/52/KÜÇÜK DÜNYAMIN EN GÜZEL PARÇASI/
Bölüm parçası: Toygar Işıklı _ Tutsak
18 EKİM 🍂🍂
' Yine mağlup oldum hayata anne... Aileme mağlup oldum... Her gün yeni bir umut dileniyorum hayattan. Bıkmış mıdır benden anne? Babam ve abim gibi bıkmış mıdır? Yoruldum anne. Yanına gelmeyi isteyecek kadar çok yoruluyorum bazen. Sonra şimdi olduğu gibi yüreğimin yangını olan adamın kahvelerine kavuşuyor gözlerim. 'Onun için.' diyorum. Onun için katlanmaya değer. Sen yine de açtığın kollarını kapatma annem. Çünkü o beni istemediğinde senden başka kimsem kalmayacak...'
" Yenge, iyi misin?"
Hatice Hanım'ın evlerinin önünde aracı durduran Civan yüzünü Erkam'a birkaç saniye baktıktan sonra başını önüne eğen Esila'ya çevirdi. Ağabeyine uyguladığı şiddet için kendisine hak ettiğini söylemişti ancak sessizliği yüzünden tam tersi olduğunu düşünmeye başlamıştı. Yol boyunca bir kez bile yüzüne bakmaması, sorduğu soruları yanıtlamaması kötü hissettirmeye devam ediyordu.
Yeniden konuşmayı denediği sırada Erkam'ın kapıyı açmasıyla susmak zorunda kalan Civan, sıkıntıyla arabadan indiğinde yüreği gördüğü suret sayesinde aynı hızla def etti sıkıntıları. Sevdiği kadını bugün ikinci görüşüydü. Kalbinin ikinci kez deli divane çarpışıydı.
" Esila?"
Ciğerlerine biriktirdiği gam dolu nefesi adını huzur koyduğu adamın sesiyle usulca veren Esila, gözlerini dizlerinin üzerinde birleştirdiği ellerinden ayırıp ona doğrulttu. Ona karşı ne kızgınlık vardı içinde ne de kırgınlık. Tek isteği başını göğsüne yaslayıp, varlığına sığınmaktı. Sarıp sarmalasa ne güzel olurdu şimdi. Kimseye gerek yok, yanında ben varım sana yeterim dese... Ne iyi olurdu. Hem onun hem de içindeki küçük kız çocuğunun buna çok ihtiyacı vardı.
"Sana bir şey yaptı mı?"
Arabadan inen karısının yüzünü dikkatle inceleyen Erkam, bir iz bulursa Musatafa'yı bu kez elimden kimse alamayacaktı. Hoş yine alamayacaktı ama zarar verip vermediğini bilmek istiyordu. Dokunmaya kıyamadığı tene eziyet ettiyse eğer aldığı son nefesleri olacaktı.
Esila " Yapmadı. Yapamadı..." derken Civan'a baktığında tüm bakışlar Berfu'ya gözucuyla bakan adama döndü ve Berfu'ya baktığını farkeden Kenan'ın bakışlarındaki anlam o anda değişti. Kenan, diğerleri farketmesin diye boğazını sesli bir şekilde temizlerken, Emir Bey de aldığı cevaba rağmen Erkam gibi kızının yüzünü incelemeye devam etti. Ve yine onun gibi Mustafa'yı hem kızını götürdüğü hem de Hatice Hanım'a gitmeden önce söylediklerinin hesabını soracağına dair yeminler etti.
" Kuzum..."
Bedenini kollarının arasına alan teyzesinin beline kollarını dolayan Esila, Erkam'ın, Kenan'ın ve Berfu'nun burada olma sebeplerini merak etti. Ama en çok bakışlarını bir an bile üzerinden ayırmayan Emir Bey'in varlığının sebebini merak ediyordu.
" Nasıl gönderdim ben seni onunla? Ah kuzum..."
" Teyze, hoşuma gitmese de o benim abim. Konuşmak istedi konuştuk. Olan biten bu."
