Ο ουρανός είχε φορέσει το γαλάζιο του χρώμα, ο ήλιος τον συνόδευε με την φωτεινότητα του να αντανακλάται επάνω στα ολοκάθαρα νερά του ποταμιού. Το πράσινο κάλυπτε την φύση, μεγάλα δέντρα, μικρά δέντρα, θάμνοι και άλλα τόσα φυτά υπήρχαν τριγύρω... Η πριγκίπισσα Caroline μαγεύτηκε, ο μικρός Alexander άρχισε να τρέχει νιώθοντας ελεύθερος στον παράδεισο που βρισκόταν. Ακούμπησε το καλάθι στο γρασίδι η πριγκίπισσα και κοίταξε ολόγυρα της, για μια στιγμή αισθάνθηκε την γαλήνη και ελευθερία και μέσα σε λίγα δεύτερα την αγωνία και τον φόβο βλέποντας το μικρό αγόρι έτοιμο να δοκιμάσει τους κόκκινους καρπούς που μόλις είχε κόψει από έναν θάμνο. Έτρεξε κοντά του έντρομη, τελευταία στιγμή πρόλαβε να τον σταματήσει με την ανάσα της κομμένη... το μικρό αγόρι την κοίταξε για λίγο προτού τα μάτια του δακρύσουν!
«Μη... μπορεί να είναι δηλητηριώδη!» η πριγκίπισσα του είπε.
«Δεν είναι...» μια αντρική φωνή ακούστηκε από πίσω της... και ήξερε σε ποιον άνηκε.
Ανασηκώθηκε και γύρισε για να αντικρίσει τον πρίγκιπα να στέκεται μπροστά τους. Το λαμπερό φως του ηλίου έπεφτε πάνω του και φώτιζε την λευκή του επιδερμίδα, τα γαλανά του μάτια έλαμπαν και ταίριαζαν απίστευτα με το χρώμα του ουρανού... Ήταν γοητευτικός, ξανά παραδέχτηκε η πριγκίπισσα στον εαυτό της. Ο πρίγκιπας πλησίασε το μικρό αγόρι και του είπε πως μπορεί να φάει τους καρπούς που είχε κόψει, αρκεί να μην το παρά έκανε γιατί μετά θα τον πονούσε το στομάχι του... το παιδί έγνεψε θετικά και καταβρόχθισε με λαχταρά όσους καρπούς κρατούσε στην χούφτα του.
«Θείε... θες να κάνουμε μπάνιο στο ποτάμι;» τον ρώτησε και ο πρίγκιπας του χαμογέλασε, γνέφοντας θετικά.
Άρχισαν και οι δύο να αφαιρούν τα ρούχα τους... με την πριγκίπισσα να γυρνάει πλάτη και να αισθάνεται τα μάγουλα της να κοκκινίζουν που ο πρίγκιπας το έκανε αυτό μπροστά της. Το μικρό αγόρι την πλησίασε και της ζήτησε βοήθεια με τα παντελόνια που φορούσε, αλλά και τις ψηλές μπότες που με δυσκολία του τις έβγαλε και εκείνη. Όντας έτοιμοι, θείος και ανιψιός και την προσπέρασαν και αγκαλιασμένοι άρχισαν να μπαίνουν στο ποτάμι. Ο πρίγκιπας, έχοντας μπει έως και τη μέση γύρισε να κοιτάξει προς την πριγκίπισσα η οποία είχε μαζέψει τα ρούχα τους και είχε μεταφερθεί δίπλα από το καλάθι... έχοντας στρώσει ένα άσπρο σεντόνι πάνω στο γρασίδι και παρακολουθώντας τους.
«Εσύ δεν θα μπεις;» την ρώτησε και εκείνη το σκέφτηκε... ντρεπόταν!
«Όχι...» απάντησε και άρχισε να παίζει νευρικά με τα δάχτυλα της.
YOU ARE READING
...and they lived happily ever after #Wattys2016
Historical FictionΜια φορά και έναν καιρό στα βάθη των αιώνων ένας έρωτας γεννήθηκε... © 2016 - DON'T COPY THE STORY. ✔