Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi.
Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*MedyaPoyraz..* İyiokumalar.
"Sikmişim arabasını ya!! Sen iyi misin Deniz!? Bir yerine oldu mu bi şey.??" gercekten arabasına bir şey olsaydı hiç düşünmeden benim sağlığımı mı düşünürdü? İşte şimdi onunla gururlanırken dayanamayıp sıkıca sarıldım ona.Hayır Öküz değildi. Kesinlikle Öküz değildi. Benim tanıdığım Poyraz'dan çok daha farklıydı.
Beni düşünmüştü..
Beni....
"Deniz sana diyorum...Oldu mu bi yerine bişey." daha fazla meraklanmaması için başımı iki yana salladım."Arabaya da bi şey olmadı."
"Nasıl yani?!" dediğinde Gülerek ondan ayrıldım. Gözlerine derin bir şekilde bakıp ellerini tuttum.Hala daha inanamıyordum.Eğer gerçekten böyle bir şey olsaydı arabası hurda durumda olsaydı ilk düşüneceği şey malı değil ben olurdum öyle mi? Bu küçük oyunu yapmamla kendimle gurur duyarken bir kez daha gülümsedim. "Sadece küçük bir oyun diyebilirim Poyraz.Arabana da bana da bir şey olmadı.." tavana bakıp derin bir nefes aldı."Ne zamandır beni test eder oldun güzelim.?" elini yanağıma götürüp okşayınca muzipçe güldüm. Bu birincisiydi tabi.İkincisiyse deniz kenarına gittiğimizde kafamdan attığım erkeklerle onu delirtmekti.Hatırlarsanız o zaman telefonumu yine alıp kurcalamaya başlamıştı. Tabi o zaman sinirimden ve ne tepki Vereceğinden yapmıştım. Sonuç yine kıskançlıktı.Hatta kemerini bile çıkartıp boğacaktı kendini o derece.Böyle arada bi test etmem iyi gelecekti sanki bana.Hem beni mutlu ediyor hem de heyecanlandırıyordu."Bilmem..." dedim omuzlarımı silkerek.Bilememiş gibi yapayım hadi.Her ne kadar yalan olsa da.Bir yönden bir şeyleri saklamak gerekirdi.Ellerimi tutup arkamda birleştirdi.O üstüme geldikçe ben Gülerek geri gidiyor sadece o kahverengi gözlerine bakıyordum. "Bilmiyosun?? Ciddi olamazsın." bu herif çok uyanıktı.Bilmiyorum dediğim halde inanmıyordu.Bence de inanmamalıydı.Yani ben olsam bende inanmazdım.Çünkü o da şahit olmuştu ona yaptığım oyunlara. Ellerini tam Belimde sıkıca tutarken her ihtimale karşın o da bırakmıyordu ve sıkıyordu ellerimi. Birazdan morarıp da kan toplarsa şaşırmayın yani onu demek istedim."Ya işte bilmiyorum dedim ya Poyraz." bıkmıştım.Yeminlen bıkmıştım.
"Ödüm koptu ama yaralandın diye farkında mısın Deniz.?"
Sanırım Poyraz'ın içine cin kaçmış olmalıydı. Bu sözcükleri ondan duyabilmek oldukça ilginç bir vakaydı. Hafifçe tebessüm edip "Araban?" diye sordum. Yani beni düşündüğü kadar onu da öneme almalıydı bence. Sonuçta kaç milyarlık lüks bi araba.Ona bir şey olsaydı 2 gün yas tutardım herhalde. Kalçam sonunda sert bir şeye çarptığında bunun Poyraz'ın çalışma masasının olduğunu anladım ve iyice yükümü verdim.Ellerimi sonunda serbest bırakıp belime doladı ve alnını alnıma dayayıp bu sefer bana böyle bakmayı tercih etti. "Siktiğimin arabası umrumda bile değildi Deniz tamam mı? Araba araba değip durma artık bana.!" sitemkâr cümlesine her ne kadar gülmek istesemde gülemedim.Sadece gözlerimi kapatıp onu hissetmeye kokusunu çekmeye devam ettim.
