ÜA65-

131K 4.8K 497
                                    

İki saattir ellerimi bu boş tahta bozuntusuna vuruyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


İki saattir ellerimi bu boş tahta bozuntusuna vuruyordum.İnsan hiç mi üst kata çıkıp da birisi sesimi duymazdı.Telefonumu da odamda bıraktığım için kendimi havuzun suyunda boğmak için saatlerce planlar yapar olmuştum.Bu kapalı yerde delirmek üzereyim sanırım.Geriye bir kaç adım sendelerken sert bir şeye çarpmamla yere popo üstü düşmüştüm.Başımı ışık hızıyla kaldırırken karşımda kapşonlu yüzü gözükmeyen birisini görmemle yüksek bir  çığlığı kendime hak görmüştüm.

Başında şapkası onun üzerinde siyah ceketinin kapşonu başında örtülüyken öylece elleri ceplerinde dikili bir şekilde bana bakıyordu. Kalbimin ritimleri hızlanmış bir şekilde göğsümü her an delmeye hazırken nefes alışverişlerim ciğerlerimi zorluyordu.Ayağımı sürüyerek geriye doğru gitmeye başladım ama o aksine hacker giyimiyle birlikte kılını oynatmıyordu.Ayağa zorlada olsa kalkarak kapıya artık iyice yumruklarımı geçirmeye başlamıştım. Karnımdaki canın ağırlığı bana yetip artarken kalbime giren sancının hatti hesabı yok gibiydi.

"AÇIN ARTIK ŞU KAPIYI AÇIN!!!" diye feryatlar yakmaya başlarken arkama bile dönmeye korkuyordum.Sanki her an beni alıp götürecekmiş gibi.Sanki her an ağzımı bir peçeteyle kapatıp beni bayıltacakmış gibi..

Üvey Abim (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin