6.Bölüm ~ Vanilya

1K 46 1
                                    


Multimedia - Barış

Alarmın sesine küfrederek başımı yastığa gömdüm. Allahım çok sinir bozucuydu. Sabahın sekizinde uyanmak kadar kötü birşey yoktu heralde. İşe gideceğini bile bile uyanmak..

Yorganı üzerimden ittirdiğimde dizime giren hafif ağrıyla irkildim. Dün akşam olanları hatırladığımda yüzüm düştü.

Ben insanlara iyi yaklaştıkça hep kırılıyordum. Barış olmasa artık eve sürünerek mi gelirdim bilmiyorum. Barış'ı hatırlayınca yüzümde bir gülümseme oluştu. İyi çocuktu. Bana yardım etmesi hoşuma gitmişti.

Yavaşça doğrulduğumda camdan dışarıya , sokak lambasınına gözüm daldı. Onu görmüştüm. Hayaldi biliyorum ama onun hayalini görmek bile beni ürkütmüştü.

Derin düşüncelerden çıkıp dolaba doğru ilerledim. Dizimdeki yara yüzünden siyah taytımı , beyaz sporcu atletimi giyip üstüne de polarımı çektim. Spor giyinmek hoşuma gidiyordu.

Bugün günlerden cumartesi olduğu için rahat giyinmek benim için iyi olacaktı. Ordan oraya koşturacak olan bendim.

Saçlarımı da salaş bir şekilde örüp evden çıktım. Ordan geçmek istemiyordum ama Cafe o istikametteydi.

Kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım. Vakit buldukça müzik dinliyordum. Beni rahatlatıyordu. Özellikle de yürürken insanın farklı kılan güçlü ve havalı hissettiren parçalar çalınca bir özgüven ruhumu sarıyordu. İç sesim "Olmayan özgüvenini mi?" diye sorunca göz devirmekle yetindim.

Demir kapıyı gördüğümde yere düştüğüm an aklıma geldi. İster istemez üzülüyordu insan. Yardım ettiği birinin ona böyle acımasızca davranması..

Cafeye yaklaştığımda kulaklığımın tekini çıkaran iki çift gözle karşılaştım.

"Günaydın " diyip gülümserken şaşkınlığımı atıp " Günaydın " diye karşılık verdim.

Sabah sabah Barış'ı görmeyi planlamıyordum.

" Ne oldu çok şaşırmış gibisin Masal " diye sitem ettiğinde " Her sabah seni gören biriymişim gibi konuşuyorsun. " diye karşılık verdiğimde sırıttı.

" Dün akşam burda mekanda kaldım da sabah da seni görünce kahvaltı yaparız diye düşündüm. " hafif bir tebessüm oluşsa da suratımda belli etmedim.

" Bu saatte cidden keyifli bir şekilde uyanabiliyor musun Barış? " alaylı bir şekilde bunu söylerken hiç beklemeden bana cevap verdi.

" Her sabah koşuya çıkıyorum zaten Masal " oda alaylı bir şekilde söyleyince kafa salladım.

" Peki o zaman gidelim. Çalıştığım yerde kahvaltı da çıkıyor şanslısın. " diyerek sırıttım.

" Şans her zaman benden yana zaten ne sandın. " ağzını gevşeterek konuşunca gözlerimi devirdim. Bana bakıp kahkaha attı.

" Bence sussan iyi edersin. "

Kuzey'in Ağzından

Kulağıma dolan telefon melodisiyle içimden bir küfür savurdum. Bu saatte koyduğumun telefonu çalıyordu. Hangi dengesiz bu saatte arardı ki.

Aldırış etmeden uykuma kaldığım yerden devam etmeye çalışsam da pes edip tekrar çalan telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Efendim " kimin aradığına bakmadan gözlerim kapalı bir şekilde konuşuyordum.

" Kuzey oğlum nerdesin sen? Kaç gündür eve gelmiyorsun endişelendiriyorsun beni."

Dedemin sesi kulağıma dolduğunda kendimi toparlayıp" İyiyim ben dede merak etme beni. "

VANİLYA KOKULU AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin