Gewoon Wij Twee

Hoofdstuk 39

Intisar:

"Natuurlijk ben ik van plan om hem terug te betalen", zeg ik tegen mijn moeder. "Ik heb eerst gewoon een baantje nodig deze vakantie", zeg ik. Normaal zouden we naar Frankrijk gaan, maar van de politie mogen we het land niet verlaten. Hele gedoe. Isra is naar Marokko en ik verveel me dood. Ik heb al overal gezocht en alleen in een supermarkt van marokkaanen willen ze me aannemen. Ik weet niets eens of ik daar wel wil werken en om de minuut een marokkaan tegen komen. Pfff. "Je hebt al een baantje, doe niet moeilijk en ga daar werken", zegt mijn moeder. Ze heeft het over die marokkanse supermarkt. Ik zucht. "Okéé", zeg ik.

Ik ben onderweg naar die supermarkt omdat ik direct mag beginnen. Ergens maak ik me zorgen om Nauwfel, want ik heb niks van hem gehoord sinds vorige week bij onze 'date'. Ik kom aan bij die supermarkt en doe direct mijn stomme werkkleding aan. Het staat me niet, ik zie er niet uit. Als er nu iemand knap binnenkomt is dit het eerste dat hij ziet: mij. Ik vul rekken en zorg ervoor dat ik alles goed doe. Zo ben ik. Ik doe kei hard mijn best, alleen is het resultaat meestal shit. Ik ga er niet over liegen; waarheid is mijn tweede naam.

"Mevrouw, kunt u me helpen?"vraagt er iemand achter me. Awilii, ze beginnen me zelfs mevrouw te noemen. Waar gaat de wereld naar toe?? Ik draai me om met een glimlach en help het meisje met wat ze zoekt. "Dankjee, mag ik je soms een vraag stellen?"vraagt ze. Ik knik. "Wat voor soort make-up gebruik je voor je wangen?"vraagt ze. Ik moet lachen. "Geen", antwoord ik. Ze kijkt me verbaasd aan en ik voel dat ik bloos. "Geen?? Omgg, dan ben je kei mooi", zegt ze. Waaww, anders was ik lelijk ofwa? Toch bedank ik haar. Ik wil bijna klaar zijn met mijn werkdag tot ik de kassa over moet nemen. Ik loop naar de kassa toe en begin de klanten direct te helpen. Als ik een bekende gezicht zie, wil ik mezelf verstoppen, maar te laat. Hij ziet me al! Het is ook nog eens zijn beurt om af te rekenen. "Intisar, lang geleden",zegt Tariq. Ik weet dat hij me niet zo mag. Ik glimlach. "Inderdaad, jij had het zeker druk met Nauwfel, want ik zag jullie echt nergens deze week", zeg ik. Tariq lacht. "Nee, ik was niet degene die het druk met hem had. Latifa wel", zegt hij. Ik kijk Tariq vreemd aan. "Weet je het dan niet?"vraagt Tariq. Ik schud mijn hoofd. "Aucchh, wel ze zijn samen een maandje op vakantie, naar parijs", vertelt Tariq. Mijn hart breekt automatisch. Ze zijn samen weggegaan? En ik maar denken dat ik kans maak bij Nauwfel. Hij houdt van Latifa, ik voel me nu zo'n idoot!