινε αυτό.. βρισκόμασταν στο πάτωμα δίπλα από το τζάκι και κάναμε έρωτα ξανά, είχε αφεθεί στα χέρια μου και όλο της το κορμί έτρεμε πάνω στο δικό μου σώμα που είχε ιδρώσει, δεν σταμάτησα να την φιλάω και την κρατούσα γερά στα χέρια μου σαν να είχα το φόβο ότι θα μου φύγει και δεν θα την ξανά δω.. μα αυτό δεν ίσχυε! Την είχα εδώ και κάναμε έρωτα, ο ένας παραδινοταν στο σώμα του άλλου, τα πόδια μου αρχίζουν να τρέμουν και τα χέρια μου χάνουν την δύναμη τους η ανάσα μου βαρενει όλο και περισσότερο, σταμάτησα και ξάπλωσα δίπλα της για λίγο για να ηρεμήσω την ανάσα μου και εκείνη το ίδιο...λίγη ώρα αργότερα καθόμασταν στο κρεβάτι του ξενοδοχείου και περιμέναμε να μας φέρουν στο δωμάτιο κάτι να φάμε
-Όμορφα είναι είπε η Μελίνα παρατηρώντας καλύτερα το δωμάτιο, ήταν ένα μικρό αλλά ζεστό δωμάτιο πολύ φιλόξενο είχε σκούρο γκρι και μπορντό τοίχους, σκούρα έπιπλα, μεγάλο κρεβάτι με κρυφό φωτισμό και μια μεγάλη τηλεόραση απέναντι από το κρεβάτι, αγκάλιασα την Μελίνα χωρίς να το σκεφτώ και της αφιέρωσα μια κρητική μαντινάδα:

"Δε αφήνω την αγάπη τσι
Άλλος κανείς να πάρει,
Ούτε στον ίδιο το θεό...
Δεν κάνω τέτοια χάρη!"

Η Μελίνα κοκκινησε λιγάκι και χαμογέλασε αμήχανα

-δεν μου έχεις ξανά πει μαντινάδα είπε χαμογελαστά για να με πειράξει
-εε θα σου λέω από δω και πέρα είπα χαμογελώντας πονηρά αλλά μας διέκοψε η πόρτα του δωματίου που χτυπούσε, προφανώς έφεραν το βραδινό μας...
Σηκώθηκα να ανοίξω,
-γεια σας, ορίστε το βραδινό σας είπε ένας νεαρός με πολύ άγχος μάλλον θα ήταν καινούριος...και δώρο από το ξενοδοχείο μας για την διαμονή σας ένα κόκκινο κρασί
-ευχαριστώ είπα και πήρα τον δίσκο μέσα στο δωμάτιο
-καλό σας βράδυ είπε ο νεαρός ευγενικά και έφυγε
Φάγαμε με την Μελίνα το βραδινό μας και καθίσαμε στο κρεβάτι, για μερικά λεπτά δεν μιλούσε κανείς μας μέχρι που η Μελίνα έσπασε την σιωπή μας...

-Μάνο; είπε με απορία
-τι είναι; είπα καθώς έβαζα λίγο κρασί να πιω
-θέλω να σε ρωτήσω κάτι αλλά μην με πεις χαζή είπε κάνοντας μια γλυκιά γκριμάτσα, πως θα μπορούσα να την πω χαζή με τέτοια ναζια;
-πες μου!
-τι σκέφτηκες την πρώτη φορά που με γνώρισες; είπε και μια γκριμάτσα απορίας ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο της
-Μμ.. καλή ερώτηση, είπα πίνοντας μια γουλιά από το κρασί μου, μα να σου πω και την αλήθεια μου.. δεν σκέφτηκα! Απλά ήθελα να γίνεις δική μου και τα κατάφερα! Και χωρίς να προλάβω να πω κάτι άλλο η Μελίνα έπεσε στην αγκαλιά μου και εγώ την έσφιξα πάνω στο στήθος μου
-σ αγαπάω της ψιθύρισα στο αυτί βαριανασενοντας, της έδωσα ένα απαλό φιλί στο λαιμό και ύστερα της δάγκωσα τον λοβό του δεξιού αυτιού της και εκείνη ανατρίχιασε ολόκληρη..

Αυτή η γυναίκα με κάνει τόσο διαφορετικό όταν είμαι μαζί της... με κάνει να βγάζω όλα τα συναισθήματα μου, σε καμία άλλη ποτέ μου δεν ήμουν έτσι σε άλλες σχέσεις που έκανα δεν συμπεριφέρομουν έτσι, ήμουν απότομος και νευρικός ποτέ δεν ήμουν γλυκός.. γιατί εκείνες δεν τις αγαπούσα... και όταν ήμουν πιο μικρός γύρω στα 19-20 δεν είχα σταθερή σχέση γύριζα με την μια και με την άλλη! Λάθος μου! Τώρα αυτά όμως έχουν τελειώσει έχω ΜΙΑ και μοναδική στην ζωή μου..την γυναίκα μου

-θέλεις λίγο κρασί είπα στην Μελίνα που είχε πορωθει έξω από το παράθυρο
-εε βάλε μου λιγάκι είπε και εγώ της έδωσα το ποτήρι με το κρασί
-ευχαριστώ είπε χαμογελαστά
Κρατούσε το κρυστάλλινο ποτήρι με το κόκκινο κρασί στον χέρι που είχε το δαχτυλίδι και έμοιαζε τόσο υπέροχο πάνω της, δάγκωσα αυθόρμητα το κάτω χείλος μου δυνατά καθώς έβλεπα την Μελίνα να πίνει ήρεμα λίγο από το κρασί της...
-έλα κοριτσάκι μου πάμε να ξαπλωσουμε και αύριο σου έχω μια έκπληξη είπα και της πήρα το ποτήρι από τα χέρια αφήνοντας το στο κομοδίνο, την πήρα στην αγκαλιά μου και αποκοιμήθηκε σχεδόν αμέσως εγώ έμεινα λιγάκι ακόμη ξύπνιος να την χαζεύω και μια τρελή σκέψη θα έλεγα ότι πέρασε από το μυαλό μου.. σκέφτηκα πως θα ήταν να ήμουν μπαμπάς και χαμογέλασα χωρίς να το καταλάβω, έκλεισα το φωτάκι δίπλα μου στο κομοδίνο και κοιμήθηκα και εγώ...

ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ Donde viven las historias. Descúbrelo ahora