Σε Ξερω?

Κεφάλαιο 22

Όταν το κλείσαμε εγω ξαπλωσα και απλά έκλαιγα...

Χτύπησε η πόρτα! Μα καλά γιατί χτυπάει την πόρτα...

Δν μιλάω! Ξανά χτυπάει...

"Τι??"

Ρωταω να νευριασμένη...

Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Θάνος... Αμμ γιατί είναι μόνο με μια πετσέτα??

Εγώ πανικόβλητη γυρναω από την αλλη! Δν ήξερα ότι θα έμπαινε μέσα έτσι...

"Σορρυ απλά θέλω ρούχα και είσαι στο δωμάτιο μ!"

"Είναι ενταξει! "

Λέω και κοιτάζω το μαξιλάρι δίπλα μ!

Άκουσα κάποια συρτάρια να ανοίγουν και να κλείνουν και μετά έφυγε!

Τι να κάνω εγώ τρα?

Σηκωθηκα από το κρεβάτι και περπάτησα λίγο στο δωμάτιο!

Βρήκα κάτι περιοδικά και καθισα και διάβαζα!

Πέρασαν τρεις ώρες και πρέπει να πω ότι πεινάω πολύ! Πως ξέρω ποσες ώρες πέρασαν? Έχει ρολόι στον τοίχο!

Πήγα στο κρεβάτι και όταν εκατσα η πόρτα άνοιξε!

"Σου έφερα κάτι να φας!"

Μ λέει ο Θάνος!

"Ευχαριστώ... Πάνω στην ώρα είχα αρχίσει να πεινάω!"

Δν λέει κάτι και απλά φεύγει...

Αφού έφαγα ξαπλωσα και κοίταζα το ταβάνι!

Άρχισε να νυχτώνει! Μπράβο Γιάννη θα ερχοσουν γρήγορα!

Ήμουν έτοιμη να με πάρει ο ύπνος όταν άκουσα έναν πυροβολισμό!

Πετάχτηκα από το κρεβάτι και ήλπιζα να μην ήταν ο Λεόν!

Ακούω και άλλους πολλούς και εύχομαι ο Θάνος να είναι καλά!

Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Θάνος...

Την κλειδώνει και με τραβάει πίσω από το γραφείο!

"Τι γίνεται?"

"Ήρθα μπάτσοι... Ο φίλος σου τους πήρε ετσι?"

"Μάλλον..."

"Ναι τρα όμως έχουν αρχίσει και χτυπάνε όποιον βλέπουν!"

"Κοίτα μην ανησυχεις άνοιξε την πόρτα θα με δουν και δν θα κάνουν κάτι... Θα τους πω ότι εσύ με βοήθησες και δν θα πειράξουν ούτε εσένα!"

"Τόσο εύκολο το έχεις?"

"Ναι?"

"Ο Λεόν είναι έχει τρελαθεί από τα νεύρα του! Άμα σε δει θα σε σκοτώσει..."