Üvey Abim (Tamamlandı)

ÜA22-

******

"Hadi ama Maviş oraya tamamen taşınmıyoruz.Bir kaç eşya alman yeterli" Poyraz'ın güçlü sesi sabah sabah kulağıma savaş açarken yine ve yine yüzümü buruşturdum.Küçük el cantama bir kaç eşya doldurduktan sonra kapıda beni bekleyen Poyraz'a baktım."Bağırma! Sanarsın birisi öldü.Geldim işte ne dana gibi böğürüyon?"onu arkamda bırakarak aşağı inmeye başladığımda "Artık beni tanıman gerektiğini düşünüyorum.Burada sap gibi bekleyen benim Deniz."

Arkama dönüp "Üzümünü ye bağını sorma!" deyip tekrar ilerlediğimde hafifçe sırıttım.Akşamki atasözümüz...

"Hayırdır çocuklar nereye?" diye sordu Yekta amca.Nereye gideceğimzi ben bilmediğim için Poyraz'a dönüp hadi bakalım cevap ver! gibisinden bir bakış attım.Poyraz boğazını tazeleyip karşıma oturunca "Abi kardeş erken tatil yapalım dedik fena mı?" dedi.Yekta amca kahkaha attıktan sonra "İyi düşünmüşsünüz.Poyraz sana emanet Deniz.Herhangi bi kızla görürsen bi telefon etmen yeterli" diye bana seslendiğinde güldüm. "Merak etmeyin.İlk önce o kızı ben bizzat kendim halleder sonra size haber veririm" diyerek sahte bir gülüşle Poyraz'a baktım.Kahvaltısını yemekle meşguldü ve hic oralı değil gibiydi.Anneme bakınca gülerek bizi seyrettiğini gördüm."Ne zaman döneceksiniz" diye sordu annem."Yarın" diyerek düz bir şekilde cevap verdi Poyraz."E kısa değil mi biraz" diyen Yekta amcaya çevirdim başımı."Siz balayına çıkana kadar biz 10 kere gidip geliriz tatile" Poyraz dik dik babasına bakarken gulmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.Hele de Yekta amca'nın Poyraz'a bakışlarından sonra yere yatıp gülesim vardı...

Kahvaltıdan sonra son rütuşlarımızı hallederken Poyraz'a bakıp "Hadi ama nereye gideceğimizi hala söylemedin.Bari bi ip ucu ver." diyerek yalvarmaya başladım.Kaç kere sordum hala daha söylememişti gideceğimiz yeri."Kapa çeneni ve arabaya bin.!" şoför koltuğuna yerleşirken elimdeki cantayla ona bakakalmıştım.Yine emir veren günlerindeydi anlaşılan.Boğazımı tazeleyip yanına yerleşirken anneme son bir defa uzaktan öpücük attım.Poyraz arabayı çalıştırıp sürmeye başlarken yanaklarımı şişirip başımı arkaya yasladım..Yolculuğun kaç saat süreceğini bile bilmiyorken boş boş yola bakmak bile bana göre çok sıkıcıydı...telefonuma uzanıp onunla oyalanmaya başlarken "Bırak onu!" diye bir emir sesi duymuştum yine. Gözlerimi en ağır şekilde devirip sıkıntıyla Poyraz'a baktım."Canım sıkılıyo ama.Ya zaten benim telefonum niye bırakayım?"omuzlarımı silkip ona bakmaya devam ederken gözlerini yoldan ayırıp bana çevirdi."Ne malum erkeklerle konuşmayacağın?"

"Hah! Sen beni mi kıskanıyorsun?"

"Belki annen de bana Deniz erkeklerle konuşursa haberim olsun dedi? Ne biliyosun?"

"Aman.Eksik kalırdı zaten annemde.Görürsün bak bir sürü erkek peşime takmazsam Deniz deyilim" diyerek instagram hesabıma girdim.Poyraz telefonumu aldığı gibi açık olan penceresinden aşağı atarken ağzım "O" şekli almıştı.Resmen attı ya telefonumu!!!

"Naptın lan sen!! İPhone o iPhone!! Kaç milyarlık telefon o senin haberin var mı ya! Durdur şu arabayı çabuk!!"

"Telefonun hurda durumda.İstesen de erkek toplayamazsın başına.!!"güçlü bi kahkaha atarken yine kafiye yapma gücüne hayran kalmıştım.

Edebiyatçı Piç!!

Sol elimi saçlarıma götürüp çekiştirirken sert bir şekilde arkama yaslandım."Dana olduğunu sana daha önceden de söylemiş miydim?"

"Daha önce kıskanç olduğumu sana söylemiş miydim?" diyerek yine bana bakarken elimi sert bir şekilde dizime geçirip alt dudağımı dişlerimin arasına alarak yola baktım."İğrençsin!!"

"Teşekkür ederim" diye gururla söylenirken allahtan sabır diledim."Unutma bana bi telefon borçlusun" Burnunu çekip baş parmağını dudaklarından çekip "Bakarız" dedi.Tanrım ne kadar da rahattı.Telefon numaram tüm kişisel bilgilerim ondaydı ve hepsi toz olmuştu.