Besprend

Chapter 10: Pag uusap

May pasok ngayon. Hindi ako ganun kaaga pumasok. Hayst pagdating nya parang wala lang. Ang sakit T_T kasi dati tatabi agad sya sakin pagdating nya. Hayst malungkot na simula ng week. And FYI wala parin akong natatanggap na text sa kanya T_T kahit sa loob ng classroom eh wala pa din. Hindi parin nya ko pinapansin so nung vacant namin. Nilakasan ko na ang loob ko at kinausap sya. Shet good luck to me. Kaya ko to.

"Hmm may tatanong lang sana ako!" Panimula ko habang nakafake smile. Shemay kinakabahan ako.. nahiya ang kabayo sa bilis ng tibok ng puso ko.

Nakatingin lang sya na para bang hinihintay ang tanong ko.

"Hmm paano kung hindi ko nalaman o hindi sinabi sakin ni kuya bry? Kelan mo sasabihin sakin? O may balak ka bang sabihin?" Tanong ko sa kanya habang malayo ang tingin. Di ko sya kayang tignan sya kasi vaka maiyak ako. Take note: nakafake smile parin ako.

"Syempre sasabihin ko rin sayo... pero di naman sa huli." Sagot nya.

"Ahhh. okay" sagot ko naman. Wala akong maisip na sagot. Shetpabilis ng pabilis aag tibok ng puso ko

"meron pa kong tanong!" Sabi ko na medyo nauutal kasi sa sobrang kaba.

"Dba besprend mo ko... bakit di ko agad nalaman? Dba dapat alam ko agad kasi besprend mo ko eh!" Shet naiiyak na ko. luha! Wag kang papatak pls.....

Hindi agad syaakasagot pero yung luha ko malapit na bumagsak kaya naman.

"Ah sige. Kahit di mo na sagutin. Bye thanks!" paalam ko sa kanya habang nakatalikod.

Pumasok na lang muna ako sa canteen. kinausap ako ni Lalaine, isa sa mga bestfriend ko.

"Beks, ano na?" Nag aalalang tanong nya.

"Okay lang ako. Woah diba di ako umiyak! Yess! Pero hindi kami natapos sa pag uusap!" nakangiti kong sagot hindi ko pinapahalata na naiiyak na ko.

"Bakit?" Nagtataka nyang tanong

"Ayokong umiyak sa harap nya. Ayokong makita nya akong umiiyak." Sabi ko sa kanya at hindi ko na natiis at kusang bumagsak ang mga luha ko.

Cinomfort nya ko at sinabing saka na lang ako magkwento pag okay na ko.