Κεφάλαιο 16ο

91 13 0
                                    

" Πως είσαι? "

Με ρώτησε ο Γιάννης...

" Καλά" είπα και ανοιξα το ψυγείο...

" Σίγουρα? "

" Ναι"

Του είπα αλλά απέφευγα να τον κοιτάξω!

" Κάτσε να φάμε και να μ πεις τι έγινε εχθες! "

Αφού φαγαμε πρωινό καθησαμε στο σαλόνι και άρχισα να του λέω όλα όσα έγιναν εχθες!

" Μ έστειλε ένα τελευταίο μήνυμα ( του το έδειξα ) και μετά κοιμηθηκα. Κάποιος με πήγε στο κρεβάτι και νόμιζα ότι ήσουν εσύ και σου έλεγα να με αφήσεις κτλ και μετά ανέβηκε πάνω μ και του είπα ότι δν είναι σωστό ήμαστε κολλητή κ.α. και μετά μ είπε ότι δν είναι ο Γιάννης και μετά από πολλές προσπάθειες ανοιξα τα μάτια μ και ειδα έναν άντρα με μάσκα και άρχισε αυτός τα δικά του... "

" Αυτό θα μ το πληρώσει!! "

Μήνυμα...

Ναι τώρα τον φοβηθηκα πες του ;)

" Γιάννης!! " λέω τρομαγμένη

" Τι επαθες? "

Με ρώτησε και του εδειξα το μήνυμα.

" Και καλα θα κάνει να φοβηθεί!"

Περάσαμε την μέρα μαζι... Οι μέρες έγιναν μήνες. Περνούσαν και εγώ πηγαινα κανονικά στο σχολείο. Τα μηνύματα είχαν σταματήσει και εγώ συνέχιζα την ζωή μ με την αγάπη μ την ζωή μ τον Γιάννη μ... Οπα οπα σας μπερδεψα το ξερω...

Flashback***

Μετά από μια βδομάδα που σταμάτησαν τα μηνύματα άρχισα να πηγαίνω κανονικά στο σχολείο...

Εκείνη την μέρα ήταν Παρασκευή και αποφασίσαμε με τα παιδιά να βγούμε ( Ειρήνη Γιάννη Λουκά και Βασίλη )...

Η ώρα ήταν εννιά και 11 έπρεπε να ήμαστε εκεί. Σηκωθηκα από το κρεβάτι και έκανα ένα μπάνιο όταν βγηκα είχε πάει και είκοσι... Αλλά είκοσι λεπτά μ πείρε για να βρω τι θα βάλω... Ένα τέταρτο να βαφτω άλλο ένα εικοσαλεπτο για να φτιαξω το μαλλί ελαφρές μπούκλες. Η ώρα είχε πάει 10:15 ουφ πως περνάει έτσι η ώρα.

Ώρα να ντυθω! Έβαλα το μπορντό φόρεμα που βρήκα που ήταν δύο παλάμες πάνω από το γόνατο και είχε έξω την πλάτη και κλειστό μπούστο. Έβαλα τις μαύρες μ γοβες πείρα ότι χρειαζομουν και ξεκίνησα για το κλαμπ. Σε είκοσι λεπτά ήμουν εκεί.

Εφτασα ακριβώς στην ώρα μου!!!

" Γεια σου κοπελιά!! " Μ είπε η ειρήνη.

" Πανέμορφη εισαι! Για ποιον έγινες έτσι?? " Συνέχισε.

Ήξερε ότι μ ψιλό άρεσε ο Γιάννης γιατί μετά από όλα αυτά που έκανε που με βοήθησε κτλ ενιωσα αλλιώς.

" Για αυτόν που ξέρεις!"

Χαιρέτησα όλα τα παιδιά και αρχίσαμε να πίνουμε. Σηκωθηκα και είπα στον Γιάννη να χορεψουμε.

Σηκώθηκε και με έπιασε από την μέση και εγω από τον σβέρκο. Δν είχα μεθύσει ήξερα τι έκανα. Έβαλαν ενα αργό τραγούδι... Πολύ περίεργο σε κλαμπ.

Με τράβηξε πιο κοντά του και με έσφιξε περισσότερο.

Να μην τα πολύ λογο περάσαμε πολυυ καλά εκείνο το βράδυ και όταν με γύρισε σπίτι με φίλησε. Το επόμενο πρωί μιλήσαμε για αυτό και μ ζήτησε να γινω το κορίτσι του. Εγώ δέχτηκα και από τότε ήμαστε ακομα μαζί!!!

End of flashback***

Σε Ξερω?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon