Taoတို႔က ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ ေရာက္ႏွင့္ေနခ်ိန္တြင္ D.Oမွာေတာ့ လိုအပ္မယ္ထင္သည့္ ပစၥည္းမ်ားပင္ ထည့္၍မျပီးေသး 'မျဖစ္ဘူး ဒီေန႔အျပီးထည့္မွျဖစ္မယ္ ညေနေတာင္သြားရေတာ့မယ္ D.Oနင္ ျမန္ျမန္လုပ္စမ္း' ထိုကဲ့သို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေမာင္းတင္ကာ အသားကုန္ျပာယာခတ္လွ်က္ အလုပ္ရႈပ္ေနေလ၏ အခန္းထဲမွာလဲ ရစရာမရွိေအာင္ပြလွ်က္ 'အင္း ဘဲေခ်ာေခ်ာေလးနဲ႔လည္း ခ်ိန္းထားတာဆိုေတာ့ ပဲေတာ့မ်ားသြားမွ အာ ဟိုေရာက္မွ ေတြ႔မွာပဲဟာ မလိုေသးပါဘူး။ အဟိ ရင္ေတာင္ခုန္တယ္ ဘယ္လိုရုပ္ေလး ျဖစ္မလဲသိဘူး ခြိခြိ'
Suhoမွာေတာ့ တကၠစီငွားမရေသးသျဖင့္ ဆူဆူပုတ္ပုတ္ၾကီး ျဖစ္ေနသည္။ 'ေတာက္ ဒီေန႔မွကြာ ကားကပ်က္ရတဲ့အထဲ Chenကလည္း အခုမွအေၾကြးျပန္ဆပ္တယ္။ ဒီေကာင္မို႔လို႔ ဒီလိုတကၠစီရွားတဲ့ ရပ္ကြက္မွာေနတယ္ ahhhhh အယ္ လာျပီ ေျပာရင္းဆိုရင္း တကၠ..'ခက္ခက္ခဲခဲႏွင့္ အခုမွေတြ႔ရေသာ တကၠစီကိုငွားမည္ၾကံကာမွ သူ႔ေနာက္ဘက္မွ အသံတစ္သံထြက္လာသည္။ 'ဟိုး တကၠစီ' ျပီးေတာ့ တစုံတေယာက္က အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ သူ႔ကို၀င္ေဆာင့္သည္။ 'ဒုန္းးးး' ပထမသူထင္လိုက္သည္က ကားတစီးစီးမ်ား ၀င္တိုက္သလားလို႔။ 'အမေလး ေသပါဘီဗ်' အမွန္မွာ ေနာက္က်ေနျပီဆိုျပီး ျပာယာခတ္လာေသာD.Oက ခရီးေဆာင္အိတ္ၾကီးျဖင့္ ၀င္တိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ 'အယ္ ဦးေလးၾကီးမျမင္လို႔ေနာ္ ေဆာရီး' Suhoအဖို႔ေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးထုံေနတာေတာင္ ခုနက၀င္တိုက္တာကပင္ အဓိကစိတ္ဆိုးစရာ မဟုတ္ေသးပါ။ ဦးေလးၾကီးဟုေခၚတာမွသာ သူ႔အတြက္တကယ့္စိတ္ဆိုးစရာ (တင္းတာေပါ့လို႔) 'ဘာာာ ဦးေလးၾကီး ဒီမွာ ဒီေလာက္ငယ္ရြယ္နုပ်ိဳ ေခ်ာေမာလွပတဲ့ ေကာင္ေလးရုပ္ရည္နဲ႔ ဦးေလးၾကီးဘယ္မွာရွိလို႔လဲ။ မူၾကိဳေက်ာင္းသူေတြကေတာင္ ငါ့ကိုOppaေခၚတာ မင္းကမူၾကိဳထက္ငယ္တဲ့အရြယ္လား ahhh တကယ္ပဲ မ်က္လုံးကၾကီးသေလာက္ အျမင္ကမရွိဘူးပဲ အဲဒါေၾကာင့္ ငါ့ကို၀င္တိုက္တာကိုး။' Suhoကသူ႔ကို မရပ္မနား ရန္ေတြ႔ေနသျဖင့္ ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ပဲ D.Oမွာမ်က္လုံးအျပဴးသား ျဖစ္ေနရာမွ 'အမေလး အမေလး ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာ ေယာက်္ားၾကီးတန္မဲ့ ရန္ေတြ႔လိုက္တာ ကက္ကက္ကိုလန္ေနတာပဲ ကားဆရာေရ အျမန္သာေမာင္းေပေတာ့' ကားေပၚဦးေအာင္ အျမန္တက္ျပီး ေျပးေလ၏ 'ဟား ဟား ျပဴးစိန္ေလးေတာ့ ငါ့ကိုေၾကာက္လို႔ထြက္ေျပး အဲ အဲဒါငါအရင္ငွားတဲ့ကားပဲ ေဟ့ အခုခ်က္ခ်င္းရပ္.....' သို႔ေသာ္ ေနာက္က်သြားေခ်ျပီ အျမန္ေမာင္းသြားလိုက္တာ အျမီးရွိလွ်င္ေတာင္ မျမင္ရနိုင္ေတာ့......
