ÜA55-

175K 5.6K 1.2K
                                    

(Gif Deniz👆👆👆)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Gif Deniz👆👆👆)

Belime sarılan kollardan rahatsız olduğumda güçlükle gözlerimi aralayıp ileriye doğru yavaşça kaydım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Belime sarılan kollardan rahatsız olduğumda güçlükle gözlerimi aralayıp ileriye doğru yavaşça kaydım.Bir kaç saniye sonra yine kollar tarafından sert bir bedene yaslandığım da gözlerimi iyice açabilmek için direnmeye başlamıştım.Poyraz'ın sıcak nefesini tam da ensemde hissederken bir kaç kere uyku sersemiyle mırıldanmaya başlamıştım.Gözlerimi aklıma gelen düşünceyle hemen telaşla açıp Poyraz'dan ayrılırken derin bir nefes aldım.

Olamaz Hastaneye geç kaldım!!!

"Poyraz hastaneye geç kaldım beni arabayla bırak çabuk hiç bi şey hazırlamadım napçam ben şimdi?! Formum nerde benim Onda kişiler bilgilerim yazıyodu o olmadan gidemem hastaneye peki ya kitaplar-"

"Deniz güzelim bi nefes al bu gün Pazar yarın gitmicen mi sen hastaneye!!"

Aklıma birden 'dank' eden cümleyle rahatlarken kendimi yine Poyraz'ın kollarına teslim ettim.Doğru ya bu gün pazardı... Ömrümden ömür gitmişti neredeyse.

"Hastaneye gitmeye bu kadar meraklı olduğunu bilmiyordum ben aslında günümün tamamını senle geçirmek istiyordum."

Başımı yavaşça kaldırıp uykulu gözlerine baktım.Niyetimin bu olmadığını gayet iyi biliyordu.Ben çok mu istiyordum sanki sabahın köründe kalkıp hastaneye gitmek.Ben her günümü Poyrazla geçirmek istiyordum ama o lanet olası şirkete gitmekten alakoyamıyordu kendisini.

"Tabi canım ben can atıyodum  zaten işe gitmek için."

"Hiç benden kaçışın yok bu gün Benimlesin.Sana çok özel bi sürprizim var."

Süpriz mi!!!

Kalbim yüksek seste atmaya başlarken başımı kolundan kaldırıp ellerimle birlikte doğruldum.Çocukluktan beridir ne yalan söyleyeyim süprizlere bayılırdım. Bunlardan birisi de babamdı tabi.Küçükken bile bana geceleri okuyacağı yeni masal kitabı alırdı ve bu benim gözümde süprizlerin en güzeliydi.

"Ne sürprizi Poyraz lütfen söyle lütfen lütfen lütfen...."

Başımı karnına koyup söylemesi için masum masum bakmaya başladım.Yemeyecekti biliyorum.Ama olsun şansımı denemekte fayda vardı.

Üvey Abim (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin