Daha Yeni Başlıyoruz..

2-Platoniğim

Cenk bana doğru yaklaşıp
-hiç değişmemişsin. Dedi
-çok değiştim. İnsanların nasıl varlıklar olduğunu anladım.
-içinde bana aşık olan küçük bir kız var rüya. Bana aşıksın. Dedi.
-SANA AŞIK DEĞİLİM! diye bağırdığımda yanımıza araf geldi. Bir dakika onun burda ne işi var?  sanırım bunu daha sonra düşünmem gerekiyordu.
-bir sorun mu var? Dedi araf
-hayır. Ben hallediyorum. Dedim.
-kimsin lan sen? Dedi cenk
-araf Kunter. Rüyanın sevgilisiyim. Dediğinde gözlerim yerinden fırlıycakmış gibi açıldı.
-rüya. Bana. Aşık. Dedi cenk
-sana aşık değilim. Dedim.
-ama izmirde bana aşık olduğunu söylemiştin. Dedi cenk
-kes sesini! Ben sana aşık değildim. Ve aşıkda değilim. Dedim
-benimsin rüya. Uzatma. Dediğinde araf ona yumruğu çaktı. Onlar kavga ederken ben ayırmaya çalışıyordum.
-meriç rüyayı tut. Dedi araf. Ardından maçta gördüğüm çocuk beni kolumdan tutup sürüklemeye başladı. Bankların oraya geldiğimizde beni banka oturttu.
-bırak beni!
-kes sesini!
-meriç onları ayırmam lazım. Bırak beni.
-olmaz. Araf halleder. Dediğinde ayağı kalktım. Koşmaya başladım. Ama çok geçmeden yere kapaklandım. Araf ve cenk hala kavga ediyordu. Meriç benim yanıma gelip beni kaldırdı. Ayağımın üstüne basınca çığlık attım
-iyi misin?
-ben halledebilirim
-sanmıyorum dedi ve beni kucağına aldı. Beni banka oturtup arabasına gitti.  Araflar kavgayı bitirdiğinde cenk gitmişti. Meriç elinde birkaç krem ve sargı bezi ile geri döndüğünde araf yanımıza gelip kremleri ve sargı bezini aldı. Ayağıma sürdükten sonra sardı.
-teşekkür ederim. Ve özür dilerim.
-neden?
-ne neden?
-neden özür diledin?
-cenk adına senden özür dilerim.benim yüzümden kavga ettiniz.
-kimdi o? 
-cenk bana  platonik aşık olan eski bir arkadaşım. Dedim. Üzerimi süzdükten sonra
-eve git ve dinlen. ayrıca o tokadın intikamını alıcam .Dedi eve gidip duş aldım. Ayağımı tekrar sardım ve uyudum.
-Rüya seni seviyorum. Sana aşığım.
-hayır cenk sen benim abim gibisin. Kardeşimsin.
-üzgünüm ama sana aşığım rüya.
-sadece fazla içtin ve sarhoşsun. Bunları yarın hatırlamıycaksın bile
-belki aklım unutur ama ya burası? O unutur mu? Dedi elini kalbinin üstüne koyarak.
-cenk! Bu imkansız!
Gözlerimi açtığımda alarmın çalmasına 10 dk vardı.başımda dikilen duru

-efendim. iyi misiniz?

-iyiyim

-kahvaltınız hazır.

-yemiycem. dedim ve kalkıp hazırlandım.bu gün arabam yerine motorumla okula gittim.sınıfa girdiğimde rüzgar ve merthan içerdeydi. almina yoktu.bende alminanın sırasının yanındaki yere oturdum. alminayı aradım

-alo almina nerdesin?

-evdeyim

-okula gelmiycek misin?

-çok hastayım ve geberiyom. dedi

-geçmiş olsun.

-sağol.

-yarın görüşürüz.

-iyileşirsem görüşürüz.

-bay

-bay.telefonu kapatıp rüzgar ve merthanın yanına gittim. bir şeyler konuşuyorlardı.ben gelince sustular

-selam güzellik.dedi rüzgar ve yanağımdan makas aldı.

-selam.dedi merthan

-selam.dedim hoca gelince yerime oturdum. hoca ders anlatırken aniden kapı açıldı. gelenlerle gözlerim okuldan uzaya kadar fırladı. gelenler almina,meriç ve araftı. hoca onların geldiğini görünce hiçbir şey demeden derse geri döndü. araf beni kolumdan tutup sıradan kaldırdı ve beni en arka sıraya oturttu.yanıma da kendisi oturdu.