Gewoon Wij Twee

Hoofdstuk 27

Ik zie de politie, er is toch niemand dood??

Intisar:

Ik loop naar mijn huisdeur en in mijn hoofd gebeurt er van alles. Ik zie dat de politie mij aankijkt als ik bij hun ga staan. "Woont u hier?"vraagt de agent. Ik knik. "We zoeken ene Kamal", vervolgt hij dan. "Dat is mijn broer", vertel ik. Wat moeten ze van Kamal?? Ik begrijp het niet. Ik open de deur en laat hun naar binnen. "Ik denk niet dat hij thuis is", zeg ik. "Mogen we zijn kamer zien?"vraagt de agent. Ik knik en begeleid hen naar de kamer van Kamal. Ik begrijp nog steeds niet wat er aan de hand is. Als ik de kamer van Kamal open doe, schrik ik. Alles is weg! Ik loop naar zijn kast, open het en zie dat al zijn kleren er niet meer liggen. Niks. Geen Kamal en het lijkt alsof hij nooit heeft bestaan. Ik hoor de agent zeggen aan de telefoon: "Hij is hem gesmeerd." Ik kan mijn eigen ogen niet geloven. Al die tijd dacht ik dat hij bij een vriend was ofzo. Maar waar is hij? Hoezo gesmeerd?? "Enig idee waar hij zou kunnen zijn? Vriend? Familielid?"vraagt de agent aan mij. Ik schud mijn hoofd. "Nee, maar wat is er aan de hand?"vraag ik. "Ik denk dat we je mee moeten nemen op verhoor", zegt een ander agent en voor ik het weet zit ik hun busje. Ik heb geen idee wat er aan de hand is, maar ik geloof niet dat het iets goeds is.

Nauwfel:

Ewaa, vandaag rapport was aff!! Dus vandaag mag het gevierd worden. Ik loop naar mijn drerie Tariq en vraag hem of hij mee naar stad wilt. "Jaa man! Wat dacht jij dan", zegt hij en samen lopen we van station de stad in. "Rapport viel goed mee, heb maar twee buizen en ben er door!!"zegt Tariq. Het is alsof hij het zelf niet kan geloven. "Jaa, ik heb het gevoel dat we gewoon slim zijn. Wij twee hebben wahed hoog IQ", zeg ik. Tariq knikt. "Woullah wel", zegt hij. In stad lopen we schoenenwinkel in. "Héé, Nauwfel, zijn deze schoenen niet als die van Intisar", roept Tariq. Ik loop naar hem toe. "Ja man, zou ik ze kopen? Is toch voor meisjes en jongens", zeg ik. Tariq knikt. "Een beetje matching outfit spelen", hoor ik Tariq zeggen. Uiteindelijk besluit ik om die schoenen te kopen. Intisar gaat zwaar m3aseeb zijn als ze ziet dat ik ook dezelfde schoenen als haar heb gekocht. Ze gaat denken ik doe dat expres. Hahah, kan niet wachten! Ik stuur haar een bericht op mijn gsm: Heyyy Inty, alles goed? Ik heb verrassing voor je, bel me straks!

Ik wacht nog steeds tot ze gaat antwoorden, maar ik krijg geen bericht. Gaat ze zo spelen?? Jekkk.. Opeens stuur ik haar duizenden sms'en maar ik krijg nog steeds geen antwoord. "Heb jij nummer van Isra?"vraag ik aan Tariq. Tariq kijkt me vreemd aan. "Nee, maar ze loopt daar, vraag het haar anders", zegt Tariq alsof ik echt het nummer van Isra wil. Ik kijk voor me en zie haar druk op haar gsm. Ik ren op haar af. "Isra, ik stuur Intisar berichten maar ze antwoord niet. Ze is toch niet boos op me?"vraag ik. Isra kijkt me fronsend aan. "Bij mij antwoordt ze ook niet", zegt ze en we kijken elkaar een seconde aan. Intisar die niet antwoord? Er is toch niks ergs gebeurd?