Gewoon Wij Twee

Hoofdstuk 1

'Ik heb je al gezegd dat als je nu niet zo laat zou slapen, je nu geen probleem meer zou hebben', hoor ik mijn moeder doorpraten. Ik probeer in paniek al mijn boeken bij elkaar te rapen, mijn lunch klaar maken en... Te ontbijten. Alles in een. Mijn moeder gaat al snel naar de deur en voor ik het weet is ook zij weg. Jaaa, mijn moeder is nogall... Belgisch. Ze is en blijft een marokkaan maar ze spreekt Nederlands en werkt en kortom iedereen kent haar. Doordat ieder haar kent, kennen ze mij ook. Ik ben Intisar, ik zit aan mijn vierde jaar op de middelbare school. Ik heb... Pfff moet ik mezelf echt gaan beschrijven? Te veel werk dit, ik heb krullen.. Gevaarlijke krullen en heel lichte ogen, tenminste als ik in de zon ga staan. Ik draag altijd merkkleding. Nee grapje, maar ik vind het wel mooi dus soms zie je me wel met shen nike tas of van die feshkel schoenen. Niet dat ik niet vrouwelijk ben ofzo.. Ik hou van kleedjes enzo ma alleen is make-up niet echt mijn ding.

Voor de rest heb ik heel veel kleine zusjes en een oudere broer. Over oudere broer gesproken... Ik loop naar de kamer van Kamal. Hij schrikt als hij me ziet. 'Watt?? Zie ik er soms niet goed genoeg uit ofwa?'Vraag ik. Mijn broer negeert mijn opmerking en vraagt wat ik moet. Typisch hem, ik kijk hem soms gewoon aan en dan vraagt hij:'Wat moet je?' Ik zeg hem snel dat hij niet moet vergeten om te gaan werken en dan loop ik terug naar de keuken. Ik zie dat ik veeeeeel te laat ben. (we hebben klok in de keuken, idee van mijn vader zo komen we ze3ma nooit te laat) omdat ik al laat ben, besluit ik om aan station wel iets te kopen om te eten en dan vertrek ik met mijn nike-sporttas naar buiten. Ik ben van plan om na schooltijd wat te sporten met een vriendin.

Buschauffeur gunt me geen blik als ik voorbij loop en hem mijn kaart laat zien. Tss, moet die zelf maar weten. Ik ga achterin zitten en doe oortjes in. Bij het station ga ik nog iets kopen en dan loop ik naar mijn lokaal. Ik ben best een verlegen type, maar ik ken mijn klasgenoten zo goeddd!! Niet allemaal, alleen de buitenlanders. De chille mensen. Soms irriteren ze me, want ik ben echt met school bezig en ze zijn soms vervelend. Ik kom binnen in de klas en ik zie alle ogen op me. 'Sorry, ik ben een beetje te laat', zeg ik wat echt dom is want dat hebben we al door. 'Check, mevrouw nike-tas is er eindelijk', hoor ik Nawfel zeggen. Ik ken hem echt zo lang, niet normaal. Hij heeft echt altijd wel commentaar. 'Mevrouw nike-tas, is dat deze keer mijn bijnaam?' vraag ik hoofdschuddend. Ik ken Nauwfel en hij geeft alleen mij bijnamen. Niet denken dat ik hem leuk vind want buiten school of onze klas zijn we niet close close. Hij is even oud als mij, ik wil liever iemand ouder. Maar hij is knal. Pluspunt. Veel meisjes willen hem en ik begrijp hun nooit want zo knap is Nauwfel ook weer niet. Nauwfel knikt op mijn vraag en als ik ergens ga zitten, komt hij expres naast me zitten. Ik kijk hem vragend aan. Van kifesh. 'We hebben straks toets', legt hij ooit. Ik zal hem nooit begrijpen, leer gewoon was dees??

Nawfel:

Woullah, hele opluchting toen ik Intisar zag. Leerkracht had gezegd dat we toets gingen krijgen. Opeens. Deze gast is ziekk!! Ik stel me ff voor : ben Nauwfel, ni zo player ma ewaaa ik trek wel chickiess aan, ik ben ni lelijk ma ja, da ist vind ik. Wa kan ik nog meer zeggen?? Oh jaa! Ik ga zwaar afkijke bij deze chick. 'Nauwfel, je bent zwaar irritant, schuif op, wil je anders op me schoot zitte ofwa??' hoor ik Intisar zeggen. Ik moet lachen. Kijk, ze doet ze3ma verlegen, maar ze beseft niet dat ze khataar is, gwn chill en rustigh ma ze heeft ook ballen... Ni zoals deze aap, Tariq. Ik geef hem een klap die hij me terug geeft. 'Woullah, da deed geen pijn' zeg ik lachend en dan begint de toets en kijk ik over mijn andere schouder naar Intisar...