...and they lived happily ever after #Wattys2016

Κεφάλαιο 4

Ο πετεινός λάλησε.

Η μεγάλη μέρα ήρθε...

Στο δωμάτιο της πριγκίπισσας Caroline έσπευσε η δούκισσα Diane ώστε να την βοηθήσει με τις προετοιμασίες, έχοντας μαζί της άλλες δύο έμπιστες κοπέλες οι οποίες βρίσκονταν χρόνια κοντά της. Όσο οι κοπέλες ετοίμαζαν το λουτρό για να πλυθεί η πριγκίπισσα, η δούκισσα άνοιγε τις παχιές κουρτίνες για να μπει μέσα στο δωμάτιο το ζεστό και φωτεινό φως του ηλίου. Μόλις Ιούνιος μήνας, στις αρχές του... αλλά αρκετά ζεστός για τα δεδομένα του.

«Δες τι ευνοϊκή μέρα ξημέρωσε...» η δούκισσα λέει στην πριγκίπισσα η οποία φαίνεται αφηρημένη.

Το μυστήριο πίσω από τον πρίγκιπα Arthur της γέννησε την απορία, γιατί αυτός ο νεαρός άνδρας να πρέπει να κρύβεται... δεν πίστεψε λεπτό την δικαιολογία που βασιλιάς είχε εκφέρει στο χθεσινό τραπέζι, δεν ήταν άρρωστος, απλά δεν ήθελε να εμφανιστεί. Αυτό το ''γιατί''. Μήπως ήταν άσχημος και φοβόταν την αναπάντεχη φυγή της μόλις τον αντίκριζε και περίμενε την ημέρα του γάμου για να μη μπορεί να το κάνει; Αλλά όχι, αυτό ήταν αδύνατον... πριν έρθει, αλλά και αφού ήρθε στο παλάτι άκουγε πολλές κοπέλες να ψιθυρίζουν πόσο όμορφος ήταν και το πόσο τυχερή ήταν εκείνη που θα νυμφευόταν έναν σύζυγο σαν εκείνον. Τελευταία δικαιολογία ήταν και η λογικότερη, δεν θα ήθελε τον γάμο... ίσως να ήθελε κάποια άλλη, ίσως δεν ήταν έτοιμος για ένα τόσο σημαντικό βήμα στην ζωή του;

«Caroline...» σιγοτραγούδησε η δούκισσα το όνομα της, ξυπνώντας την από τις βαθιές σκέψεις που την είχαν συνεπάρει μαζί τους.

«Συγνώμη...» κούνησε δεξιά-αριστερά το κεφάλι της «...αφαιρέθηκα.» παραδέχθηκε και σηκώθηκε όρθια.

«Αχ είσαι αγχωμένη για τον γάμο...» η δούκισσα την αγκάλιασε στοργικά «...ο καλύτερος τρόπος να χαλαρώσεις είναι να μουλιάσεις στο λουτρό για λίγη ώρα, ξέχνα τα πάντα, άσε το μυαλό σου να καθαρίσει από κάθε σκέψη, εντάξει;» την ρώτησε.

«Εντάξει...» απάντησε μπαίνοντας μέσα στο τεράστιο μπάνιο και κλείνοντας την πόρτα πίσω της.

Ώρα αργότερα ανασήκωσε το ξεκούραστο σώμα της από το ζεστό νερό, ένιωσε κάθε κόκκαλο της χαλαρωμένο και τα βλέφαρα της βαριά έτοιμα να κλείσουν σε έναν ήρεμο ύπνο, αλλά δεν ήταν δυνατό αυτό... οι κοπέλες, όπως και η δούκισσα την περίμεναν για να την ετοιμάσουν. Μια λευκή πετσέτα με χρυσές λεπτομέρειες κεντημένες στο χέρι απορρόφησε τις στάλες του κορμιού της, ενώ μια άλλη μικρότερη τύλιξε τον χείμαρρο των μαλλιών της. Φόρεσε κάποια ρούχα που της είχαν αφημένα πάνω στον μαρμάρινο πάγκο και από πάνω μια σατέν μπορντό ρόμπα.