Who's My Brother? VOLTOOID

8

POV Noa

'Louis! Gaan we nou?' roep ik. Hij rent al een half uur door het huis. 'Noa, ik heb mijn portemonnee nodig, anders kan ik niks kopen,' zucht hij. 'Lou, die zit in je broekzak. Net als je mobiel. Je autosleutels zitten in je jaszak.' Ik loop al naar de deur en wil hem opentrekken als ik bedenk dat ik nog helemaal geen schoenen aan heb. Ik stap vlug in de blauwe All Stars en loop achter Louis aan naar de deur. 'Wacht even.' Hij zet een zonnebril op zijn neus en trekt me dan mee naar buiten. Er worden meteen heel veel foto's gemaakt en er wordt gevraagd wie ik ben. We negeren het en Louis duwt me in de auto en komt daarna aan de bestuurderskant zitten. Hij rijdt snel naar het centrum en we gaan op zoek naar een leuk cadeautje voor Niall.

Uiteindelijk vind ik een leuk cadeautje voor hem en betaal hem. 'Nu nog een pyjama,' zeg ik en ik loop de eerste de beste kledingwinkel in, koop een oversized heren T-shirt en betaal hem. Louis kijkt me raar aan. 'Zit gewoon lekker, oké?' mompel ik en sleur hem mee naar een andere winkel waar ik ook geen fijne joggingbroek kan vinden.

Na een paar winkels door te hebben gespit vind ik een lichtgrijze joggingbroek en koop hem van het laatste geld dat ik heb. Fine. Ach ja, beter dan de te kleine tweedehands meisjespyjama met gaten aan alle kanten die ik had. We rijden weer naar huis en ik berg mijn pyjama op. We beginnen een zoektocht naar Niall, die bij de koelkast zit te eten. 'Nialler!' roept Louis vrolijk. Hij kijkt verstoord op en kijkt ons boos aan. 'We hebben iets voor je,' zeg ik en geef het pakje aan hem. Hij scheurt het cadeaupapier er enthousiast af bekijkt het cadeau.

Het is een kluisje waar in felblauwe letters Foodlocker op staat met de vlag van Ierland op de achtergrond. Er vormt zich een glimlach om zijn lippen en hij geeft me een knuffel. 'Niall...lucht...' Hij laat me meteen los en propt het kluisje vol met eten en doet hem dicht. Als hij op slot zit zet hij hem weg en geeft Louis en mij nog een dikke knuffel waarna hij met het kluisje de trap op rent. 'Zullen we mijn koffer gaan halen?' stel ik voor. Louis knikt en loopt naar de woonkamer en sleurt Harry mee naar buiten. 'Leg ik in de auto uit,' zegt Louis in dan stappen we de deur uit, Harry en Louis weer met een zonnebril op. Louis sleurt me weer mee en zet me deze keer achterin. Harry en Louis gaan voorin zitten. 'In welk hotel zit je?' vraagt Louis terwijl we onze gordels om doen. 'Het London City Hotel,' antwoord ik en Louis geeft gas.

Met tien minuutjes zijn we bij het hotel en stappen we uit. We lopen de lobby in en de zenuwen gieren door mijn lijf terwijl we de lift in stappen. Ik druk op de 3 en we wachten tot we weer uit de lift kunnen stappen. Ik ren naar mijn kamer en als ik de deur eindelijk open heb stappen we vlug naar binnen. Ik pak mijn spullen in en loop met mijn koffer naar de jongens, die bij de deur aan het wachten waren als iemand op de deur bonkt. 'Noa, doe open! Ik weet dat je er bent!' schreeuwt mijn moeder. 'Fuck.' 'Kom je Noa?' vraagt Harry na een tijdje. 'Ja.' Ik open de deur en stap naar buiten. 'Meekomen,' snauwt ze en sleurt me aan mijn oor mee. Harry en Louis rennen achter me aan en bevrijden me uit haar greep. Harry houdt haar stevig vast terwijl ik terug loop om de deur op slot te doen en mijn koffer weer te pakken. Louis en ik lopen al vast vooruit. Als we in de lobby zijn zou Harry achter ons aankomen.

Louis pakt zijn mobiel en stuurt Harry gauw een berichtje waarna we doorlopen naar de auto. Ik ga weer achterin zitten en Louis rijdt de auto voor zodat Harry snel de auto in kan. Als we net bij de deur zijn komt Harry naar buiten rennen. Er zit wat bloed bij zijn wenkbrauw en hij heeft een pijnlijke uitdrukking op zijn gezicht. De paparazzi gaat erop los en Harry klimt snel in de auto. 'Jeez, die moeder van jullie is helemaal koekoek joh,' zucht hij. Ik pak een doekje en geef hem aan Harry. 'Waarom een doekje? Ik hoef niet te huilen hoor,' zegt hij verbaasd. 'Je wenkbrauw bloed Hazz,' zegt Louis en ik grinnik even. 'Oh,' mompelt hij en houdt het doekje tegen zijn wenkbrauw.

Als we terugkomen bij het huis van de jongens komen Liam en Zayn meteen op Harry af. 'Harry, wat is er gebeurd? Je staat overal in het nieuws,' zegt Liam. 'De moeder van die twee, is absoluut geen schatje.' Harry wijst ons aan en grinnikt even. 'Dan moet je papa maar niet ontmoeten,' zucht ik. 'Wat heeft hij dan gedaan?' vraagt Liam nieuwsgierig. 'Vraag maar aan Niall of Zayn, die weten het al,' zeg ik en ga zo snel mogelijk naar mijn kamer, hier heb ik dus absoluut geen zin in. Ik hoor nog hoe Zayn begint met het vertellen van wat ik hem en Niall had vertelt en dan omarmt de stilte in de lege gang me.

Als ik in mijn kamer ben, bedenk ik me en loop weer naar beneden. Ik pak onhandig mijn koffer vast en kruk weer de trap op, met de zware koffer. Als ik eindelijk terug ben op mijn kamer plof ik op het bed en rust even uit, waarom moest ik zo nodig ZES weken op krukken lopen?! Het is echt om gek van te worden.

Ik sta weer op van mijn bed en hinkel naar mijn koffer, die krukken komen nu even niet van pas. Ik begin mijn tas uit te pakken en leg een wit-blauw gestreept hemdje met een rood-oranje korte broek op mijn bed neer. Uiteindelijk heb ik alles en hinkel naar de badkamer. Als ik er bijna ben verlies ik mijn evenwicht en val met een klap tegen de muur aan.

Niall komt verbaasd zijn kamer uit en als hij mij ziet loopt hij bezorgd op me af. 'Gaat het?' vraagt hij waardoor ik keihard begin te lachen. Hij kijkt me even verbaasd aan maar begint dan ook te lachen. Ik sta met behulp van Niall op en hinkel door naar de badkamer. 'Wat ga je doen?' vraagt Niall nog. 'Douchen.' Ik draai de deur op slot en bedenk me dan dat ik eerst nog een plastic zak moet halen. Ik hinkel weer naar mijn kamer en grijp mijn krukken vast. Ik kruk vlug naar beneden en ga op zoek naar een plastic zak.

'Wat zoek je?' Ik schrik van Zayn, die ineens achter me staat. 'Plastic zak,' mompel ik. 'Oh.' Zayn loopt weer weg. Oké? Ik open een ander kastje, geen plastic zak te zien. 'Hier, een plastic zak.' Hij duwt de zak in mijn handen. 'Dankje Zayn.' Ik geef hem een knuffel en werk mezelf dan weer de trap op.

Als ik eindelijk weer in de badkamer ben, draai ik de douche aan en kleed me uit. Nu die plastic zak nog om dat verband krijgen. Na heel wat gepruts, zit het goed vast en kan ik eindelijk gaan douchen. Dat werd tijd.