KaiမွာLayထြင္ထားသည့္ စက္ရုပ္မဟုတ္ပဲ Layကိုၾကိဳက္ေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနမွန္း အေဖျဖစ္သူKangTa သိသြားသည့္အခါ အိမ္၏အေျခအေနမွာ တင္းမာေနေတာ့၏ Xiuminဆိုလွ်င္ ဘာမွ အသံမထြက္နိုင္ပဲ ေၾကာက္ဒူးတုန္လြန္းသျဖင့္ ေပါက္ဆီ၀ပ္၀ပ္ေနေလသည္။ အေမျဖစ္သူ HeeJoonကေတာ့ Layကိုေဖ်ာင္းဖ်လွ်က္ 'Layရယ္ ၾကိဳက္လိုက္ပါ Layရယ္ ပါေမာကၡသား Suhoဆိုတဲ့ ဘဲဘဲၾကီးက သူေဌးyay yay yay' Layကေတာ့ ခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ KangTaၾကီးက ေတာင္ထိပ္တြင္ ေျမျမွပ္သတ္ရင္ေတာင္ အေသခံျပီး Kaiကိုေရြးမည့္ အေနအထားရွိသည္။ 'စာၾကမ္းပိုးၾကီး စာၾကမ္းပိုးၾကီး မလိုခ်င္ပါဘူး အ့ဲဘဲၾကီး' 'အဲ့ဘဲၾကီးက တိုက္လည္းရွိတယ္ ဘြဲ႔ရျပီးေတာ့ အလိုက္လဲသိတယ္။ နင့္Kaiရဲ့ sexyလုပ္ရပ္ မိဘမ်က္ႏွာ အိုးမဲသုတ္လွ်က္...' ဤကဲ့သို႔ ျဗဴဟာသီခ်င္းအတိုင္း Layတို႔အိမ္ထဲတြင္ ေသာင္းက်န္းေနေသာအခ်ိန္တြင္ ကန္အထုတ္ခံရေသာ Kaiကေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ျခံတံခါးအကြယ္၌ အေျခအေနကို ေခ်ာင္းၾကည့္လွ်က္ 'သြားျပီ ဒီအတိုင္းဆို တို႔ေတြေ၀းျပီ ထင္ပါတယ္ Layရယ္' သို႔ႏွင့္ မ်က္ရည္စက္လက္က်လွ်က္ ေတြေ၀စြာ လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း 'ကယ္ၾကပါရွင္ ကယ္ၾကပါ ကၽြန္မကေလးတြန္းလွည္းေလး လြတ္သြားလို႔' အလန္႔တၾကား အသံၾကားသျဖင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာ္ ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွ လိမ့္ဆင္းလာေသာ ကေလးတြန္းလွည္းေလးမွာ ကားတစ္စီးႏွင့္ တိုက္မိေတာ့မည့္ အေနအထားရွိ၏ ထို႔ေၾကာင့္ လွ်င္ျမန္ေသာအရွိန္အဟုန္ျဖင့္ Kaiတဟုန္ထိုး ေျပးသြားလုိက္ျပီး ကေလးကိုခ်ီဖမ္းလိုက္၏ 'ကၽြီ....' 'အားးးးး' 'အမေလးေတာ့' ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ကေလးေလးမွာ ဘာမွျဖစ္မသြားပါ။ သူ႔ကိုပိုက္ေထြးထားေသာ Kaiသာေခါင္းကို ပလက္ေဖာင္းႏွင့္ ေဆာင့္မိသြားသည္။ 'ဟယ္ ေမာင္ေလး ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ လာၾကပါဦးရွင္ ကၽြန္မကေလးကိုကယ္တဲ့ ေက်းဇူးရွင္ေလး ဘာျဖစ္သြားလဲ မသိဘူး။' ကေလးအေမ၏ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းသံေၾကာင့္ လူအမ်ား၀ိုင္းအုံလာၾက၏ ထိုအထဲတြင္ D.Oလည္းပါ၀င္သည္ D.Oမွာေပ်ာက္ဆုံးေနေသာသူ ျပန္လည္ေတြ႔ရွိသျဖင့္ အလြန္၀မ္းသာသြားေသာ္လည္း ပလက္ေဖာင္းေပၚလဲေနေသာ အေျခအေနေၾကာင့္ ေဆာက္တည္ရာမရပဲ ျဖစ္ေန၏ 'အမေလး ကယ္ၾကပါ ဒါကၽြန္မေမာင္ေလးပါ' D.Oအသံမွာ မည္မွ်ပင္ က်ယ္ေလာင္သည္မသိ ေခါင္းတိုက္မိသျဖင့္ ေမ့လဲေနေသာ Kaiေတာင္ လန္႔ျပီးေခါင္းကေလးပြတ္လွ်က္ ငုတ္တုတ္ထထိုင္သည္။ 'ဟင္ D.Oပါလား ငါဘာျဖစ္ေနတာလဲဟင္ ဒီကိုဘယ္လိုလုပ္ ေရာက္လာတာလဲ' 'ဟမ္ ငါလည္း မသိဘူးေလဟယ္ ဒီအစ္မၾကီးေျပာတာေတာ့ နင္က ကေလးေလးကို ကယ္လိုက္တယ္ဆိုလား ဘာလုပ္ခဲ့ေနမွန္း နင္မသိဘူးလား' 'ဟင့္အင္း' ထိုအခ်ိန္တြင္ ရႈပ္ေထြးေနေသာ အေျခအေနထဲသို႔ အပူတျပင္း ေျပးေျပးလႊားလႊားႏွင့္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပန္၏ 'Kai နင္ဘာျဖစ္သြားေသးလဲဟင္ ပြန္းပဲ့သြားေသးလား ျပစမ္း...' ရုတ္တရက္ သူ႔ဆီေရာက္လာျပီး သူ႔ကိုဆြဲလား ရမ္းလားႏွင့္ ေမးျမန္းေနေသာ Layကိုသူမသိေတာ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္တြန္႔ကာဖယ္လိုက္ျပီး 'မင္း မင္းဘယ္သူလဲ ငါ့ကိုသိလို႔လား။' 'Kaiကလည္း ေျပာေရာ့မယ္ LayကKaiကို မသိပဲေနမလား ကဲပါ ေနာက္မေနနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နားနာသြားလဲသာျပ' 'ငါမေနာက္ပါဘူး မင္းကိုတကယ္မသိဘူး မင္းဘယ္သူလဲ' Kaiပုံစံက အတည္ေပါက္ေျပာေနသည့္ပုံစံမ်ိဳး ဘယ္တုန္းကမွ အခုလို Layကိုသူစိမ္းဆန္စြာ မၾကည့္ဖူးဘူး သို႔ေသာ္ Layကေတာ့ Kaiေနာက္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါေစဟု ဆုေတာင္းမိေနသည္။ 'Kai နင့္ကိုႏွင္ခ်လိုက္လို႔ စိတ္ခုေနတာ မဟုတ္လားဟင္ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာ' Layေျပာသမွ်ကို Kaiကေတာ့ အံ့အားသင့္သည့္ ပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ မ်က္လုံးအ၀ုိင္းသားျဖစ္ေနသည္။ အရင္တည္းကမွ Kaiအနားက မိန္းကေလးေတြဆို ရန္သူလို ဆက္ဆံတတ္ေသာ D.Oကေတာ့ Layကိုမ်က္ေထာင့္နီအၾကီးၾကီးႏွင့္ ၾကည့္လွ်က္ 'ဒီမွာဒီမွာ လုပ္ဇာတ္ေတြ ဆင္မေနနဲ႔ ဒါမ်ိဳးရိုးေနျပီ အကေတာ္တဲ့ ထူးခၽြန္ေက်ာင္းသားကို ခ်ည္းကပ္ခ်င္ရင္လည္း အခ်ိန္အခါေတာ့ သိမွေပါ့ ဒီမွာဒဏ္ရာရေနတဲ့အထဲ ဦးေႏွာက္စားေအာင္ လုပ္မေနနဲ႔ လာKaiေဆးခန္းပဲ သြားၾကရေအာင္' သူ႔ကို စိမ္းကားစြာျဖင့္ ထားခဲ့ေသာKaiကို ဘာမွမလုပ္နိုင္ပဲ မ်က္ရည္အ၀ဲသားႏွင့္သာၾကည့္ရင္း Layက်န္ခဲ့သည္။ Xiuminႏွင့္Chenကေတာ့ ေပါက္ဆီစားရင္း Layကိုႏွစ္သိမ့္ေပးေနသည္။ 'Kaiတစ္ေယာက္ အတိတ္ကိုျပန္ျပီး သတိရသြားျပီနဲ႔ တူပါတယ္Layရယ္ မငိုပါနဲ႔ေတာ့ ေရာ့ေပါက္ဆီစားလိုက္ အဲ တစ္ကိုက္စာပဲ က်န္ေတာ့တယ္ မထူးပါဘူး ငါပဲအနစ္နာခံျပီး အကုန္စားလိုက္ေတာ့မယ္' သို႔ႏွင့္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္အျပည့္ရွိေသာ Xiuminမွာ Layအတြက္ ၀မ္းနည္းလြန္းသျဖင့္ ေဘးကေနထိုင္ျပီး သူ႔တြင္ပါလာေသာ မုန္႔ေတြအကုန္လုံးကို ေျဖးေျဖးခ်င္း စားေပးေနရသည္။ Kaiကေတာ့ Layကိုမမွတ္မိေတာ့ေသာ္ျငားလည္း သူ႔စိတ္ထဲတြင္ လုံး၀လ်စ္လ်ဴရႈမိျခင္း မဟုတ္ပါ။ 'သူ႔ပုံစံက တမင္ ဇာတ္လမ္းလုပ္ေနတဲ့ ပုံမ်ိဳးလည္း မေပၚပဲနဲ႔ သူ႔ကိုငါကဘာလို႔ မသိရတာပါလိမ့္'
ယာယီအေနႏွင့္ Kaiမွာ D.Oႏွင့္Taoတို႔ ငွားေနေသာအိမ္တြင္ လိုက္ေနရသည္။ Taoမွာ အရင္တုန္းက Kaiကို D.Oတဖက္သတ္ ၾကိဳက္ေနသူမွန္းသိေသာ္လည္း လူႏွင့္နာမည္ တြဲမသိခဲ့ပါ။ ယေန႔သူ႔အိမ္ေရာက္လာမွသာ သိေတာ့သည္။ (အာ ဒီတစ္ေယာက္က ဟိုေန႔က ငါတို႔လက္စြပ္ကို ျပန္လာေပးတဲ့သူပဲ ဒီလိုမွန္းသိရင္ အဲဒီေန႔တည္းက ဖမ္းျပီးD.Oကို ေပးပါတယ္။ ဒါနဲ႔ မိသားစုစကား ေျပာစရာရွိတယ္ဆိုျပီး အခန္းထဲ၀င္ျပီး ခုထိလည္း ထြက္မလာေသးဘူး။ တံခါးကလည္း လုံေနလိုက္တာ ေခ်ာင္းလို႔ကလည္းမရ။) 'အေဖကနင့္ကို ငါနဲ႔အထင္လြဲျပီး အိမ္ကထြက္သြားခိုင္းခဲ့ေပမယ့္ နင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တာ နင္သိတယ္မဟုတ္လား D.Oရယ္ နင္ထြက္သြားေတာ့ အေဖ့ႏွလုံးေရာဂါက အရမ္းျပင္းထန္လာတယ္။ ငါတို႔တစ္မိသားစုလုံး Sehun အေပၚ လူလည္က်ခဲ့သမွ် ၀ဠ္ခံရတယ္လို႔ပဲ ငါမွတ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ သူေနာက္ဆုံး ေတာင္းဆိုခဲ့တာက နင့္ကိုမေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ ရွာရမယ္တဲ့။ နင့္ကိုေတြ႔မွ သူ႔ေသတမ္းစာကို ဖတ္ခိုင္းမယ္ဆိုျပီး ေရွ့ေနကိုစာ၁ေစာင္ အပ္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ငါလည္းနင့္ကိုထြက္ရွာခဲ့တာပဲ ငါမွတ္မိသေလာက္ေတာ့ အဲဒီေန႔အခ်ိန္ကညဘက္ၾကီးပါ မိုးေတြေတာင္ ရြာေနေသးတယ္။ ေနာက္ျပီး ကားတစ္စီးနဲ႔ တိုက္မိသြားသလားလို႔' 'အဲဒါလြန္ခဲ့တဲ့ ၃လကပဲ ျဖစ္မယ္ ဒီ၃လအတြင္း နင္ဘယ္ေရာက္ေနခဲ့သလဲ Kai နင္နည္းနည္းေလးမွ မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား။' 'ဟင့္အင္း မမွတ္မိဘူး။' D.Oကေတာ့ အဆက္ျပတ္ေနခဲ့ေသာ Kaiဇာတ္လမ္းကို ကြင္းဆက္ေပးရန္ မၾကိဳးစားေတာ့ပါ။ 'မမွတ္မိရင္လည္း ထားလိုက္ပါေတာ့ ေခါင္းအေျခာက္ခံျပီး စဥ္းစားမေနနဲ႔ အခုအခ်ိန္မွာ နင္ကအနားယူဖို႔ လိုအပ္ေနေသးတယ္' Kaiကိုသာ ဤသို႔ႏွစ္သိမ့္ထားခဲ့ေသာ္လည္း D.Oကေတာ့ မွန္းဆမိေနေခ်ျပီ။ (မဟုတ္မွလြဲေရာ ဒီ၃လအတြင္းမွာ ခုနကLayဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္နဲ႔မ်ား တခုခုျဖစ္ခဲ့တာလား။ အဲဒီလိုသာဆို ဒါကျပန္ျပီး သတိမရသင့္တဲ့ အတိတ္ျဖစ္သြားျပီ။) ထိုသို႔ စဥ္းစားေနခဲ့ေသာေၾကာင့္ D.Oအိပ္ယာ၀င္ ေနာက္က်သြားသည္။
ကံၾကမၼာD.Oဘက္ကို ပါေနသည့္အေျခအေနဟု ေျပာ၍ရသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ D.O၏ေမြစားဖခင္က ေသတမ္းစာတြင္ Kaiႏွင့္လက္ထပ္ရန္ သေဘာတူေၾကာင္း လက္ထပ္ျပီးလွ်င္ Sehunတုိ႔အိမ္မေရာက္ခင္က သူတို႔ေနခဲ့ေသာအိမ္တြင္သာ ေအးခ်မ္းစြာေနသြားရန္ ဆႏၵရွိေၾကာင္းကို ေရးထားသည္။ ထိုကံေကာင္းမႈကိုပင္ သူ႔ဘက္ကယုံၾကည္ျပီး ေက်နပ္ေန၍ မျဖစ္ေသးပါ။ ယဲ့ယဲ့က်န္ေနေသာ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကိုပင္ အျပတ္ျဖတ္ရန္ သူၾကိဳးစားအုံးမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ Suhoဆီသို႔ ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။ 'ဘာ ဒါဆိုမင္းနဲ႔Kaiကို ေမြးစားအေဖက ေနာက္ဆုံးေတာ့ သေဘာတူလိုက္တယ္ေပါ့' Suho၏မခံခ်ိမခံသာ ေမးခြန္းကို D.Oကေတာ့ ေအးခ်မ္းစြာပင္ ေခါင္းညိမ့္လွ်က္ေျဖသည္။ 'အဲဒါ D.Oတသက္လုံး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့ ဆႏၵတစ္ခုပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့၁၃ႏွစ္ကတည္းက ေမြးစားအေဖ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ျမင္ျမင္ခ်င္းသူ႔ကို သေဘာက်ခဲ့တာ၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခါင္းထဲမွာအျမဲတမ္း သတိေပးမိေနတာက ငါကKaiအစ္မပဲ သူ႔ကိုေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ထက္ မပိုရဘူးလို႔ ဒါေပမယ့္ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေစ့စပ္ထားတဲ့ Luhanကလည္း ထြက္ေျပးသြားျပီး Layဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္ကိုလည္း မမွတ္မိေတာ့ဘူးတဲ့ အေဖသေဘာတူခဲ့တဲ့ စာကလည္း လက္ထဲေရာက္ေနျပီ အခုေတာ့ အားလုံးက အိမ္မက္လိုပါပဲ ဖူးစာရွင္ကို ရွာေဖြနိုင္တဲ့ ဒီလက္စြပ္ေၾကာင့္လားေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။' 'ေၾသာ္ အၾကံအစည္ေတြ ေအာင္ျမင္တဲ့အတြက္ ေတာ္ေတာ့္ကို ၀မ္းသာေနျပီေပါ့ ဒါေပမယ့္ မင္းမေမ့ပါနဲ႔ KaiကLayရဲ့ ခ်စ္သူဆိုတာကို၊ ကားနဲ႔တိုက္မိလို႔ အတိတ္ေမ့သြားတာကိုေတာင္ ျပန္သတိရနိုင္ေသးရင္ ပလက္ေဖာင္းနဲ႔ တိုက္မိတာကေရာ တသက္လုံးျပန္ျပီး သတိမရနိုင္ေတာ့ဘူးလား' Suhoစကားက D.Oကို အေတာ္ေလး တုန္လႈပ္သြားေစသည္။ 'ဟုတ္တာေပါ့ တသက္လုံးေတာ့ အတိတ္မေမ့နိုင္ပါဘူး အခ်ိန္ကာလတစ္ခုအထိပါပဲ ဒါေပမယ့္ ရွင္သာဒီကိစၥကို ကူညီလိုက္ရင္ အားလုံးအဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္။' Suhoမ်က္လုံးျပဴးသြားသည္ 'D.O မင္းဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ' 'Layနဲ႔မဂၤလာကိစၥကို ေခါင္းညိမ့္လိုက္ပါ' 'ဘာ.....' သူ႔ခံစားခ်က္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ထည့္မတြက္ခဲ့ေသာ D.Oကို Suhoအံ့ၾသသြားသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ဆႏၵကိုေတာ့ မလြန္ဆန္နိုင္ခဲ့ပါ။
Kaiအိမ္ကထြက္သြားသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ Layမွာအအိပ္အစား မမွန္ေတာ့ပါ။ အခန္းတံခါးလည္း ပိတ္ထားသျဖင့္ ထမင္းလာပို႔ေသာ Xiuminသာလွ်င္ စားလိုက္ရသည္က ပိုမ်ားေနသည္။ 'ဟြန္း Layအသဲကြဲတဲ့ကာလမွာ ငါအရမ္း၀လာသလိုပဲ ၀ိတ္ေလွ်ာ့ဖို႔ ၾကံစည္ထားပါတယ္ ဆိုေနမွ၊ Layေရ အခန္းတံခါးဖြင့္ျပီး အျမန္လာစားဟဲ့ နင္ငတ္မေသခင္ ငါဖက္တီးပုတ္ျဖစ္ေတာ့မယ္။' ထိုအခ်ိန္တြင္ သူတို႔အိမ္သို႔ Suhoေရာက္လာသည္။ 'Xiumin Layဘာျဖစ္လို႔လဲ' မလာစဖူး အလာထူးေသာ Suhoကိုေတြ႔လိုက္ရေသာအခါ Xiuminမွာ သရဲတေစၧ ေတြ႔လိုက္ရသည့္အလား လန္႔ျဖန္႔သြားသျဖင့္ ပါးစပ္ထဲက အစာမ်ားေတာင္ ဖူးခနဲ အျပင္ထြက္သြားသည္။ 'Su Suhoၾကီးက ဘာကိစၥနဲ႔ အိမ္ကိုလာ...' 'Layကိုလာေတြ႔တာေလ' 'ဘာ Lay Layေရ နင့္ကိုSuhoၾကီး လာေတြ႔တယ္ဟဲ့ အျပင္ထြက္ခဲ့' အခန္းထဲမွ ျပန္ေျပာေသာ Lay၏အသံမွာ အားတက္စရာ မရွိပါ။ 'အဲဒါၾကီး လာတာ ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ စိတ္မ၀င္စားဘူး' Suhoေတာင္ ၾကားေတာ့နင္သြားသည္။ 'ဒီမွာ လာခ်င္လို႔ လာတာ မဟုတ္ဘူး Kaiမဂၤလာသတင္း လာေျပာတာ' သို႔ေသာ္ Layကို အျပင္ထြက္လာေအာင္ေတာ့ Suho စြမ္းေဆာင္နိုင္ပါ၏ 'ဘာ Kaiမဂၤလာသတင္း....' ေခ်ာ့မရေလာက္ေအာင္ ငိုေနေသာ Layကိုၾကည့္ရင္း Suhoမွာ သြားေျပာမိသည့္ ကိုယ့္ပါးစပ္ေတာင္ ရိုက္ခ်င္မိသည္။ 'မငိုပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ ေခ်ာကရက္စားမလား အာလူးေၾကာ္ စားမလား' အာလူးေၾကာ္ အသံၾကားေသာအခါ Kaiကိုသတိရသြားျပန္သျဖင့္ ထပ္ငိုေနျပန္သည္။ 'မငိုနဲ႔ေတာ့ မင္းကိုပစ္ျပီး တျခားတစ္ေယာက္ ယူမယ့္သူကို ျပတ္သားနိုင္ရမွာေပါ့။ လက္စားေခ်တဲ့အေနနဲ႔ ဘာမွမျဖစ္သလို ပုံစံမ်ိဳးေနျပီး မင္းလည္း လက္ထပ္လို႔ရတာပဲ' Xiuminက Layကိုယ္စား ၾကား၀င္ျပီးေမးသည္။ 'သူ႔ကိုယူမယ့္သူ ရွိလို႔လား။' 'ရွိတာေပါ့ ငါေလ' Suhoစကားေၾကာင့္ Layေတာင္အငိုရပ္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္ႏွာေသ ျဖစ္ေနတုန္းပင္။
D.Oေက်ာက္မ်က္ဆိုင္သို႔ သြားေနေသာအခ်ိန္တြင္ Taoကလည္း ၀ူရႈးသင္တန္းေက်ာင္း သြြားေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ Kaiတစ္ေယာက္တည္း အိမ္မွာက်န္ခဲ့သည္ ပ်င္းပ်င္းရွိသည္ႏွင့္ ဗီဒိုထဲတြင္ထည့္ထားသည့္ ဓါတ္ပုံအယ္ဘမ္တစ္ခုကို သြားျပီးလွန္ေလွာမိသည္။ ပထမစာမ်က္ႏွာမ်ားမွာ ၀ူရႈး၀တ္စုံႏွင့္ Taoပုံမ်ားသာ ရွိသျဖင့္ သူသိပ္စိတ္မ၀င္စားေတာ့ပဲ ပိတ္လိုက္မည္လုပ္ကာမွ ဓါတ္ပုံအခ်ိဳ႔ထြက္က်လာသျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ရာ 'ဟင္ ဒါဟိုေန႔ကတစ္ေယာက္ပဲ သူကပန္ဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခဲ့ဖူးတာလား။' သို႔ႏွင့္ ပန္ဒါႏွင့္Layတို႔ တြဲရိုက္ထားေသာ ဓါတ္ပုံကိုၾကည့္ရင္းႏွင့္ပင္ သူ႔ရင္ဘတ္တစ္ေနရာမွ နာသလိုေအာင့္သလို ခံစားလာရသည္။ TVကလာေနေသာ သီခ်င္းကလည္း VIXX၏ On and On 'uh I need a therapy lalalalala therapy'
တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ထိုသီခ်င္းကို Layတို႔အိမ္ကလည္း ဖြင့္ထားပါ၏ သို႔ေသာ္ Layနားေထာင္ေနျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ Xiuminတစ္ေယာက္ သူ႔ဘာသာသူ ၀ိတ္က်ေစရန္ဆိုျပီး အကဆရာေလးNကို အိမ္ေခၚသင္သျဖင့္ ဤသီခ်င္းအတိုင္း လိုက္ကေနျခင္းျဖစ္သည္။ အကဆရာNကလည္း ဘယ္ကတည္းက ဤအခြင့္အေရးကို ေခ်ာင္းေနသည္မသိ ေစတနာပိုကာ အစြမ္းကုန္ရင္အုပ္မကြာ သင္ၾကားေပးေနေလ၏ ထိုအေျခအေနကို တစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ရသူChenကေတာ့ ေဆာင့္ေၾကာင့္ၾကီးထိုင္ျပီး ေဒါသထြက္သျဖင့္ မခံစားနိုင္ေတာ့ပဲ ေအာ္ဟစ္ ေပါက္ကြဲလိုက္ေလေသာ္... Feelအျပည့္ျဖင့္ကေနေသာ Xiuminႏွင့္Nမွာ ကုန္းကုန္းၾကီးရပ္သြား၏ အခန္းထဲမွာ အသဲကြဲေနေသာ Layေတာင္တံခါးဖြင့္ျပီး အေျခအေနေခ်ာင္းရသည္။ ျခံထဲက သစ္ပင္ေပၚတြင္ နားေသာ ငွက္မ်ားပင္ ထပ်ံေျပး၏ ေၾကာင္မ်ားလည္း အေမႊးေထာင္သြားျပီး၊ ၾကြက္မ်ားလည္း တြင္းထဲ၀င္ကာ ပုန္းေနေခ်ျပီ။ 'Yaa အာျပဲစိန္Chen ဘာလို႔သူမ်ားအိမ္လာျပီး ေအာ္ဟစ္ေနရတာတုန္း။ ရွင့္ကို စာကေလးကင္ လုပ္ျပီး ေပါက္ဆီအစာသြပ္လိုက္ရမလား။' Chenအေပၚ ေဒါသထြက္ေနေသာ Xiuminကို Nကထပ္ျပီး ေျမွာက္ေပးေနေသးသည္။ 'သူ႔ကို အစာမသြပ္လုိက္ပါနဲ႔ Xiuminရယ္ အရိုးစူးေနပါ့မယ္။' 'ဒါဆိုဘာလို႔ မင္းကသူနဲ႔အတင္းကပ္ျပီး ကေနရတာလဲ ငါသ၀န္တိုတယ္ သေဘာမက်ဘူး ျမင္လည္း မျမင္ခ်င္ဘူး။' 'မျမင္ခ်င္လည္း သြားေပါ့ သူ႔ကိုအိမ္လာျပီး Xiuminတို႔ကျပတာ ထိုင္ၾကည့္ပါလို႔ ဘယ္သူက ဖိတ္ေခၚထားလို႔လဲ Go Go' Xiuminကထိုသို႔ ႏွင္ထုတ္သျဖင့္ Chenစိတ္တိုကာ ထြက္သြားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေတာ့သည္။ 'ၾကည့္အုံး ၾကည့္အုံး အေကာင္ေသးျပီး ေတာ္ေတာ္ၾကီးတာပဲ စိတ္ စိတ္... ဟဲ့ အာျပဲစိန္ ျပန္လာခဲ့ ေပါက္ဆီဆိုတာ ဘယ္လိုမူတတ္တယ္ဆိုတာ ဒင္းမသိဘူးလား ငတုံးရဲ့+-*/' ဤသို႔Chenကို အသားကုန္ ေအာ္ျပီးတုတ္ေနေသာ Xiuminကိုၾကည့္ျပီး Nစဥ္းစားမိတာက (အမေလး သူခ်စ္တဲ့သူကိုေတာင္ ေအာ္ဆဲေနတာ ရစကိုမရွိေတာ့ပါလား ငါကံေကာင္းလိုက္တာ သူ႔ကိုရည္းစားစကား မေျပာခဲ့မိတာ။ Chenဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္ရဲ့ သည္းခံနိုင္စြမ္းအားက အံ့မခန္းပါပဲ သူ႔ဘာသာသူ ပန္းနဲ႔အေပါက္ခံေနရတယ္ ထင္ေနလား မသိဘူး ထြက္မေျပးပဲ ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ျပီး မ်က္ႏွာၾကီးကို ျဖီးလို႔။) သို႔ေသာ္ ထို၀ရုန္းသုန္းကား အေျခအေနသည္ Layအတြက္ မဂၤလာ၀တ္စုံခ်ဳပ္ေပးရန္ ကိုယ္တိုင္းလာယူေသာ ဒီဇိုင္နာမ်ားႏွင့္Suho ေရာက္လာသည့္အခါတြင္ ျငိမ္သက္သြားေတာ့သည္။ Layတို႔၏ ဧည့္ခန္းေလးထဲတြင္ ေပၾကိဳးမ်ားျဖင့္ သူ႔ကိုတိုင္းလိုက္ အသင့္ခ်ဳပ္ျပီးေသာ အခ်ိဳ႔၀တ္စုံမ်ားျဖင့္ တိုင္းၾကည့္လိုက္ႏွင့္ ဒီဇိုင္နာမ်ား အလုပ္ရႈပ္ေနၾကေသာ္လည္း ကာယကံရွင္Layကေတာ့ သက္မဲ့အရုပ္တစ္ရုပ္ခ်ထားသလို ဆိတ္ျငိမ္လြန္းလွသည္။ 'ဒီ၀တ္စုံေလးကို ခဏ၀တ္ၾကည့္ေပးပါလားဟင္ ဒါကၽြန္မအစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားျပီး ဖန္တီးထားခဲ့တာ၊ ခ်ဳပ္ျပီးစကဆို ကၽြန္မမဂၤလာေဆာင္မွ ၀တ္မလို႔ရည္ရြယ္ျပီး သိမ္းထားခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီကတစ္ေယာက္နဲ႔ဆို အရမ္းလိုက္တယ္လို႔ ခံစားမိလို႔...' ဒီဇိုင္နာက ထိုမွ် စိတ္အားသန္ေနသေလာက္ Layကေတာ့ တုတ္တုတ္မွမလႈပ္၊ ထို႔ေၾကာင့္ Xiuminကပင္ ၾကား၀င္ျပီး 'ဟယ္ ဟုတ္ပါရဲ့ လွလိုက္တဲ့ နတ္သမီး၀တ္စုံေလးေတာ့ ငါသာ၀တ္ရင္ သိပ္လွမွာေနာ္ Chen' 'ဒါေပါ့ တန္ဆာဆင္ ထားတဲ့ ေပါက္ဆီေလးေပါ့ ခိခိျမင္ေယာင္ၾကည့္ရုံနဲ႔တင္ စားခ်င္ အဲ ခ်စ္ခ်ာေယး' ဒီဇိုင္နာကေတာ့ သူတို႔ကို ၾကည့္ျပီး ေခါင္းကုပ္လွ်က္ 'အဲ အဲ သူ၀တ္လို႔ေတာ့ အဆင္မေျပပါဘူး ဆိုဒ္ၾကီးမွမရွိတာ' အလိုက္မသိေသာ ဒီဇိုင္နာ၏စကားမွာ Xiuminအတြက္ တင္းပုတ္ၾကီးႏွင့္ ငယ္ထိပ္ကိုထုတာထက္ပင္ နာက်င္ေစပါ၏ 'ဘာာ ဒါငါ့ကို၀တယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာေပါ့ေလ၊ Lay အဲဒီ၀တ္စုံၾကီးကို မ၀တ္နဲ႔တစက္မွ မလွဘူး တျခားဒီဇိုင္နာ ေျပာင္းခိုင္းလိုက္ေတာ့+-*/' ေပါက္ကြဲေနေသာ Xiuminကို ျငိမ္သက္ေစရန္ Chenႏွင့္Suhoမွာ မနည္း ေခ်ာ့လိုက္ရ၏ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ထို၀တ္စုံေလးကို Layအတြက္ ေရြးခ်ယ္ျဖစ္သြားသည္။ ျဖဴလႊေနေသာ သတို႔သမီးဂါ၀န္ေလးကို၀တ္လွ်က္ Layမွာမွန္တင္ခုံေရွ့တြင္ မလႈပ္မယွက္ ထိုင္ေနသည္။ Suhoကေတာ့ သူ႔သတို႔သမီးေလာင္းကို တဖ်တ္ဖ်တ္အေရာင္လက္ေနေသာ စိန္လည္ဆြဲကို ဆြဲေပးရင္း 'Layရယ္ အားလုံးကို ေမ့ပစ္လိုက္ပါ။ Kimအိမ္ရဲ့သခင္မေနရာက မင္းနဲ႔ပဲထုိက္တန္တာပါ။ ဒီေနရာအတြက္ မင္းအခ်ိန္အမ်ားၾကီး ေလ့က်င့္ခဲ့ရတာ၊ အဲဒီေတာ့ ငါ့ရဲ့စည္းစိမ္ေတြက မင္းကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစရမွာပါ အရင္ကငါခဏတာ စိတ္ယိုင္မိတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္.....' Suhoပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ ေျပာေနသမွ် Layအတြက္ေတာ့ ဘာမွထူးမလာေတာ့ပါ။ သူကေတာ့ေက်ာက္ရုပ္လို ျဖစ္ေနဆဲပင္.......
To be continued
